De mantel der liefde wordt semi transparant ……

Zondag 18 februari,  werd Klimaat Madonna, het half fabrikaat getoond aan de Dominicanen. Madonna nog zonder gezicht, zonder handen, haar rok nog niet af en haar mantel nog niet om. Een beetje naakt nog.

Ze zal een week in het klooster blijven voordat ik mijn werk aan haar weer kan hervatten. Voor nieuwsgierigen onder jullie, het is dus te bezichtigen. Die zelfde zondag heb ik met een klein clubje vrijwilligers een begin gemaakt met de mantel. Deze mantel wordt gemaakt van de wit half transparante hemdtasjes die ik nog over had van het takemebag project*. De tasjes worden allemaal aan elkaar genaaid tot er een aantal  grote lappen van plastic ontstaan.  Uit deze lappen zullen een rugpand, twee voorpanden, twee mouwen en een omslagdoek gemaakt worden. Het laat zich prima naaien dus dat valt mee. Als de mantel af is is er nog ruimte voor decoratie.

dav

We hebben prachtige Japanse kralen gedoneerd gekregen dus die zullen er met de hand op genaaid worden en aan de basis van de mantel is nog ruimte voor een stukje symboliek. Want Madonna, verbeeld immers ook Moeder Aarde. Hoe dat precies vorm gaat krijgen weet ik nu nog niet. De komende twee zondagen zullen we nog besteden aan de mantel.

*deze tasjes zijn destijds bij een verzameld door o.a particulieren maar vooral door de Kringloop Zwolle)

foto Kirsten Notten

 

sense of doubt

 

 

De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van het vervolmaken van de tussentijdse Madonna. Het verstevigen van haar ‘rok’. Het verbeteren van bestaande en het aanbrengen van natuurlijke rondingen op de armen zoals vrouwelijke bi- en triceps (ook van hemdtasjes). Ondertussen werkt een van mijn stagiaires aan het perfectioneren van de 3d scans die op het Cibap zijn gemaakt . Zodra die af zijn worden ze geprint, dat zal deze week zijn. Uiteindelijk zullen de handen en het gezicht de Klimaat Madonna verheffen boven de afval status.

 

Led verlichting testen
catch of the day

 

Vorige week hebben we* weer een nieuwe lichting flessen uit de kelder van het Klooster gevist. Het is bijzonder om te zien hoeveel mensen gehoor hebben gegeven aan de oproep van het Klooster om ‘schoon’ afval in te leveren. De score; 5 zakken vol flessen! Inmiddels zitter er denk ik wel 150 flessen in de rok. Maar ik beloof dat ik het tzt even na ga tellen…..

*we: Ik met mijn nieuwe stagiares Freek en Damien (fase 3/Cibap), die sinds vorige week dinsdag begonnen zijn met hun stage bij mij.

 

Daarnaast is vorige week het persbericht uitgegaan van Takemebag 2.0. . It is official !!!

Zwolle, februari 2018

Leger des Heils zoekt kunstenaars en naaimachines

 Het Leger des Heils W&G Overijssel werkt sinds kort samen met beeldend kunstenares Marit Otto. Marit heeft een aantal jaar geleden met Anne Marie van der Veen (Kunstzinnig Textiel) het project ‘Takemebag’ opgericht. Dit project is inmiddels een samenwerking tussen de kunstenaars en het Leger des Heils en heet nu ‘Takemebag 2.0’. Dit project is inmiddels geëvolueerd tot experimenterium Takemebag 2.0.

 Takemebag 2.0 start met een pilot project in het 50|50 Workcenter van het Leger des Heils in Zwolle. Voor deze pilot zijn we opzoek naar kunstenaars die binnen dit concept willen experimenteren en nieuwe producten willen realiseren met textielafval van ROVA. In ruil voor een bruikbaar design, dat in productie genomen kan worden door het 50|50 Workcenter, kunnen kunstenaars gebruik maken van een gratis atelierruimte. De ontworpen producten worden vervolgens verkocht.

