Acrylic on canvas
62 x 62 cm
2024
From the Side Show series (formerly Post Hoc).
Two silhouettes outlined on a red and white background. A shadow a specter, the negative from the positive. The sun as artist and the nearly absent body as brush.
Acryl op doek
62 x 62 cm
2024
Uit de Side Show serie (voorheen Post Hoc)
Twee silhouetten tegen een rood witte achtergrond. Een schaduw een schim, het negatief van het positief. De zon als kunstenaar het bijna afwezige lichaam als kwast.
(scroll down for English)
Bij deze presenteer ik mijn laatste werk Borderliner
Acryl op canvas 52 x 52 cm
Dit schilderij is het eerste in de rij van de POST HOC schilderijen. Borderliner is een combinatie van een rood-wit gestreepte verkeersbarrière en een persoon die de lijn van het rood naar het wit oversteekt. Het zou voor veel dingen kunnen staan. Zowel op kleine persoonlijke schaal als op grote sociale schaal. Het is aan de kijker.
(English)
Hereby I present my latest artwork titled Borderliner to you.
Acrylic on canvas, 50 x 50 cm.
This painting is the first in line of the POST HOC paintings. Borderliner is a combination of a red white striped traffic barrier and a person crossing the line from the red into the white. It could represent many things. On a small personal scale as well on a great social scale. It is up to the viewer.
(for English scroll down)
Mijn recent afgeronde schilderij ‘ Waar is Rob’ (12-23) dat ik in opdracht van 19 het atelier architecten heb gemaakt siert inmiddels de woning van diezelfde Rob. Deze opdracht was een geschenk aan en ter ere van vertrekkend en gewaardeerd directeur en grondlegger van 19 het Atelier architecten, Rob Moritz.
In beeld een compilatie van Rob in diverse poses in een mix van zijn eigen ontwerpen;
(English)
Commissioned art
My recently completed painting ‘ Where is Rob’ (12-23) which I commissioned from 19 the Atelier architects now graces the home of the same Rob. This commission was a gift to and in honor of the retiring and esteemed director and founder of 19 the Atelier architects, Rob Moritz.
Pictured is a compilation of Rob in various poses in a mix of his own architectural designs;
(click here for English version)
Bij deze presenteer ik mijn laatste schilderij;
Turist
Acryl op canvas
180 x 100 cm
Zal de laatste Giraffe het succes van de Dodo naar de kroon steken?
Turist is onderdeel van de Brave New World series.
Meer hierover: https://maritotto.nl/brave-new-world-2018-2/
(Click here for English version)
Bij deze presenteer ik mijn laatste schilderij ; SAPIENS.
Acryl op canvas 80 x 100 cm – 2023
Als de Sapiens een persoon was, wat zou hij dan zien als hij voor de spiegel staat, wat als hij achterom kijkt en wat ziet de Sapiens als hij in de toekomst blikt.
Dit is een snapshot van Erik, mijn vriend, na het schuren van wit gegrond en afgewerkt houtwerk, op adem komend in een vroege lentezon met stofdeeltjes van de witte verf en plamuur mooi verspreid over zijn gezicht, haar en wimpers.
Ik stelde me opeens bijna de hele mensheid voor, gevangen in deze blik, die iets elementairs en oers uitstraalt, die hardnekkig maar kwetsbaar is, die niet kapot te krijgen is maar waarvan de façade van onoverwinnelijkheid verdwenen is. Het zou veelzeggend zijn als dit gezicht de mensheid als geheel zou omvatten.
Het omvat slechts één mens, een liefdevol en menselijk mens, mijn Sapiens.
(for English version click here)
Bij deze presenteer ik mijn laatste schilderij Virgin Screens 2023
Acryl op doek- 150cm b x 100 cm h – Uit de Brave New World serie.
Het witte doek, de oneindige ruimte waarin en waarop alles kan worden geprojecteerd, alles kan gebeuren, elk idee kan ontstaan of verdwijnen.
Even bemoedigend als angstaanjagend. Biedt evenveel oplossing als probleem, evenveel niets als iets.
Leegte prikkelt het onderbewustzijn, daagt het uit en provoceert als geen ander, want wat in die leegte wordt weerspiegeld zijn denkbeelden en hersenspinsels, die hersenspinsels, dat ben jij. Dat is hoe je in elkaar steekt.
Leegte is anders dan vacuüm. Een vacuüm is het soort leegte dat wordt veroorzaakt door het ontbreken van zuurstof. Aandacht is zuurstof voor verbeelding. Onttrekking van aandacht is het vacuüm van de verbeelding, een verlaten veld waarop steeds minder groeit.
