Geplaatst op

Het Land Der Blinden

(scroll down for English)

Bij deze presenteer ik ‘Het Land Der Blinden’

Digitaal gemanipuleerde foto op foam: 120/48 cm

Het Land Der Blinden- Digitale foto bewerking - 2020
Het Land Der Blinden- Digitale foto bewerking – 2020

Aanleiding voor dit werk was de Zwolsche PROTO expositie/kunstroute met als thema ‘Binnenste Buiten’. Deze expositie is te bezoeken van 26 juni t/m 5 juli op diverse locaties n de binnenstad van Zwolle. Mijn werk is te zien in Het Maagjes Bolwerk (9e raam van links).

Mijn werk het Land der Blinden verwijst letterlijk naar het spreekwoordelijke binnen en buiten door de blinden die binnen van buiten scheiden. In dit geval zijn de blinden ook nog half doorlatend waardoor het geen zich buiten afspeelt deels aan het oog onttrokken wordt. En, wat blijft aan het oog onttrokken? 

Dit werk sluit aan op een eerder werk wat ik ingezonden heb voor de digitale expositie Stilleven van de Stadkamer getiteld Luxe = Flex. 

Raambedekking, jaloezieën, luxaflex blijken voor mij kennelijk de ideale vertaalslag om deze periode te kenmerken.  

In het land der blinden, zo weet iedereen, is eenoog koning. Ook dat vind ik passend in een crisis met ongekende onzekerheden. Meningen zijn er genoeg maar helpen die in dit geval of zijn het de termieten die de laatste stoelpoot onder de eensgezindheid  weg eten? We moeten ons zelf een weg banen door feiten, nepfeiten, ongewenste feiten en wishful thinking. De mens is geneigd naar opportunisme en het nieuws wat hem het beste past kan zomaar ook het meest waar zijn en is eenoog plotseling koning.

Het Land Der Blinden (English)

Hereby I present ‘Het Land Der Blinden’ (In the land of the blind, the one-eyed man is king)

Digital manipulated photo foto on foam: 120/48 cm

Het Land Der Blinden- Digitale foto bewerking - 2020
Het Land Der Blinden- Digitale foto bewerking – 2020

The direct cause for this work was the PROTO exhibition/ art-route in ”Binnenste Buiten’ (Inside Out) in Zwolle. You can visit this exhibitions from 26th June till 5 July on various locations in the city centre of Zwolle. My work is to be seen at the Maagjes Bolwerk (9th window from the left)

My work ‘Het Land der Blinden’ refers literal to the blinds that separate the in from the outside world. In this specific case the blinds are half transparant, half opaque in order to mask parts of the outside activity to the eye. And, what remained unrevealed for us?

This work Matches up to an earlier work I submitted to a digital exhibition titled ‘Stilleven’ by the Stadkamer, Zwolle. This work was called Luxe = Flex. This title and subject referred to the brandname Luxaflex, an household name for blinds too.

So, window-dressing, blinds and louvers are obviously the ideal translation to characterize this period in time for me.

In the land of the Blinds, as every one knows, the one eyed man is king. For me this metaphor fits this crisis with all of her insecurities. Opinions are wide spread and found everywhere but are they much of use or the termites that eat the last leg from underneath the chair of consensus. We need to navigate trough facts, fiction, fake news and wishful thinking. Mankind is tempted to oppertunism and the news that suits the best might as wel be the most true. This could easily paves the path for the man with one eye to steal the crown.

Geplaatst op

Remains Of Today > 60!

(For English scroll down)

remais-of-today-2020
De serie Remains Of Today (bestaande uit verbals en UFO’s die ik gemaakt heb gedurende 2019> 2020) is de 60 stuks gepasseerd. Het totaal kunstwerk wordt steeds lijviger en er valt steeds meer in te ontdekken.

Remains Of Today > 60! De serie Remains Of Today (bestaande uit verbals en UFO’s die ik gemaakt heb gedurende 2019> 2020) is de 60 stuks gepasseerd. Het totaal kunstwerk wordt steeds lijviger en er valt steeds meer in te ontdekken. 60 kleine kunstwerkjes opgebouwd uit gevonden teksten (verbals) en definieerbare en ondefinieerbare gevonden objecten (UFO’s) Inmiddels ben ik al weer hard op weg richting de 70.

Ik licht de laatste 5 kunstwerkjes tot 60 hieronder nog even toe:

56- Crossroads – verbal no.56 (UFO 17). Een crossroad, kruising is een letterlijke en een overdrachtelijk plek om keuzes te maken. De simpelste vorm is rechtdoor, links of rechts. Een keuze die naar aanleiding van een eerder gekozen bestemming gemaakt wordt. De overdrachtelijke vorm heeft vaak te maken met grote levensvragen. Ga ik door op de ingeslagen weg of neem ik een afslag is dan vaak verbonden met onderliggende vragen als; Vind ik mijn baan of relatie nog bevredigend? Wil ik een nieuw avontuur aan gaan? Maar op metaniveau, de mensheid,  kan het ook de vraag zijn of het ingeslagen pad der vooruitgang ons verder gaat brengen of zelfs houdbaar is. Dan vraagt een afslag om moed.

57 ART- Verbal no 57. Rest folie tekst van eerder kunstwerk – To Me Or Not To Me (Stardust), roze schilders tape en witte acryl op ongeprepareerde kaasdoek.30x30cm. Het woord kunst als kunstwerk. Een soort droste effect. Er is een goeie reden om het woord ART-( kunst) even in de spotlights te zetten. Kunst is altijd aan onderhevig aan erosie. Het moet verdedigd worden tegen het onterechte toe-eigenen. Het moet zichzelf verdedigen voor haar bestaansrecht, en tegen vervlakking in een vlakke wereld. Dat terwijl de kunstenaar zelf, de schepper zich op dagelijkse basis moet wapenen tegen anti kunst cynisme en de verleiding van het commerciële dan wel nakende armoede, zowel geestelijk als fysiek. Kunstenaar zijn in deze tijd is geweldig en vreselijk in een. Er is zoveel beeld concurrentie dat de subtiele stem bijna niet meer wordt gehoord. Er is zoveel commercie dat de scheidslijnen diffuus dreigen te worden. Kunstenaar en dichter Lucebert schreef het al “alles van waarde is weerloos”,  daar voeg ik aan toe; “maar waard om voor te vechten”

58 Framed. Verbal no 58 UFO no18.

Collage: plastic object of unknown origin of purpose. (found @ de Grote Voort, Zwolle) and pencil on gesso primed canvas on a wooden frame.

Part of The Remains Of Today series.

Framed, as in a framed artwork, framed: as in your caught. Everything seems framing these days, positive or negative framing. I grew up to believe that others mostly determine how you are valued. Making your self a key subject and advertising your personal life is a relative new phenomenon. The creation of a digital alter ego, a perfect version of the imperfect mortal vulnerable one. Every step of the way is self-controlled and moulded for the public eye. One could say that framing is kind of a simple and foremost a flat representation of someone or something. By lack of real interest or in-depth inquiries, a quick draft of someone, and what he or she stands for is quickly made, just like simple judgements. 

59- Horizon Verbal no.59. Tape, roze, zwart, wit, afdekzeil, geel schuurpapier, touw, roze snoertje en hotel toilet-reinigingsbanner op canvas en lakverf op houten frame. De horizontale streep die de aarde van de hemel scheidt is magisch. Toekomst perspectief en het woord horizon worden vaak in adem genoemd. In de wetenschap spreken ze van een nieuwe horizon. Maar bij de Vikingen en of de Noormannen was de horizon de aanduiding van het einde van de wereld, iets waar je van af kon vallen. Een lijn tussen de onderwereld en het Walhalla.