Werkplaats Het Leger des Heils biedt deze werkruimte aan binnen het 50|50 Workcenter aan de Marsweg 40 in Zwolle. De kunstenaar krijgt een tijdelijke werkplaats in de productiehal. Hier kan gewerkt worden aan het design en de uitvoering samen met deelnemers van het Workcenter. Daarnaast is er ook volop ruimte om aan eigen autonome projecten te werken. Dit biedt deelnemers de mogelijkheid om perspectief te ontwikkelen.

Kunstenaars en naaimachines gezocht. Kunstenaars kunnen zich tot 1 maart aanmelden bij Hanneke Wolters, manager 50|50 Workcenter, door een motivatiebrief, cv en portfolio te sturen naar h.wolters@legerdesheils.nl. Daarnaast zijn we voor dit project opzoek naar gebruikte naaimachines die zwaar katoen kunnen verwerken. Heeft u een gebruikte naaimachine die wij kunnen gebruiken neem dan ook contact op met Hanneke Wolters.

50|50 Workcenter. Het 50|50 Workcenter is een initiatief van het Leger des Heils om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt weer ‘mee te laten doen’. Het 50|50 Workcenter biedt een breed scala aan activiteiten om deelnemers te laten ontdekken wat hun talenten zijn. Kijk voor meer informatie ook op www.5050workcenterzwolle.nl of op www.legerdesheils.nl/overijssel.

Expositie:

Mijn werk ‘To Me Or Not To Me.’ is tot 10 maart te bezichtigen op de expositie Identiteit, Zaal Zuid Hengelo

 

HENGELO – Bij Zaal Zuid kunstpodium in Hengelo is op vrijdag 2 februari de opening van de expositie Identitijd met circa 120 kunstwerken van 70 kunstenaars. Lous Kerkhof, directeur van Oyfo Kunst & Techniek, verricht om 16.00 uur de officiële openingshandeling.

“Identitijd is een grensoverschrijdend kunstproject / verdiepingsprogramma voor professionele en amateur beeldend kunstenaars in Overijssel en Drenthe en is georganiseerd door Stichting Beeldruimte en Kunst & Cultuur Drenthe (K&C).

Wat is identiteit?Het project daagt de deelnemers uit om na te denken over het begrip ‘Identiteit’, in een wereld die volop in beweging en verandering is. “Wat of wie bepalen onze identiteit in deze tijd?” Wat betekent het thema voor kunstenaars en speelt het een zichtbare rol in het werk?”

Na twee inspiratiedagen, afgelopen november, waarin werd ingezoomd op het thema, openen in februari en maart twee grote exposities in Hengelo en Emmen. Na afloop krijgen per provincie 10 exposanten masterclasses aangeboden in het vervolgtraject van Identitijd.

Bezichtiging. De expositie in Zaal Zuid kunstpodium, Esrein 11 loopt van 3 februari t/m 10 maart en is te bezichtigen van woensdag tot en met vrijdag van 13.00 tot 16.00 uur en zaterdag en zondag van 14.00 tot 17.00 uur.

Voor meer informatie: www.stichtingbeeldruimte.nl en www.kunstencultuur.nl of volg ‘Identitijd’ op Facebook of Instagram.”

Madonna’s contouren

Weer een korte update over de wording van de Klimaat Madonna.

De Aftrap (1e van de drieluik Klimaat vertellingen) van het project in het Klooster vond plaats op donderdag 18 januari in de kerk van het Dominicanen klooster (mooie theatrale entourage). Naast andere sprekers (o.a Kirsten Notten, Michiel van Willigen, Annemieke Traag, Gooistke Zijlstra) heb ik deze avond mijn beeld, het werkproces geïntroduceerd aan de broeders, leden van de Dominicanen gemeenschap en andere geïnteresseerden en toehoorders uit het Assendorpse/ Zwolse. Dit was tevens de eerste plastic inzamelingsavond.

Die zondag daarop heb ik weer een presentatie gegeven ditmaal voor de kerkgangers en woensdag de een masterclass mini Madonna’s maken voor de vrijwilligers van het klooster. Allemaal in het kader van….