Interesse in een van mijn werken zie: https://maritotto.nl/galleries/
Serie Brave New World: https://maritotto.nl/brave-new-world-2018-2/
(For English click here)
Bij deze presenteer ik mijn laatste kunstwerk / schilderij Speechless . Acryl op doek 150 x 100 cm 2022
Over Speechless
Speechless verbeeld een universeel protest
Aan de basis van dit schilderij ligt een iconische foto, gepubliceerd door Zuma Press. Een Black Lives Matters protest in de onrustige straten van Amerika. Dit protest werd ook gekenmerkt door de witte gezichtsmaskers die door Covid tot een alledaags straatbeeld werden verheven en zo deze mars de afgedekte uitstraling gaven en die zelf ook weer een basis werden voor protesten.
Als we dieper in de menigte duiken komen we verschillende personages tegen uit verschillende demonstraties en perioden. Ik stel ze aan u voor
Links achter de centrale mannelijke figuur zien we Alaa Salah, een symbool voor de Soedanese burgerlijke opstand, april 2022, haar jurk ‘Thobe’ is een symbool voor Soedanese moeders en grootmoeders die protesteerden tegen de dictatuur in de jaren tachtig.
Helemaal rechts tussen de centrale mannelijke figuur en links van de vrouwelijke figuur met de zonnebril en de buikzak, zien we een anonieme demonstrant in een mars tegen de invasie van Oekraïne, maart 2022.
Voor haar in de witte jurk, een bezoeker uit het verleden, een vrouwelijke demonstrant die deelneemt aan de beroemde Burgerrechten mars in Washington D.C., augustus 1963
En last but not least, links van de vrouwenfiguur met de zonnebril en de buiktas, een meisje in een gestreept t-shirt en een vlecht, die we hebben leren kennen als Greta Thunberg die een klimaatmars bijwoont, tijdens haar Amerika-tournee in 2021.
De protestborden zijn leeg. Blanco maar universeel: ik ben tegen! zoals de witte borden en blanco papieren die in Rusland als laatste protestmiddel werden gebruikt om een tegenstem tegen de Oekraïne-invasie 2022 te tonen.
In mijn geval geldt: hoe meer reden en aanleiding tot protest ik zie en voel, hoe minder woorden ik ervoor lijk te kunnen vinden.
(for English Scroll down)
Kunstwerk L’Histoire Se Répète, Répète (acryl op doek 200 x 150 cm- 2015)
is verkocht en is op weg naar Bari, Italië waar het zijn nieuwe eigenaresse zal ontmoeten.
L’Histoire Se Répète, Répète toont een venus en enkele klassieke mannelijke personages gepaard aan enkele hedendaagse mannen. De toeschouwer wordt in het ongewisse gelaten over wat ze van plan zijn, maar kan er zijn vingers op natellen dat er strijd zal geleverd worden. Dit schilderij zinspeelt op een machiavellistische, apenrots, gedomineerde wereld waar geschillen uiteindelijk altijd neerkomen op wie de grootste heeft en wie het meisje zal krijgen.
De tijden veranderen, maar sommige dingen lijken nooit te veranderen.
Dit schilderij maakt deel uit van de Metropolieten serie
(Engels)
has been sold and is on its way to Bari, Italy where it will meet its new owner.
L’Histoire Se Répète, Répète shows a Venus and some classical male characters paired with some contemporary men. The viewer is left in the dark about what they are up to, but can safely assume that there will be a fight. This painting alludes to a Machiavellian, monkey rock, dominated world where disputes always ultimately come down to who has the biggest and who will get the girl.
Times change, but some things never seem to change.
This painting is part of the Metropolitans series
(For English scroll down)
Bij deze presenteer ik mijn laatste kunstwerk, schilderij, Escalator
Acryl op canvas 120/80 cm 2021
Escalator is onderdeel van de Brave New World series.
We bevinden ons op een roltrap (lees: escalator) van een Londonse metro (ik denk Kings Cross) station, 2019.
De menigte wordt efficiënt door verkeersruimtes, langs platforms en naar verschillende niveaus gemanaged. Binnen deze beperkte ruimte zijn, op of neer, naar links of naar rechts de enige vragen gesteld en de enige keuzes om te maken, het simpele leven. Echter, kleine vragen kunnen grote consequenties hebben. Het is makkelijk om de weg kwijt te raken.