60- Best Bud (Verbal no. 60). Ondergoed tasje en overblijfsels van flexibele stof , met kleur test, dat voor een ander project gebruikt is op hout. 30x30cm. Who’s your best bud, wie is je beste vriend? Buddy en buttocks gecombineerd maakt het woord bud. Een goed gekozen woordgrap door de maker van deze ondergoed tasjes. Je hebt natuurlijk maar één butt en die is altijd de beste want het is de jouwe. Een die altijd letterlijk achter je staat en hangt. Is bud, but eigenlijk mannelijk? Hoe zou het uitpakken bij damesondergoed versus vriendschap? Zou het dan booty of bum worden?. Of schuift het op naar andere rondingen? In dat geval zou de vriendschappelijke equivalent waarschijnlijk de bossom friend, boezem vriendin zijn.

De complete serie en alle losse verbals & Ufo’s + teksten zijn ook zijn ook te bekijken op:

Singulart en Saatchi Art

En hier op mijn eigen site: https://www.maritotto.nl/verbals/

Remains Of Today > 60! (English)

The Remains Of Today series (verbals & Ufo’s made in 2019 > 2020 combined) is holding 60 artpieces now.. The sum of all small artworks is getting more and more extensive and leaves more and more to discover. 60 small pieces of art made from found text/characters, identified and unidentified found objects(UFO’s) In the meanwhile I am allready coursing at 70.

I will enlighten the latest 5 artworks to complete 60 to you:

56- Crossroads- verbal no. 56 (UFO no 17).

Collage: leftover flexible fabric used for a unique- (due to Corona- non published)- swing design called ‘Vluchthaven’ and black shoelace on a wooden frame.

Part of the Remains Of Today series

A crossroad is a literal and metaphorical site to make choices. The simplest form is straight ahead, left or right. A choice that’s determined by an earlier made destination. The metaphorical form is a bit more complicated because it involves larger life questions. Will I continue the chosen path or will I take an exit. These choices are often connected to underlying questions such as; is my job or relation still satisfying? Is new adventure luring? But on a Meta level, humanity, there’s a more universal question whether our defined path of progression is sustainable and will move us forward? In that case any exit needs courage.

57 ART- Verbal no 57. Remains of foil from an earlier artwork ‘ To Me Or Not To Me’, pink tape and white acrylic paint on primed canvas on wooden frame. 30x30cm. There’s a good reason to put the word Art in the spotlights. Because art is subject to erosion it must be defended against unjust appropriation. It must defend itself for her right to exist and against flattening in a flat world. While the artist, the creator must stand up to anti-art cynicism and the temptation of commerce as remedy to imminent poverty, both physically and mentally. Being an artist in this time is awesome and dreadful at the same time. Day in, day out Images are pouring out in a constant flood to such extent that the subtle voice is easily overseen. Commerce rules and borderlines are getting vague. Dutch artist/ Poet Lucebert wrote, “ everything of value is defenceless”, I would add “ but worth fighting for;’

58- Framed- Verbal no 58 UFO no18. Plastic object of unknown origin of purpose. (Found @ de Grote Voort, Zwolle) and pencil on gesso primed canvas on wooden frame.

Plastic object of unknown origin of purpose. (Found @ de Grote Voort, Zwolle) and pencil on gesso primed canvas on wooden frame.

Part of The Remains Of Today series.

Framed, as in a framed artwork, framed: as in your caught. Everything seems framing these days, positive or negative framing. I grew up to believe that others mostly determine how you are valued. Making your self a key subject and advertising your personal life is a relative new phenomenon. The creation of a digital alter ego, a perfect version of the imperfect mortal vulnerable one. Every step of the way is self-controlled and moulded for the public eye. One could say that framing is kind of a simple and foremost a flat representation of someone or something. By lack of real interest or in-depth inquiries, a quick draft of someone, and what he or she stands for is quickly made, just like simple judgements. 

59- horizon verbal no.59. Tape: pink, black, white, covering-sheet, yellow grinding paper, rope, pink wire and toilet-clean seat-banner & paint on canvas on wooden frame. The Horizontal stripe that separates heaven from earth is magical. Future perspective and the word horizon are often verbally used in one breath. In science they refer to new horizons. But the Vikings and Normans believed that the horizon was the proverbial end of the world, you could tip off. A imaginary line between the underworld and the Walhalla.

60 Best Bud (verbal no.60). Underwear bag and remains of flexible fabric with colour test used for another project on wood. 30x 30 cm. Who’s your best bud? Buddy and buttocks combined makes the word bud. A well-chosen gimmick created by the designer of the underwear bags.  We only have one butt so it’s always the best because it’s our own, one that always stands or hangs behind you. Is a bud really a manly thing? What would it become with ladies underwear versus friendship? Is it bum or booty?  Or does it shift to other curves? ? In that case the friendship equivalent would probably be; best bosom friend.

The complete series and all loose verbals and UFO’s with short stories are also to be found on: Singulart en Saatchi Art

And here on my own site: https://www.maritotto.nl/verbals/

Geplaatst op

5 Mei Kunstprojecten, een terugblik

75 jaar vrijheid zonder festivals, een surrealistische gewaarwording. Stilte in de stad.

13 jaar lang heb ik samen met collega kunstenaars kunstprojecten neergezet op het festival-terrein in Zwolle. Het festival begon in het centrum van de stad met de Michielskerk als middelpunt waar een x aantal kunstenaars thematisch doeken schilderden. Live, tussen het publiek. Dit was mijn eerste kennismaking met BFO (bevrijdingsfestival Overijssel) en Niek van der Sprong. De jaren hierna heb ik elk jaar deelgenomen aan wat je zou kunnen noemen, een kunstmanifestatie van meerdere kunstenaars .

In 2006 veranderde dat. De organisatiedruk en het managen van een dergelijke grote groep kunstenaars was een zware taak dus werd er besloten een kerngroep te formeren en die totale vrijheid te geven voor het creëren van een spraakmakend project. Dat betekende van het uitdenken van het concept tot het uitvoeren van de meest complexe installaties.

Vrijheidsgasten – Deze kerngroep bestond uit mijzelf, Mark van Enk, Gina Draaisma en Michiel van Bulk. We werden terzijde gestaan door Ryan Hoekman en Niek Van der Sprong. Ons eerste wapenfeit als collectief droeg de titel Vrijheidsgasten. Het festival was vanwege toenemende populariteit inmiddels van locatie veranderd. Ditmaal rondom het Thomas A. Kempis scholen complex.

vrijheidsgasten 2006
90090005 mei project 2006.

Het concept; een box; van buiten zwart, van binnen wit. In de box werkten wij aan een ‘muur’ schildering van mensen in alle soorten en gezindten. Waar de gezichten zouden zitten zaten gaten. Als de festival bezoeker zijn hoofd door zo’n stak stond hij oog in oog met een andere bezoeker die ook naar binnen keek. Het gezicht van de kijker werd onderdeel van het kunstwerk. Dit project kostte maanden voorbereiding en werd aan het eind van de dag vernietigd. Een pijnlijk moment maar that was all in the game.

Vrijheidsgasten-2006
900Vrijheidsgasten- kunst-project- 2006- Gina Draaisma en Michiel Bulk.

2007- Liberty Is In The Eye Of The Beholder– Het tweede project als kerngroep met bovenstaande kunstenaars. Dit keer hebben we het landelijke, ietwat saaie 5 mei thema ‘ Vrijheid, grondrecht en veiligheid’ vertaald in een groot en universeel beeld namelijk het Vrijheidsbeeld!