Ondertussen ben ik ook bij het Cibap/ de Ontwerpfabriek op bezoek geweest. En heeft Ewout Verelst mij geholpen met het maken van een vacuüm vorm en/of 3d scan/print. Gelukkig had ik een test-mal mee genomen, want zoals Ewout mij al had gewaarschuwd, kwam er een enorm druk op de mal-vorm te staan bij het vacuüm- zuigen van het plastic rond de vorm en werd de test mal daarbij verbrijzeld. Het plastic resultaat was een slap aftreksel van een slap handje.

Nu had ik de originele mallen al verstevigd maar na het zien van de enorme vernietigende krachten wist ik dat ik mijn zorgvuldig gemaakte ‘echte’ mallen hier maar beter niet aan bloot kon stellen. Dan maar even verder experimenteren met 3d scannen (om het vervolgens te printen) Het scannen luistert nauw en het is toch nog een beste uitdaging een mooie gesloten (kopie) vorm te krijgen.

We, en ik zeg steeds we, maar ik bedoel dan eigenlijk Ewout (ik dacht wel actief mee ( : ), zijn er uiteindelijk redelijk in geslaagd een goeie scan te maken die als uitgangspunt gaat dienen voor, een schaal model print. Dit schaal model moet uit wijzen of er nog wat geschaafd moet worden of dat het misschien zomaar goed is. Maar het vacuüm vormen blijft toch in mijn achterhoofd en we besluiten ook dat nogmaals te doen maar dan vul ik mijn mallen in zijn geheel af. Met de zwaar gewapende mallen ga ik het hopelijk aanstaande woensdag (anders iets later) nogmaals proberen. En dan zien wat het beste resultaat geeft. Tot nu toe een interessant experiment met hopelijk een overtuigend resultaat.

Ik heb met het Cibap afgesproken dat ik dit mag doen bij hen in ruil voor een presentatie, lezing voor studenten en een zitting waarbij ik ‘vraagbaak’ ben voor studenten over vak gerelateerde vraagstukken. Goeie deal wat mij betreft. De data moeten nog worden geprikt. Bedankt Ellen (Bosman) voor deze originele wijze van samenwerking.

 

Ondertussen ben ik de romp van Madonna aan het perfectioneren.  Ze wordt steeds meer een vrouw met zachte rondingen. Al klinkt ‘zachte rondingen’ in deze context misschien wat wulps.  Ik bedoel het in deze zin meer moederlijk c.q. menselijk. Want dat is wel de grootste uitdaging; ondanks het materiaal waarmee ik het moet doen zal men toch straks zoeken naar herkenning en letten op uitstraling. Als mijn plastic Madonna geen ‘warme’ persoonlijkheid wordt zal ze haar doel misschien voorbij schieten. Als haar romp klaar is krijgt ze nogmaals een mooie transparante vuilniszak om haar heen gedrapeerd, dit maal als ‘blouse, shirt, trui, tuniek’, deze (ik vind het mooi voor zover vuilniszakken dat kunnen zijn.) vuilniszak is zowaar gesponsord. Omdat het moeilijk was aan de voor mij geschikte zak te komen ben ik bij groothandels en professionele sites gaan kijken. Om te vooromen dat ik 80 rollen had moeten afnemen was het bedrijf Rajapack bereid me wat samples toe te sturen, erg sympathiek.

Vrijdag ga ik een week op vakantie, naar Marrakech. Het idee alleen al vind ik ontzettend inspirerend. Tot die tijd nog genoeg te doen en kom ik hopelijk na een week helemaal opgeladen en fris vol indrukken van de Marokkaanse cultuur, terug. Van Fatima ((of “Moeder van de vrouwen van de wereld”) naar Madonna ( :

Van Iron lady naar bag lady….

Klimaat Madonna part two;

Deze week staat in het teken van de officiële aftrap van ‘ de Klimaat Madonna’. De opmaat naar 24 maart, earth hour. Hiervoor zal ik twee maal aantreden op het Dominicanenklooster met een motivatie en een presentatie. Ik heb de presentatie zover af. En vind het leuk spannend om voor publiek uit de doeken te doen waar ik ben in het maak proces maar vooral ook waarom ik dit wil maken. Elke opdracht is er 1 en met elke opdracht ga ik zorgvuldig en liefdevol om. Maar hierbij voel ik ook urgentie.

Let there be light: Erik & Astrid demonstreren het licht.