De staande statische reizigers worden voortbewogen op een perpetuum trap. Eén trap naar de hemel en een ander naar midden aarde, net als Dante’s Goddelijke komedie.
Deze hele omgeving doet mij denken aan een industriële lopende band. Een lopende band van poppen. Kleine doorsnee plastic torso’s in afwachting van een ontmoeting met hun lichaamsdelen ergens in het proces. Hoofden, armen, benen, haar en ogen worden er systematisch opgeschroefd en op gelijmd totdat uiteindelijk ook de naakte schaamte wordt bedekt met schattige poppen kleren. De lopende band komt tot een eind zodra het perfecte complete en betere speelgoed personages zijn geworden. Klaar om te rock en dollen in hun kunstmatige poppen levens.
Maar wat doet de haai hier? Wat staat hier te gebeuren? Wat escaleert hier op de escalator?
(English)
Acrylic on canvas 120/80 cm 2021
Hereby I present to you my latest artwork – painting, Escalator
Acrylic on canvas 120/80 cm 2021.
Escalator is part of the Brave New World series.
We find ourselves on an escalator (probably Kings Cross) of the London Underground 2019.
The crowd is efficiently managed through stretched traffic spaces, platforms and levels. Within this confined space, going up or down, turn left or right are the only questions asked or choices to make, the simple life. However little questions can have big consequences. It’s easy to get lost along the way.
The queued and static passengers are transported on a perpetual stairway. One stairway goes to heaven and another to middle earth, just like Dante’s Divine comedy.
This whole scenery makes me somehow associate it with an industrial assembly line, an assembly line of dolls. Plain little plastic torsos are waiting to meet its body parts somewhere along the line. Heads, arms, legs, hair and eyes are screwed and clued on systematically and finally its naked shame is covered in cute doll clothes. The assembly line comes to an end as soon as it becomes a complete and perfectly enhanced toy personality. Ready to rock and doll in their artificial lives.
But what is the shark doing there? What is going down here? What escalades on the escalator?
(for English scroll down)
Bij deze presenteer ik mijn laatste schilderij uit de Brave new World serie, ‘Violence Is Blue’ aan u . Acryl op canvas. 120/80 cm
We zien een stadsgezicht, een kade en een jong tomboy meisje of jongen met een machinegeweer in de aanslag, op (wat lijkt) een enorme banner die op de zijkant van een flatgebouw prijkt. Wat voor agressieve reclame kan dit zijn? En hoezo domineert het de publieke ruimte zo? Geloven we dat geweld toch een soort van cool is. De gele woorden ‘Keep Smiling’ springen in het oog alsof de graffiti artiest met zijn tekst reageerde op het beeld voor hem. Daar kunnen we alleen maar naar raden. Nu voelt het bijna verplicht om te blijven lachen. Lachen als een cynische clown, om het cynisme te overleven. Dit beeld is cynisch inderdaad en bijna de verbeelding voorbij. Maar deze vertoning is zo echt als het dagelijkse nieuws. Dit decor is op camera gevangen toen ik in Wenen op bezoek was. De realiteit kan vreemder zijn dan fictie. En natuurlijk was dit wel een absurdistisch en onverwacht kadootje aan een kunstenaar zoals ik. Dit is waarom ik een realistische her-weergave heb geschilderd van deze foto. Elke fictieve toevoeging was onnodig en te veel geweest. De waarheid doet wel een beetje pijn, niet?
Brave New World serie: https://maritotto.nl/brave-new-world-2018-2/
(English)
Hereby I present my latest artwork/painting, from the Brave New World series, ‘Violence Is Blue’ to you. Acrylic on canvas 120/80 cm.
We witness a city site, a dock and a young tomboy girl or boy holding a machine gun on, what I presume to be, an enormous banner that covers a wall of a high-rise seen from the riverside up. What kind of aggressive commercial could this be? And why does it dominate public space? Do we believe violence is kind of cool? The yellow words ‘Keep Smiling’ jumps at us, as if the graffiti ‘artist’ reacted to the image in front of him. We can only guess. Now, it almost becomes a must to keep smiling with the smile of a cynical clown to survive cynicism. This image is cynical indeed and almost beyond imagination. But this display is as real as the daily news. I captured this scenery before you earlier on camera while visiting Vienna in 2018. Reality can be stranger than fiction. And of course this was an absurdist and unexpected gift to an artist like me. This is why I made a realistic painted re-presentation of this very image. Any extra fiction was not called for and truth hurts a bit, isn’t it?
Brave New World series: https://maritotto.nl/brave-new-world-2018-2/