Onder het motto: ‘Ones freedom is an other mans burden’.

We hebben hebben ‘Liberty’ dan ook geblinddoekt . Zo was ze blind zijn voor andere opvattingen, onrecht of wilde ze net als vrouwe Justitia blind zijn zodat zij haar argumenten zorgvuldig kon wegen, overwegen en afwegen. De Liberty paradox, wat is vrijheid en democratie? Is dat verlangen voor iedereen het zelfde? Kan je een ideaal ook ongewenst opdringen? We wilden het onderwerp scherp aansnijden, want dat was ook onze taak. Het resultaat:

Kunstproject Liberty is In the Eye Of The Beholder (sinking Miss liberty). Bevrijdingsfestival 2007- Wezenlandenpark, Zwolle

Liberty werd versterkt door het kunstwerk ‘Schimmen’ van Michel van Bulk.

2008 –Oog om Oog– Thema dat jaar ‘Vrijheid en Solidariteit’- Het festival heeft zich wederom verplaatst vanwege enorme populariteit. Ditmaal naar de plek waar het vanaf dat moment zou blijven, het Wezenlanden park. Mark, Gina en ik bleven het kern team maar ditmaal breidde we ons team uit met: Huib Steen, Marco Stoelwinder en Betty van Velzen. Oog Om oog was een multimediaal kunstproject waar we de ICT kennis van Huib hard nodig hadden. 13 laptops, 13 beamers, 100 bewerkte foto’s van Zwollenaren geprojecteerd op 13 ramen van het provinciehuis, Zwolle. Een digitaal monsterproject. Want de ogen van de portretten reizen door alle andere portretten heen. Waardoor niet alleen de gezichten op de ramen doorlopende veranderden maar ook de ogen verplaatste zich doorlopend. Zie sfeerimpressie hieronder,

Oog Om Oog- Het project van buitenaf gezien.
Oog Om Oog- het project van binnen uit gezien- de installatie

Wat bij dit project erg jammer was dat het festival publiek al veel drank op had tegen de tijd dat het beeld goed zichtbaar werd in de avond. Het gevolg was dat het ondanks de drukte bijna niet opgemerkt werd door de aanwezigen.

2009- Mind Your Steps – Het kern team bestaat nu uit Mark en mij met beschikking over een hele groep vrijwilligers. In 2009 mochten we uitpakken. Er was extra budget want festival Zwolle zou de landelijke aftrap doen, MP Jan Peter Balkenende zou de opening verrichten. Dus er moest iets spectaculairs komen. En dat is er gekomen.

Het doel van het kunstproject was het publiek van het festival onderdeel laten worden van een ‘vrijheidsgedachte’ en ze zo op een speelse manier te confronteren met de vraag hoe belangrijk vrijheid en vrijdenkers zijn welke verantwoordelijkheid vrijheid met zich meeneemt. De opdracht voor het deelnemende publiek was om een vlag met een van de 99 portretten van een vrijdenker te dragen en deze te plaatsen op de loopbrug van 135 meter lang. Onderweg liepen ze over allerlei tegenstellingen op de vloer van de brug. Door steeds een keuze te maken kwam je verder. Tegelijkertijd werd het publiek de gehele route begeleid door een soundscape van historische speeches. Zie sfeerimpressie hieronder:

Sfeer impressie en presentatie project Mind Your Steps 2009. Soundscape Jules Otto

De soundscape is speciaal voor het project door mijn broer en muzikant Jules Otto gemaakt.

Ook deze installatie werd naar maanden voorbereiding en een week met man en macht opbouwen aan het eind van dag afgebroken. Er gebeurde nog iets opmerkelijks, al die jaren was ik min of meer onaangedaan door de drukte. We konden ons als medewerkers makkelijk terug trekken en waren vaak de hele dag aan het werk. Nu zat het meeste werk voorafgaand aan. Gedurende de dag zou het vooral een interactief object voor het publiek zijn. Na de opening, waarbij we samen met een zware delegatie overheidsbekleders en MP Balkenende de brug moesten openen gevolgd door een stoet camera’s, konden we ontspannen. Op dat moment zag je het festival terrein vollopen met bezoekers. Het leken wel mieren. Het overviel me dusdanig dat ik me een aantal uur totaal heb onttrokken om vervolgens aan het eind van de dag pas weer mijn gezicht te laten zien. Gelukkig hadden we een geolied team aan vrijwilligers die de bezoekers toegang verschaften op de brug.

2010- Met Voeten Getreden– We dachten dat Mind Your Steps het meest omvangrijke project was ooit. Maar 2010 stond in het teken van 65 jaar bevrijding. Er moest wederom uitgepakt worden. Het team: Mark van Enk en Ik.

Het het delfsblauwe wandtegeltje was uitgangspunt voor het kunstproject Met voeten getreden . Ons idee was het bekende tegeltje te vervangen voor een stoeptegel en de tegelspreuk te vervangen voor korte gezegdes of qoutes uit de hele wereld aangevuld/ingevuld met een ontwerp van 65 kunstenaars.  800 stoeptegels kwamen in een traject rond de stadsgracht van Zwolle.  Het kleurrijke project is gedragen worden door de Zwollenaren zelf doormiddel van kunsttegel adoptie.

50 Overijsselse/ Zwolse kunstenaars en 15 Overijsselse/ Zwolse prominenten werden gevraagd hun bijdrage te leveren aan dit project.

Het tegelproject bestond uit 65 kunstbeelden op het formaat van een stoeptegel en sloot aan op het 5 mei thema 2010: “Vrijheid Wereldwijd”.

Helaas bleek de route niet bestand tegen de tand des tijds. De tegels zouden een levensduur van 10 jaar hebben maar bleken in de praktijk veel kwetsbaarder o.a. onder invloed van vocht en strooizout. Het heeft het project ook de nodige kritiek opgeleverd na afloop maar wat overeind blijft is de mooie verbinding die er gelegd is tussen kunst en de Zwolse inwoner, de straat poëzie die letterlijk onder de voet gelopen kon worden en de prachtige vrijheidsgedachtes en beelden die op de stoeptegels terecht zijn gekomen en die vervolgens door velen zijn gelezen al wandelend langs de mooie Zwolse Stadsgracht. Dus voor de tijd dat het heeft geduurd, een waardevol project en eeuwig zonde dat het imago van dit project wat besmeurd is geraakt door de korte levensduur van de tegels.

2020_ Henk Heideveld spuit filosofische teksten over God v.s. Kunst op de lege witte tegels van het project Met Voeten Getreden. De route heeft haar betekenis weer gekregen!

2011 Vlucht050511– een macaber spel- Team: Mark van Enk en ik.

Citaat uit de Stentor “Tussen de etende, drinkende en hossende menigte is er op het Bevrijdingsfestival ook aandacht voor bezinning. Twee vrouwen en hun kinderen spelen onverstoorbaar het spel Vlucht 050511, ofwel Kruip in de Huid van een Vluchteling. Een soort ganzenbord voor gevorderden waarbij je zo snel mogelijk asiel in Nederland aanvraagt. “Een familielid is getroffen door genocide. Genocide? Wat is dat? Je moet lekker twee beurten overslaan.”

We wilden dit jaar iets doen binnen de grenzen van het festival-terrein. Van groot , groter , grootst weer terug naar de menselijke maat. Speciaal ontworpen spelletjes tafels sierden het festival terrein. Op de tafels ons spel Vlucht050511. Een hele nieuwe invalshoek om de vluchtelingen problematiek onder de aandacht te brengen. Bij aanvang van het spel kruipt de speler in de huis van 1 van de 4 vluchtelingen en vertrekt uit zijn thuisland naar het het einddoel, in dit geval Nederland. Onderweg kom je al spelenderwijs alle obstakels tegen die vluchtelingen op zijn vluchtroute ook tegen komt.