Het is een urgentie die ik al heel lang voel en waarvoor ik mijn platform gevonden heb. Al jaren stoor ik me aan de gelatenheid waarmee we onze ‘prachtige’ wereld naar de knoppen laten gaan. Het obligate ” het is me wat”, ‘erg hoor’  en “ze doen ook maar” zijn holle kreten als daar op volgt: “maar ja ik heb eigenlijk geen zin om me daar druk om te maken of om iets daarvoor te laten”. Of ” ik wil lekker positief blijven, zullen we het daar niet te veel over hebben”. Onze wereld vervuild, wij zijn de vogel die zijn eigen nest bevuild.

 

In al onze superioriteit hebben we bedacht dat alles ten dienste moet staan van ons, ons gemak en de vooruitgang. Welke gevolgen dat heeft voor de overige dieren en bomen & planten, oceaan, bossen, ecosystemen is even net wat minder belangrijk dan ons stijgende koopkrachtplaatje. Dat daarmee de zeespiegel ook stijgt is aan de orde als onze kinderen of kleinkinderen groot zijn. Eigenlijk zeggen we; laat ons feesten en nemen tot alles op is dan zullen onze kinderen (die overigens al met veeeeeeel meer zijn straks) het wel even fixen, wij hebben het feest dan allang verlaten…

Any how; Alles is een golf beweging en we surfen al best lang op een rechtsdraaiende golf. Hyper kapitalisme commercie en over consumentisme is de norm en we zijn er best schaamteloos in geworden. Maar een golf heeft ook een levensduur. Het zal pieken (piekt het nu niet dan?) en in de branding uiteenspatten, om maar even in zee metaforen te blijven. Hopelijk wil men het hierna over een hele andere boeg gaan gooien, met een oude ideologie of wellicht met iets nieuws. Ik (en vele met mij) ben vast begonnen.

 

 

Madonna: Ze ontwikkeld zich langzamerhand tot een mooie dame van plasticzak en fles. Haar metalen skelet vult zich met dopjes en folie. Haar contouren worden zichtbaar. Ook al is ze nog lang niet af zie je haar komen. Zal ze straks sereniteit, puurheid en kwetsbaarheid uitstralen? Zal ze herkent worden? Voor mij belichaamd ze het vrouwelijke, moederlijke, beschermende en het zachte. Onze oer moeder, ook als je niet religieus bent (zoals ik zelf) is het symbool iets van waarde. Je kan voor oermoeder ook moeder aarde, Gaia  in vullen. Dat is iets breder maar heeft in feite de zelfde lading. Volgende week ga ik naar het Cibap om haar gezicht en handen te vacuum vormen. Oh ja ik heb mijn eigen gezicht, oren en handen gebruikt maar dat is geen stellingname ( : dat is gemak. Vandaag ga ik de laatste hand leggen aan haar ‘gipsen’ model handen, oren en gezicht zodat ze een goeie basis vormen.

 

 

 

introductie Pilot Takemebag 2.0

Ik ben een aantal jaar geleden gestart met een project om aandacht te vragen voor het vervuilende hemd tasje.  Dit project droeg de naam Takemebag. Samen met Annemarie van der Veen (Kunst(zinnig) Textiel) heb ik een serie design- tasssen ontwikkeld. Doel en middel in een project samengebald, doel bewustwording, middel aantrekkelijke designtas.

Lang verhaal kort, we kregen de tassen niet ‘rendabel’ maar olievlek principe was aan het ontstaan. De zeggingskracht van dit project woog zwaarder dan de commerciële potentie….story of my life ( :.  Takemebag sneefde en we besloten dat het geen haalbare kaart was . Het grappige was dat het concept steeds weer als een soort boomerang bij mij terug kwam. Ik werd gevraagd er lezingen over te geven en presentaties – aan de gemeente en voor Co2 (Club Cele). Samen met Annemiek de Wolf heb ik nog een concept bedacht waarmee we een inschrijving gedaan hebben voor het fonds the Art of Impact voor een Takemebag project op grotere schaal, een broedplaats concept. Takemebag 2.0 was geboren. Een broedplaats met gratis M2 maar met als tegenprestatie productdesign dat in productie genomen zou worden door mensen met afstand tot de arbeidsmarkt en uiteindelijk zijn weg vind in de commerciële ‘markt’. Het materiaal  is ‘probleem’ afval afkomstig van de ROVA in dit geval textiel.