Spelregels en concept

Later heb ik het spel verder door ontwikkeld tot een volwaardig spannend en educatief spel getiteld Escape route X. Met vluchtelingenwerk Nederland ben ik een jaar in gesprek geweest over een mogelijke uitgave van het spel. Helaas is het vanwege te hoge kosten niet van de grond gekomen. Het spel staat nog altijd open voor een enthousiaste uitgever.

Escape Route X- de doorontwikkelde versie van het spel Vlucht050511

2012- Recepten voor Vrijheid: Team Mark van Enk en ik + vrijwilligers.

Dit was de hekkensluiter van de 5 mei projecten. Er was weinig budget en er werd getwijfeld of de kunst nog een plek moest hebben tijdens het festival. Dit met oog op de kosten. Er was een project ‘Wat is nou die vrijheid’ waarbij de festival bezoeker vooral aan het woord zou zijn over de waarde van Vrijheid. Wij hebben op dit project meegelift met onze Vrijheids Apotheek. Hier kon je je recept voor vrijheid brengen in plaats van halen.

Dit was echt conceptdenken optima forma. We hadden diverse apotheken op het festival terrein staan.

Recepten voor Vrijheid
de aphotekers aan het werk
Hoofd aphotekers Mark en Marit

Er waren speciale bijsluiters met de volgende informatie:

Product informatie: Recepten voor vrijheid is een kunstproject van Marit Otto en Mark van Enk. Het kunstproject is een reactie op een persoonlijk project van Niek van der Sprong waarbij hij zichzelf en het publiek de vraag stelt ‘ Wat is nou die vrijheid’.

Werkzame stof: Vrijheid heeft over het algemeen een gunstige uitwerking op creativiteit, openheid van geest en het vermogen om lief te hebben.

 Mogelijke bijwerkingen: Bij 10% van de onderzochte proefpersonen; moeite met keuzes. In 5 % van de gevallen: het nemen van meer vrijheid dan gewenst. In 2% van de gevallen het ontnemen van de vrijheid van een ander…………

En blanco recepten die de mensen verzocht werden te voorzien van hun recept voor vrijheid. De rechten werden vervolgens in reageerbuisjes bewaard om later op de site ‘Wat Is Nou Die Vrijheid’ gepubliceerd te worden.

dokter Jos

Hierna zijn er geen grootschalige kunstprojecten meer geweest op het festival. Ik denk hier nog wel eens met trots aan terug. Met de maximale vrijheid konden we werken aan de meest prachtige concepten. Ook denk ik dat de projecten een verdieping gaven aan het festival. Een goeie mix, lichtvoetig vermaak en verdieping, hand in hand.

Geplaatst op

Luxe = flex

Zwolle – Op 3 april deed Stadkamer een oproep aan alle Zwolse professionele kunstenaars: maak een stilleven dat is geïnspireerd op het stille leven van nu. De werken zijn nu nog online te vinden op de website van Stadkamer en op haar social media kanalen. Later in het jaar vindt een expositie plaats.

Mijn inzending Luxe = Flex zit bij de 20 geselecteerde kunstwerken

Inzending Stilleven- Stadkamer Luxe = Flex

“Dit is een stilleven van een binnen wereld die door luxaflex gescheiden wordt van de buitenwereld. De buiten wereld dringt zich door de kieren naar binnen met felle stralen licht. Brutaal bijna.

Stillevens zijn overal, je ziet ze als je zelf ook verstild bent. Na het fotograferen van dit stilleven op mijn slaapkamer heb ik mij aangekleed en ben ik naar mijn atelier gefietst. Door de stille straten van Zwolle. Wat een luxe dat ik kan ontsnappen aan de huiselijke hechtenis.”

De geselecteerde werken zijn online te bekijken op de site www.stadkamer.nl/stilleven

Geplaatst op

Rebel (no. 7 Helden/ Heroes serie(s)

(For English scroll down)

Rebel- Helden/Heroes-serie- nr. 7- 2019-portret- Lauren Hill-
Rebel – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited & signed (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lauren Hill)

Bij deze presenteer ik mijn laatste werk; Rebel no. 7 van de  Helden /Heroes serie.  Dit is een serie van visuele en virtuele hommages aan mijn muzikale helden. Elke held vertegenwoordigd een periode in mijn leven. Zo is het begonnen met mijn ultieme muzikale held David Bowie. Uiteindelijk opgroeiend en ontgroenend met vele anderen om hem gezelschap te houden. 

‘Rebel’ is mijn portret van Lauren Hill.  Zij maakte onderdeel uit van de hip hop formatie ‘The Fugees’ samen met Wyclef Jean. Zij werd solo artiest met haar debuut album “ Miseducation of Lauren Hill’.  

1999- coming of age- Het was 1999, het jaar dat ik 30 werd. Ik maakte een lang gewilde trip naar de U.S.A. met hartsvriendin, Anne Marieke. Eerste stop, New York City. We waren opgewonden, vervuld met grote verwachtingen en nieuwsgierig tot en met. Wat zou de US Of A voor ons in petto hebben? Het zou een reis worden die we nooit meer vergaten. We reisde van New York naar Memphis Tennessee, dwars door de Mississippi Delta naar Baton Rouge, New Orléans om daarna met de Greyhound op bezoek te gaan bij mijn oom in Plano/Dallas. Om vervolgens met hem weer Texas te ontdekken. Het was een fantastische reis maar vermoeiend en overweldigend tegelijkertijd. In feite zo overweldigend dat ik gevuld met alle indrukken en Amerikaanse tegenstellingen na afloop in iets tussen depressie en burn-out. Dit zou me uiteindelijk een jaar kosten om weer mijn ritme en balans te vinden. De reis naar Amerika was niet de reden maar wel de druppel die de emmer deed overlopen. Dus 1999 en 2000 was een periode van waarheid, volwassen worden, het leven nemen zoals het is, en met mezelf in het reine komen, mijn onzekerheden, mijn angsten, mijn verlangens en mijn doelen.

Cloisters Park –Doo Wop That Thing- Dit is het moment waarop Lauren Hill haar intrede doet.  Dit was in Cloisters Park, New York. Ons verblijf in New York was heerlijk geweest, vol van ontmoetingen met prachtige mensen. We kamden de straten van New York uit, te voet. We liepen kilometers, net zoals we deden die dag dat we uiteindelijk in dit park terecht waren gekomen. Lekker op een bankje, in de schaduw onder een boom (het was meer dan 40 graden), een beetje relaxen. Mijn vriendin Anne Marieke was goed voorbereid op vakantie gegaan, gewapend met haar USA, (New York State Of Mind) tapes en haar Walkman. Ze deelde een rechter of een linker oortje met mij. Dit was mijn eerste ontmoeting met Lauren Hill. ‘Doo Wop That Thing’ knalde door het oortje. En ik werd instant fan.

Unplugged- Rebel- Jaren later ontdekte ik de MTV Unplugged sessions. Dit dubbel album bevatte songs gezongen met een soms  hese, rauwe stem, zoals ze daar ook zelf aan refereerde. Liedjes met een diepe en serieuze ondertoon. Hier stond een vrouw, triester, ouder en wijzer maar ook wakker en bewust! Ze zingt met ziel en inhoud, ontdaan van alle pretentie. Nummers die verschil maken. Disc 1 eindigt met de song ‘Rebel (I Find It Hard To Say)’. Zonder meteen te weten waar dit nummer echt over ging, raakte het me meteen!  

Een paar regels uit de tekst;

“And while the people sleep, too comfortable to face it
Your lives are so incomplete, and nothing, and no one, can replace it
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
Is rebel… rebel, rebel, rebel, rebel, rebel, rebel”

Deze regels zijn voor altijd in mijn hoofd gegraveerd. Haar tekst gaat eigenlijk over de Amadou Diallo shooting . Dit is hoe ze het in haar lied introduceert; 

“…I’ve written it about the whole Amadou Diallo situation...…It was such a hot time in the city at that point, I was afraid that if I put the record out, people would Misunderstand what I meant by “Rebel” and they just take it to the streets” 

Vandaag de dag zou het ook zo een  Black Lives Matter strijdlied kunnen zijn. Voor mij, als niet zwart zijnde maar wel sympathiserend, lees ik er ook nog een hele andere boodschap in.  Ik beluister het meer in de zin van hoe wij met de wereld in het algemeen omgaan. Ik heb vaak het gevoel verdwaalt de zijn in een wereld die, a priori, geld gemotiveerd is. . En hoe deze wereld en haar natuur (flora, fauna) overlopen worden door een almaar uitdijende menselijke bevolking. Hoe onze gedrag een destructieve uitwerking heeft op onze wereld-genoten.. Als ik mijn hoofd ten rusten leg voel ik onrust. Kan soms niet slapen vanwege alle zorgen en vragen in mijn hoofd. Hoe gaat dit 21eeeuwse hoofdstuk eindigen? Worden we op tijd wakker? Wijzer? Hoe kunnen we überhaupt nog ongerust slapen wetende wat we weten? 

Dan lichten de woorden: “And while the people sleep, too comfortable to face it”, op in mijn hoofd

Lauren Hill kaart zaken aan; daarvoor moet zij wel een moedige en sterke muzikant zijn. Naar mijn mening. Haar woorden zijn verontrustend en troostend tegelijkertijd. Haar woorden lijken rauw en eerlijk  en ik verlang naar helderheid en eerlijkheid in deze verwarrende en soms oppervlakkige lijkende wereld. 

Lees meer over mijn road trip @ https://www.maritotto.nl/reisverslag/

Luister naar Rebel (I find It Hard to Say) :

En een overzicht van de andere Helden:

Rebel (no. 7 Helden/ Heroes serie(s)

(English)

Rebel- Helden/Heroes-serie- nr. 7- 2019-portret- Lauren Hill-
Rebel – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited & signed (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lauren Hill)

Hereby I present my latest work from the Heroes/Helden series, Rebel no. 7, to you. This is a series of visual and virtual homages to my musical heroes. Each hero represents a period or a phase in my life. It started more or less with my ultimate hero David Bowie in my teenage years. Growing up and coming of age with many others to keep him company. 

‘Rebel’ is my portrait of Lauren Hill. She was part of the hip-hop formation Fugees with Wyclef Jean. Became a solo artist with her debut album “ Miseducation of Lauren Hill’.  

1999- coming of age- It was 1999 the year I turned 30!  I made a long desired trip to the U.S.A. with soul mate /friend Anne Marieke. First stop, New York City. We were exited, filled with great expectations and curious to the max. What would this US Of A have in stored for us? It was a trip we would never forget. We went from New York to Memphis Tennessee, straight trough the Mississippi Delta to Baton Rouge, New Orleans and than by Greyhound to visit my uncle in Plano/ Dallas and discovering Texas (Austin, San Antonio) with him on our side. It was one fantastic ride but exhausting and overwhelming at the same time. In fact so overwhelmed and filled with all impressions and American contradictions, that afterwards I slipped into something in between depression and burn out.  This would take me a year to overcome and to find my rhythm and balance again. The trip to the USA was not the cause but the final drop that flooded the bucket. So 1999 and 2000 for me was a period of truth, coming of age, facing life as it is and coming to terms with myself, my insecurities, my fears, my desires and goals. 

Cloisters park NYC– Doo Wop That Thing!- So here is were Lauren Hill kicks in. This was in Cloisters Park, New York City. Our stay in New York was tremendously cheerful and filled with all kinds of encounters with lovely people. We combed the streets by foot. We walked for miles, as we did this day and ended up in this park on a bench, enjoying the shade of a big tree (it was 40 degree plus) and relaxing a little bit. As my friend Anne Marieke came well prepared to our trip with her USA  (New York State Of Mind) tapes on her Walkman, she shared a left or right earphone with me. This was my first encounter with Lauren Hill. ‘Doo Wop That Thing’, bursted trough the earphone and made me instant fan.

Unplugged sessions- rebel- Years later I discovered the MTV Unplugged sessions. This double album contained songs sang with a raspy voice, as she revered to it her selves. Raw songs with a deep and serious undertone. Here was a woman, sadder, wiser and older but also wide-awake and aware, singing with true soul and content. Stripped of pretence, songs that matter. Side one ends with this song Rebel (I Find It Hard To Say). Without really knowing at the time what this song was really about, it struck me as lightening.

A few lines here;

“And while the people sleep, too comfortable to face it
Your lives are so incomplete, and nothing, and no one, can replace it
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
Is rebel… rebel, rebel, rebel, rebel, rebel, rebel“

These lines are engraved in my mind forever. Her lyrics are actually about the Amadou Diallo shooting. This is how she introduces the song;  

“…I’ve written it about the whole Amadou Diallo situation……It was such a hot time in the city at that point, I was afraid that if I put the record out, people would Misunderstand what I meant by “Rebel” and they just take it to the streets” 

Nowadays it might as well became a Black Lives Matter anthem. For me, not being black but sympathizing of course, it has an alternative message as well. 

How I read this song it is more related to the way of our world in general. Often I’ve got this feeling of being lost in an, ‘ a priory, money’ motivated world. And how this world and his nature (flora, fauna) are ran over by an extending population of people. How our behaviour is destructive for our fellow earth inhabitants. When I am trying to put my mind to rest, I cannot feel at ease because I’m boggled and worried. How does this 21th chapter end? Does mankind wise up?  How can we even sleep at night knowing what we know? 

Than the words: “And while the people sleep, too comfortable to face it”, lights up in my head.  

Lauren Hill sets an example; therefor she must be courage’s and strong musician in my opinion. Her words are disturbing and comforting at the same time. Her words feel raw and honest. And I long for plain honesty and clarity in this confusing and sometimes flat earth.

Read more about my road trip (in dutch) @ https://www.maritotto.nl/reisverslag/

Listen to :

An overview of the other heroes:

Geplaatst op

2020!

(NL) Vanaf deze plaats wens ik iedereen die ik een warm hart toedraag een geweldig en ‘bewust’ 2020. Tijden veranderen, tradities veranderen, Europa veranderd, het klimaat veranderd, laten wij zelf in positieve zin mee blijven veranderen! Tot in het nieuwe jaar. Ik zie er naar uit om weer te ontmoeten en samen te werken! 

(Eng) From this corner of the world I wish you a fantastic and aware 2020. Times are changing, traditions are changing, Europe is changing, the climate is changing, Keep on changing along in a positive way ! See you next year! Looking forward to meet and work with you again 2020!

Liefs, With love, Marit

Geplaatst op

Hunters Gatherers 02

(for English scroll down)

Bij deze presenteer ik deel twee van de Hunters Gatherers 2 luik.

Acryl op canvas 100/150 cm.