Voorzichtig als ik was bij de presentatie van dit concept, om geen mission impossible in mijn schoenen geschoven te krijgen, kon toch niet verhoeden dat het  beginnend enthousiasme voor een dergelijk project al gelijk weer enige druk in de schaal legde. Iets waar ik gevoelsmatig bijna niet onderuit kon. En eerlijk gezegd jaagde het me angst aan, te groot, te complex en te tijdrovend, ik wilde me eigenlijk niet opnieuw aan zo’n zwaar traject committeren.  Maar daar melde zich Astrid van Voorst van de Rova en daar kwam Annemiek de Wolf weer (werkzaam bij het Leger Des Heils) dit maal met een heel concreet voorstel met het Leger Des Heils als de pilot locatie voor het Takemebag2.0 project. En ineens werd het concreet. Na een laatste Stads expeditie 23 november 2017 (lezing over Takemebag 2.0 met Annemiek) werd er spontaan hulp en naaimachines aangeboden door de toehoorders (gemeente ambtenaren van gemeente Zwolle) . Het leger des Heils heeft het project omarmd en geadopteerd als hun eigen project en ik denk mee en help mee waar het gaat om de vormgeving en de werving! perfect, zo smooth kunnen dingen lopen.

Wat Takemebag 2.0 bewijst is dat je met vereende krachten, een ‘can do’ mentaliteit, de juiste mensen die niet alles in geld uitdrukken maar in menselijk kapitaal en een stukje idealisme eigenlijk alles voor elkaar kunt krijgen. Of zoals mijn oma vroeger altijd zei, willen is kunnen.

Hier volgt de oproep voor kunstenaars/ designers die het als een mooi avontuur zien om hier aan mee te werken.

Gratis werkruimte aangeboden aan een kunstenaar/ designer die bereid is een maatschappelijk kunstzinnige tegenprestatie te leveren. Nieuwsgierig??????

Meer informatie over de voorwaarden vindt je op: www.5050workcenter.nl/niews/

Werkruimte geboden, Kunstenaar-ontwerper gezocht

Gratis werkruimte voor een kunstenaar in ons prachtige 50|50 Workcenter aan de Marsweg in Zwolle. We vragen als tegenprestatie geen huur, maar wel dat er regelmatig mooie ontwerpen van gebruiksvoorwerpen van gebruikt textiel worden gemaakt met bijbehorende werkinstructies, zodat deelnemers ze kunnen maken. Daarnaast is er natuurlijk alle gelegenheid voor de kunstenaar om autonoom aan de slag te gaan. Wij vragen een kunstenaar/ontwerper die:

  • affiniteit heeft met de doelgroep;
  • de Christelijke identiteit van het Leger des Heils respecteert;
  • ondernemend is;
  • de kansen van het samenwerkingsverband met Takemebag en het Leger des Heils wil ontdekken en benutten;
  • ambassadeur wil zijn voor dit project.

Ben jij die kunstenaar-ontwerper die wij zoeken? meld je dan aan bij Hanneke Wolters @ h.wolters@legerdesheils.nl manager 50|50 Workcenter van het Leger des Heils W&G Overijssel, tel 06-22807357 of

Aanmelding voorzien van een motivatie, CV, portfolio en visie.

Na een selectie procedure zal er een kunstenaar/designer geselecteerd worden voor een periode van 6 maanden. Je maakt dan onderdeel uit van een pilotproject. Het gratis atelier is gevestigd in het 50|50 workcenter te Zwolle. Aanmelden kan tot 01 maart, 2018. Twee weken na inzending hoor je of je uitgenodigd wordt op gesprek.