We zien winkelend publiek, gewapend met tassen en rugzakken. Anoniem en vluchtig als in een constante stroom het laagste punt zoekend om in te verdwijnen.

hunter-gatherer-jager-verzamelaar(part two)-2019-acryl-op-canvas-100/150cm
Hunter- Gatherers (part 2) 2019 Brave New World serie. 100/150 cm. Acryl op Canvas

In mijn beschrijving van Hunters Gatherers 01 schrijf ik:

“De moderne 21eeuwse (westerse) mens. Hij jaagt, hij verzameld. Het mannetje, het vrouwtje, ze verzamelen zij aan zij. Ze verzamelen, non stop/ 24-7. De verworven items wordt mee genomen naar het eigen territorium. Hier wordt het alsnog aan een tweede blik onderworpen en getoond aan de gemeenschap voor goedkeuring. Het is vonkelnieuw, nieuwer dan het nieuw van gisteren. Met dit item kan er een nieuwe trede op de sociale ladder gestegen worden. Nee, hier geen honger of dorst. Wel een knagend verlangen”.

Op het moment dat ik deze aanvullende alinea schrijf is het 28 november 2019 de dag voor Black Friday, het toppunt van koopgekte . Een fenomeen dat totaal aan mij voorbij zou gaan als niet iedereen die iets te verkopen heeft mij achtervolgd met vele aanbiedingen. Een van de grote uitdagingen van de 21e eeuw is het terugdringen van Co2 en stikstof. Mijn theorie over een mogelijk haalbaar begin van een duurzame oplossing hiervoor begint met het stoppen van al die aan koop-consumeer gerelateerde feestdagen. Hier is winst te halen lijkt mij.

Hunters Gatherers 02 maakt deel uit van de serie Brave New World Meer info over de Brave New World serie @ https://www.maritotto.nl/brave-new-world-2018-2

hunter-gatherer-jager-verzamelaar-2019-acryl-op-canvas-100/150cm
Hunter- Gatherers 2019 Brave New World serie. 100/150 cm. Acryl op Canvas

Het maakproces/ The making of

In onderstaande video is het maakproces vastgelegd van Hunters Gatherers (Jagers Verzamelaars) no.2. Elk beeld representeerd een werksessie. Je ziet ook goed hoe de kunstenaar-‘ik’- tijdens het maakproces van gedachte veranderd over wat het beeld nodig heeft. Hunters Gatherers no.2 is deel van de Brave New World serie.

maak proces in beeld

Hunters Gatherers 02

(English)

Hereby I present part two of the Hunters Gatherers diptych.

Acrylic on canvas 100/150 cm.

hunter-gatherer-jager-verzamelaar(part two)-2019-acryl-op-canvas-100/150cm
Hunter- Gatherers (part 2) 2019 Brave New World serie. 100/150 cm. Acryl op Canvas

We witness a shopping crowd, armed with bags and rucksacks. Anonymous and lucide as a contant stream that seeks the lowest point to resolve in.

This is part two of the Hunters Gatherers diptych. 

In my description of Hunters Gatherers 01 I write: “21th century modern (western) man. It hunts, it gathers. We witness a male and female collecting, side by side. They collect non-stop/24-7. The obtained objects are brought home. It will be submitted to a second look and shown to the community for approval. It is brand-new, even fresher than yesterdays new. Ranked a level higher on the social ladder now. No, we are not hungry or thirsty anymore just hunted by a nagging desire.”

The moment I write this additional paragraph it is 28 November 2019, the day before Black Friday, the climax of shopping frenzy. I would remain totally oblivion by this phenomenon if not chased by every retailers discount offers. One of the great challenges of the 21th century is to force back our Co2 and nitrogen emissions. My theory about a possible and feasible solution is to discard all over-consuming- buying-lunacy related holidays. This kind of traditions we all could do easily without. Here is a benefit to gain for us all. 

hunter-gatherer-jager-verzamelaar-2019-acryl-op-canvas-100/150cm
Hunter- Gatherers 2019 Brave New World serie. 100/150 cm. Acryl op Canvas

The Making Of…

The video below shows the creating proces or the making of my latest artwork, ‘Hunters Gatherers’ (Jagers Verzamelaars) no.2. Every image represents a work-session. You witness the artist- ‘me’ shifting her point of view about what the painting needs. Hunters Gatherers no.2 is part of the Brave New World serie. More about Brave New World @ https://www.maritotto.nl/brave-new-world-2018-2/

Hunters Gatherers 02 is part of the Brave New World series. More about the Brave New World serie @ https://www.maritotto.nl/brave-new-world-2018-2

Geplaatst op

U.F.0. (Unidentified Found Objects) 1 & 2 + Verbal no. 19 + NO

verbal nr 18-UFO- 01-

Ondefnieerbaar gevonden zwarte objecten- op stucloper op houten frame. 30x 30 cm

verbal-no.18-ufo-no.01-30x30cm-maritotto-2019
verbal nr 18-UFO- 01- Ondefinieerbaar gevonden wit object- op vuilniszak op houten frame. 30x 30 cm

(scroll down for English)

Collage: Ondefinieerbaar gevonden objecten op vuilniszak op houten frame

U.F.O.’s (Unidentified Found Objects) Dit zijn de eerste 2 UFO’s uit de serie. Een kenmerk van een UFO is dat het gevonden item niet door mij  te definiëren is en  er wordt bij niet in tekst wordt gecommuniceerd.

U.F.O.’s (Unidentified Found Objects) Dit zijn de eerste 2 UFO’s uit de serie. Een kenmerk van een UFO is dat het gevonden item niet door mij  te definiëren is en  er wordt bij niet in tekst wordt gecommuniceerd.

De objecten die op minimalistische wijze in compositie geplaatst zijn, zijn allen gevonden in de omgeving van mijn atelier aan de Rieteweg 10 te Zwolle en de fietsroute Rieteweg 10, naar thuis en vice versa.  Het zijn vaak stukken plastic afkomstig van ? die na het uitpakken, gebruiken van een groter iets op straat zijn terecht gekomen. Sinds ik daar oog voor heb vind ik de meest vreemde maar grafisch prachtige objecten. Vandaar ook de naam  U.F.O. Het wordt door mijn tussenkomst op een podium gezet en op een esthetische manier benaderd. Maar wat het eigenlijk in tweede instantie laat zien is hoeveel zooi we allemaal achterlaten op straat. Soms groot, zoals het vele fastfood afval wat vaak in bosjes achterblijft, maar dus ook vaak hele kleine non-descripte vormen. Trash die niemand ziet, die er bij liggen alsof moeder natuur ze daar heeft gepland en die als een steentje  in de rivier steeds van locatie veranderd. Zijn dit dezelfde stukjes plastic die uiteindelijk in buiken van vissen en vogels terecht komen? 

Verbal no 19. UFO no. 02

verbal nr 20-UFO- 02- Ondefinieerbaar gevonden zwarte objecten- op stucloper op houten frame. 30x 30 cm

Verbal no. 20 – ‘NO‘

verbal-no.19-30x30cm-maritotto-2019
Verbal no.19 NO Gevonden letters + plastic verpakkingszakje op houten frame en foam board 30x 30cm

Gevonden letters (van plastic tas )+ plastic verpakkingszakje op houten frame en foam board 30x 30cm

Collage: letters van plastic tas en plastic verpakkingszakje op foam board.

op houten frame 

Koop een apparaat bestaande uit meerdere delen en je krijgt een doos vol sub-dozen en plastic zakjes met allerhande kleine items. Deze zakjes zijn altijd voorzien van interessante teksten zoals op dit zakje; “plastic bags can be dangerous. To  avoid  suffocation keep away from baby and children.”

Daaronder vaak : Made in China.

Nogmaals, ik wil China niet (alleen) de schuld geven van de plastic soep maar ik stel ze even als voorbeeld, want geen land zo productief als China. Er moet ook gezegd dat er massa’s onzinnige plastic dingen worden verscheept vanuit China de hele wereld over. De bottomline; zij verkopen het, wij kopen het, dus blijven zij het verkopen en zo zit je in een oneindige spiraal.

(English)

U.F.0. (Unidentified Found Objects) 1 & 2 + Verbal no. 19- No.

Verbal no.18 UFO 01-  

verbal-no.18-ufo-no.01-30x30cm-maritotto-2019
verbal nr 18-UFO- 01- Ondefinieerbaar gevonden wit object- op vuilniszak op houten frame. 30x 30 cm

Collage: unidentified found objects black and white, on garbage bag on a wooden frame.

The objects, placed minimalistic in composition, are found on the streets nearby my atelier at the Rieteweg 10, Zwolle. They are pieces of plastic, part of ? Surpluses a bigger item ? And probably hit the streets after an unwrapping routine. Ever since I am focussed on these small, strange but often graphically beautiful objects, I spot them all the time. Because of my intervention it gets staged and approached aesthetically.  But what it really reveals is the amount of trash we leave behind on the streets. Sometimes it concerns big litter like fast-food remains but as this proves also numerous non descript plastic anonymous items. Trash, noticed by no one, hanging around like it belongs there. As pieces of sandstone planned by Mother Nature, moving from location to location. Are these the same pieces of plastic found in stomachs of fish and seabirds? 

Verbal no.20 UFO 02-  (Unidentified Found Object)

Undefined found black plastic objects on floorprotector- on wooden frame

verbal nr 20-UFO- 02- Ondefinieerbaar gevonden zwarte objecten- op stucloper op houten frame. 30x 30 cm

Verbal no 19. NO

verbal-no.19-30x30cm-maritotto-2019
Verbal no. 20 NO Gevonden letters + plastic verpakkingszakje op houten frame en foam board 30x 30cm

Collage: found characters from magazines and newspapers and plastic wrapping bag on foam board and a wooden frame. 

Part of the Remains Of Today series

Buy a machine with multiple parts and you are getting a box filled with smaller boxes and all kinds of plastic bags filled with all kinds of, easy to lose, small items. On these bags you often find guidelines like: ‘plastic bags can be dangerous. To avoid suffocation, keep away from babies and children’ followed by the infamous ‘made in China’.

I don’t want to blame just China for the plastic soup, in the size of France on our seas, but we can’t get around the fact that they are one of the most productive countries. Amongst all products they also produce and ship millions of totally unnecessary items to the rest of the world. Big piles of idle plastic objects crossing the world. The real issue here is; they sell, we buy, they sell more and we buy more, and so we end up in an endless spiral!

Click here for an overview of all verbals:

Geplaatst op

Sugar In My Bowl & Pop Up Museum

Sugar-in-my-bowl-2019-Helden/heroes-serie-artprint to op canvas-120-80cm
Sugar In My Bowl- nr 4 uit de serie Helden/Heroes. Limited & signed Altprint op canvas 120/80cm, oplage 1/1. 2019.

(for English scroll down)

Limited & signed art-print 1/1 op canvas 120/80cm

Bij deze presenter ik nummer 4 uit de Helden serie, hier is mijn tribute to Nina Simone getiteld; Sugar In My Bowl

De 3 andere Helden in: Fame, Whats Going On & The Afterlife zijn nu te zien @ Het Pop Up Museum In Theater de Spiegel, Zwolle. Ga dat zien!

Wat mijn eigen bedachte selectie criteria voor helden betreft; zij is mijn (anti) heldin, held voor meer dan een reden. 1- Een klassiek geschoolde zwarte muzikante, die niet vanzelfsprekend een vak opleiding kon genieten. Na highschool en de NY school of Arts, melde ze zich aan voor de Curtis Institute Of Music In Philadelphia. En werd daar afgewezen vanwege haar huidskleur. Deze pijnlijke ervaring is de voedingsbodem geweest voor haar activisme. 2- In die tijd als vrouw een iconische muzikale positie verwerven die artiesten als David Bowie liet twijfelen over hun eigen talenten.

Ik ben een witte ‘bevoorrechte’ vrouw maar een vrouw ! Geboren in een andere tijd maar toch ook moeten knokken voor mijn plekje in de wereld als mens, zeker ook als vrouw. Daarnaast kan elke vrouw zich identificeren met elke strijd tegen ongelijkheid, ook als het niet haar eigen strijd is. 

Terug kijkend in mijn eigen familie geschiedenis zie ik een ketting van slimme en ondernemende vrouwen voor mij. Deze vrouwen zijn mijn moeder en grootmoeders. Zij werden niet in staat gesteld om en te trouwen en tegelijkertijd een onafhankelijk bestaan te leiden. Ik behoor tot de generatie uit die keten die onafhankelijk is en onafhankelijke keuzes kon maken. Geïnspireerd door hun verhalen en de alles overstijgende soul/ jazz van Nina Simone, voel ik deze strijd nog altijd in mij, als een strijd die wereldwijd, in ieder geval, nog niet gestreden is.

Nina Simone was mooi, begaafd en militant. Haar exceptionele stem reikte al ver maar zij bracht het naar een nog hoger niveau met haar politieke provocaties, activisme en het aanzetten tot verandering.

In Sugar In my Bowl bezingt Nina een vrouw met een verlangen naar simpele  maar de goeie dingen uit het leven. Deze songtekst zegt meer dan duizend woorden.

“I Want A Little Sugar In My Bowl”

I want a little sugar
In my bowl
I want a little sweetness
Down in my soul
I could stand some lovin’
Oh so bad
I feel so funny and I feel so sad

I want a little steam
On my clothes
Maybe I can fix things up
So they’ll go
Whatsa matter Daddy
Come on, save my soul
I need some sugar in my bowl
I ain’t foolin’
I want some sugar in my bowl

You been acting different
I’ve been told
Soothe me
I want some sugar in my bowl
I want some steam
On my clothes
Maybe I can fix things up so they’ll go
Whatsa matter Daddy
Come on, save my soul
I want some sugar in my bowl
I ain’t foolin’
I want some sugar hmmm”

The Pop Up expositie is van Juli tot eind augustus. @ theater de spiegel, Zwolle

Go and see!


Sugar-in-my-bowl-2019-Helden/heroes-serie-artprint to op canvas-120-80cm
Sugar In My Bowl- nr 4 uit de serie Helden/Heroes. Limited & signed Altprint op canvas 120/80cm, oplage 1/1. 2019.

Sugar In My Bowl & Pop Up Museum

(English)

Limited & signed art-print 1/1 on canvas 120/80cm

Presenting to you number 4 of the Heroes series.  Here is my tribute to Nina Simone. Sugar In My Bowl

The 3 other heroes in: Fame, Whats Going On & The Afterlife are now to be seen @ the Pop Up Museum In Theater de Spiegel, Zwolle. Go and see!

Heroin Nina,

As far as my own set selection criteria goes; for me she is a (anti) hero, heroin for more than one reason. 1- Here is a black woman who became a classic schooled musician, but not without a fight. After high school and the New York School of Arts she applied to the Curtis Institute Of Music In Philadelphia. They turned her down because she was black. This painful experience had a big influence on her and finally made her an activist singer. 2- in those days she managed to claim her position as an iconic female musician in a male dominated world. And she made David Bowie question his own talent.

I am a white privileged woman, but a woman. Born in a different era but still I too had to put up a bit of a fight to get where I am today. I think every woman understands a fight for any form of equality even if it is not her own. 