Hieronder meer informatie over het project: of surf direct naar takemebag-info 

Transformed Trash: dag 01

 

Vandaag is het project Transformed Trash gestart. Vanmorgen de laatste dingen klaar gezet. Om 12 uur druppelden de deelnemers binnen met zakken vol trash van thuis! De oudste deelnemer is 13 de jongste 9 en dat is op die leeftijd een enorm verschil.  Spannend, of dat zou gaan werken. Maar het vind zijn natuurlijke weg. We hebben ons aan elkaar voorgesteld en we hebben filmpjes en foto’s laten zien over de omvang van het plastic probleem maar ook wat voor geweldige kunst en design er van afval gemaakt kan worden. Daarna zijn we los gegaan. Er is getekend, gebouwd en geëxperimenteerd. Het langhuis was een grote vuilnishoop waar langzaam de eerste contouren van de kunstwerken in wording tegen af begonnen te steken. To be continued…

Pop up expo in pop up store

Pop up expo in pop up store Donderdag de 21e december heb ik samen met Richie Kartosonto (de franchise houder van de nieuw te openen Chocolate Company in Zwolle) een pop-up expo ingericht. In februari zal de mooi verbouwde shop/chocolate bar open gaan. Vlak voor de verbouwing gaat de Chocolate Company 9 dagen open als pop up store. Richie heeft mij en een andere kunstenares, Juul, gevraagd daar tijdelijk te exposeren. Omdat ik Richie een warm hart toe draag, en wij een klein stukje Zwolse Jazzy* geschiedenis delen, heb ik daar ja op gezegd. En hoop natuurlijk dat zowel ‘the store’ als ‘the art’ het goed zullen doen de laatste dagen van 2017.

impressie Chocolatecompany+expo

*Jazzy geschiedenis:  Ik ontmoette Delano Hoogvliet in DOAS (Broedplaats De Oude Ambachtsschool, Zwolle). Het zal ergens rond 2007/2008 geweest zijn, ik weet het niet meer zeker. Delano was op het punt zijn Jazz cafe Jazzy Jam te openen en struinde in DOAS naar bijzonder meubilair. Ik ben met hem in gesprek geraakt, want liefhebber van Jazz en benieuwd. Uiteindelijk ben ik daar eens per maand onder de noemer Sister Feelgood plaatjes gaan draaien, een beetje huis DJ ( :. Daar ontmoette ik Richie, die samen met Delano de bar runde. Er was direct een klik en wederzijds respect. 2011 is Jazzy Jam, het enige echte Jazz cafe van Zwolle failliet gegaan, zonde zonde zonde. De tijd die ik in Jazzy Jam heb doorgebracht met alle mooie en grappige, lieve mensen is mij erg dierbaar en Richie dus ook. Ik hoop dat zijn onderneming een groot succes wordt… aan de lekkere chocola zal het niet liggen.

https://www.destentor.nl/zwolle/cafe-jazzy-jam-per-direct-dicht~adee094d/

Klimaat Madonna in progress

Vanmorgen had ik een afspraak met de Smit van van Rossum (ijzerhandel Zwolle), Freddie, om de Klimaat Madonna’s skelet te lassen. Freddie kan alles lassen, is erg flexibel en denkt constructief mee, fijn! Ik heb in mijn atelier een dummy van hout gemaakt en getest. Naar aanleiding van die houten dummy heb ik een tekening gemaakt waarin ik alle verbeteringen ten opzichte van de dummy heb verwerkt. Trial & error werkt in dit geval altijd het beste. Met deze tekening en een oude fiets velg, die nog uit de kelder van mijn recent overleden lieve oma is gekomen, toog ik daar naar toe. Deze velg kwam op zijn beurt weer uit de restanten van mijn opa’s liefhebberij (beetje rommelen met brommers en fietsen). Deze opa is eind jaren 60 al overleden dus deze velg, heeft en geschiedenis en is oud, ouder dan ik zelf. Dat vond ik een mooie aureool voor onze Maria/Madonna, dus deze velg is ook aan haar vast gelast. Daarmee gelijk een klein monumentje voor mijn grootouders die overigens niet religieus waren, maar dat ter zijde. Naast de tekening een de velg heb ik ook het voorlopige ‘gezicht’ en de ’test handen’ meegenomen. Deze zullen in een later stadium worden ge -vacuum- vormt en ge 3 D print bij het Cibap. Freddie en ik hebben in twee uur tijd, een solide basis gemaakt voor wat straks in processie door de stad wordt gedragen. Een duurzame start…. spannend. Wordt vervolgd.