Looking back in my own family history I see a chain of bright and ventures women. The ones before me are my mother and grandmothers. When they were young, they were not abled to get married and be independent at the same time. I am part of the generation that is or can be. I am inspired by their stories and a crossing border, cutting edge, woman like Nina Simone. Still I feel strongly that worldwide this battle is not won yet.

Nina Simone was beautiful, gifted and militant at the same time. 

Her exceptional voice reached far but she pushed her talent and boundaries and used it to challenge politics and to provoke change. 

Sugar In My Bowl is a song about a woman desiring the simple but good tings in life. These lyrics express a thousand words!

“I Want A Little Sugar In My Bowl”

I want a little sugar
In my bowl
I want a little sweetness
Down in my soul
I could stand some lovin’
Oh so bad
I feel so funny and I feel so sad

I want a little steam
On my clothes
Maybe I can fix things up
So they’ll go
Whatsa matter Daddy
Come on, save my soul
I need some sugar in my bowl
I ain’t foolin’
I want some sugar in my bowl

You been acting different
I’ve been told
Soothe me
I want some sugar in my bowl
I want some steam
On my clothes
Maybe I can fix things up so they’ll go
Whatsa matter Daddy
Come on, save my soul
I want some sugar in my bowl
I ain’t foolin’
I want some sugar hmmm

The Pop Up exhibition is from July till the end of August.

Go and see!
Geplaatst op

The Afterlife

The-Afterlife-2019-Helden/heroes-serie-artprint to op canvas-120-80cm
The Afterlife- nr 3 uit de serie Helden/Heroes. Artprint op canvas 120/80cm. 2019

The Afterlife is nr. 3 van de  Helden* serie.

For English Scroll down

“Dearly beloved
We are gathered here today
To get through this thing called life

Electric word life
It means forever and that’s a mighty long time
But I’m here to tell you
There’s something else
The after world

A world of never ending happiness
You can always see the sun, day or night“…………

Met deze woorden gidste Prince je zijn uitzinnige  ‘Lets Go Crazy’in. The afterworld, is waar hij nu is. Ik hoop dat het aan zijn verwachtingen voldoet.

Met dit nummer heb ik in 1984 kennis gemaakt met Prince. Niet helemaal waar als ik eerlijk ben. Daarvoor was ik al door mijn buurjongen met Prince in aanraking gebracht., Hij was een groot Prince fan en speelde zijn nummers virtuoos na op zijn electrische gitaar. Maar ik was toen niet direct onder de indruk van Prince (was er nog niet klaar voor), Ik vond het een ego trippende Jimmy Hendrix variant. Maar ik had het natuurlijk mis.

Dus eigenlijk de tweede introductie  was op een feestje bij een vriend of vriendin (dat kan ik me niet meer herinneren). Zij/hij had de video Purple Rain gehuurd . Een dun verhaaltje  maar de muziek kwam keihard binnen. (op dat zelfde moment stond New Years Day van U2 ook hoog in de hitlijsten- muziek die je binnenste buiten keert- als een urgente oerkracht) Dus dan ben je 14-15 jaar oud en wordt in het gezicht geslagen met een gevoel van opwinding, verandering, opstand en extravaganza. Het zou zomaar kunnen gebeuren, het was duidelijk aanwezig, deze buitensporige energie. 

Op dat zelfde moment was ik mij zelf aan het ontdekken, in plaats van groepsdier  als individu wachtend om vorm te krijgen. Door een aangeboren aversie tegen traditie en verwachtingen voelde ik me wel eens verloren van tijd tot tijd. Het leek zoveel makkelijker gewoon te in en aan te passen als een stukje van een grotere puzzel. Jammer genoeg, dat was niet ik. 

Als het niet voor mijn helden was geweest zou ik me tot op de dag van vandaag on-aangesloten voelen . Het feit dat zij bestonden maakte me bewust van het feit  dat anders zijn juist een groot pluspunt kan zijn 

Wat Prince betreft, want dit is zijn spreekwoordelijke podium- hij was onnavolgbaar in zijn onuitputtelijke bron  aan creativiteit, Daar had hij zoveel van dat het constant stroomde, altijd voor de troepen uit,   ongebreideld met groot en zichtbaar plezier. Deze man, een muzikant pur sang. Een muzikant die zich opwond over goedkope, commercieel en slecht geproduceerde muziek. Die er voor koos geen SLAAF te zijn van de muziek industrie., zijn eigen pad koos. Maar tegelijkertijd ook muzikale foutjes en missers had. 

In de beeldende kunst is er veel vrijheid maar ook veel rigiditeit en dogma’s. Mijzelf, Ik kan me ook niet beheersen als het gaat om creativiteit. Het is mijn zwakte en mijn kracht. Lucide of vaag? Ik heb wel geworsteld met deze karakteristiek. Maar ik kan me verheugen in de gedachte dat  de weg naar Rome vele wegen kent  zelfs asymmetrische, excentrische en beautiful ones*

  • In de achtergrond tref je Jimmy Hendrix (staand) en Sly Stone (springend) beide rolmodellen voor Prince

*Helden- Heroes- gallery

(English)

The Afterlife is nr. 3 from the Heroes* series.  

“Dearly beloved
We are gathered here today
To get through this thing called life

Electric word life
It means forever and that’s a mighty long time
But I’m here to tell you
There’s something else
The after world

A world of never ending happiness
You can always see the sun, day or night“…………

With these words you’re guided into Princes unprecedented ‘Lets Go Crazy’. The afterworld, that’s were he’s at now. Hopefully it fits his expectations.

This is how I got introduced to Prince in 1984. Not entirely true if I am honest.  Before that, by my neighbor, he was complete and utterly Prince adapt and played his songs virtuous on his electric guitar. He was the first to introduce Prince to me and at the same time impressing me with his guitar skills. But really, I was not directly blown away by Prince. At first I thought he was a big egomaniac that looked and acted like Jimmy Hendrix. Of course, I stood corrected. 

So the second introduction was at a party of a friend. She or he (I can’t remember) had rented the ‘video’ Purple Rain. A thin storyline but the music had impact. (At the same time New Years Day of U2 was high in the charts- music that flips you inside out- an urgent-as a force of nature). So, your 14-15 years old and got slapped in the face with a sense of excitement, change, revolt and extravaganza. It might happen, it could happen, it was clearly present, this outrageous energy.

As for Prince, as this is his proverbial stage, he was unparalleled in his flood of creativity. He had so much of it that it flowed constantly, always ahead of everyone, unconstrained and with great and visible joy. This man, a musician pur sang, a musician that got annoyed over commercial and shallow produced music. Who choose not to become a SLAVE of the music industry, followed his own path. And  at the same time made musical flaws and mistakes too.

In this period I was also discovering my self as being not one of the flock but as an individual waiting to get shape . Due to an inborn aversion to traditions and expectations, I felt kind of lost from time to time. It seems so much easier, fitting and blending as a piece of a greater puzzle. This was –unfortunately- not for me. 

If it wasn’t for them, my heroes, I might remain puzzled how to fit in my entire life. But the fact they existed proofed that oddness was in fact a great asset of life!.

In my line of work there is a lot of freedom but also a lot of rigidness and lets call it dogmas. Me, I can’t constrain my self if it comes to creativity. It is my weakness and my strength. Am I lucid or hazy? I did struggle with this characteristic. But than I feel at ease with the thought that there are many roads to Rome, even asymmetrical ones, eccentric ones and …… beautiful ones*

  • In the background both Jimmy Hendrix (standing) and Sly Stone (jumping) both role models for Prince.