De serie Remains Of Today (bestaande uit verbals en UFO’s die ik gemaakt heb gedurende 2019> 2020) is de 60 stuks gepasseerd. Het totaal kunstwerk wordt steeds lijviger en er valt steeds meer in te ontdekken.
Remains Of Today > 60! De serie Remains Of Today (bestaande uit verbals en UFO’s die ik gemaakt heb gedurende 2019> 2020) is de 60 stuks gepasseerd. Het totaal kunstwerk wordt steeds lijviger en er valt steeds meer in te ontdekken. 60 kleine kunstwerkjes opgebouwd uit gevonden teksten (verbals) en definieerbare en ondefinieerbare gevonden objecten (UFO’s) Inmiddels ben ik al weer hard op weg richting de 70.
Ik licht de laatste 5 kunstwerkjes tot 60 hieronder nog even toe:
Crossroads- verbal no 56- 2020
flexible stof en schoenveter op hout- 30 x 30 cm. Onderdeel van de Remains Of Today Serie.
Art (verbal no. 57) 2020
letter plak folie, zinc wit en tape rose en wit op canvas. 30 x 30 x 3
Framed (verbal no 58- UFO no. 18.2020
plastic raster-vormeg gevonden object en potlood op canvas op houten frame. 30 x 30 x 3- onderdeel van de Remains Of Today serie
Horizon (verbal no 59) 2020
tape, schuurpapier, dekzeil, toilet-seal banner- touw en snoer op canvas en houten frame. Onderdeel van de Remains Of Today serie
Best Bud (verbal no. 60) 2020
Flexibele stof met kleur test en ondergoed verpakking op houten paneel op houten frame, 30x 30 x 3. Onderdeel van de Remains Of Today serie
56- Crossroads – verbal no.56 (UFO 17). Een crossroad, kruising is een letterlijke en een overdrachtelijk plek om keuzes te maken. De simpelste vorm is rechtdoor, links of rechts. Een keuze die naar aanleiding van een eerder gekozen bestemming gemaakt wordt. De overdrachtelijke vorm heeft vaak te maken met grote levensvragen. Ga ik door op de ingeslagen weg of neem ik een afslag is dan vaak verbonden met onderliggende vragen als; Vind ik mijn baan of relatie nog bevredigend? Wil ik een nieuw avontuur aan gaan? Maar op metaniveau, de mensheid, kan het ook de vraag zijn of het ingeslagen pad der vooruitgang ons verder gaat brengen of zelfs houdbaar is. Dan vraagt een afslag om moed.
57 ART- Verbal no 57. Rest folie tekst van eerder kunstwerk – To Me Or Not To Me (Stardust), roze schilders tape en witte acryl op ongeprepareerde kaasdoek.30x30cm. Het woord kunst als kunstwerk. Een soort droste effect. Er is een goeie reden om het woord ART-( kunst) even in de spotlights te zetten. Kunst is altijd aan onderhevig aan erosie. Het moet verdedigd worden tegen het onterechte toe-eigenen. Het moet zichzelf verdedigen voor haar bestaansrecht, en tegen vervlakking in een vlakke wereld. Dat terwijl de kunstenaar zelf, de schepper zich op dagelijkse basis moet wapenen tegen anti kunst cynisme en de verleiding van het commerciële dan wel nakende armoede, zowel geestelijk als fysiek. Kunstenaar zijn in deze tijd is geweldig en vreselijk in een. Er is zoveel beeld concurrentie dat de subtiele stem bijna niet meer wordt gehoord. Er is zoveel commercie dat de scheidslijnen diffuus dreigen te worden. Kunstenaar en dichter Lucebert schreef het al “alles van waarde is weerloos”, daar voeg ik aan toe; “maar waard om voor te vechten”
58 Framed. Verbal no 58 UFO no18.
Collage: plastic object of unknown origin of purpose. (found @ de Grote Voort, Zwolle) and pencil on gesso primed canvas on a wooden frame.
Part of The Remains Of Today series.
Framed, as in a framed artwork, framed: as in your caught. Everything seems framing these days, positive or negative framing. I grew up to believe that others mostly determine how you are valued. Making your self a key subject and advertising your personal life is a relative new phenomenon. The creation of a digital alter ego, a perfect version of the imperfect mortal vulnerable one. Every step of the way is self-controlled and moulded for the public eye. One could say that framing is kind of a simple and foremost a flat representation of someone or something. By lack of real interest or in-depth inquiries, a quick draft of someone, and what he or she stands for is quickly made, just like simple judgements.
59- Horizon Verbal no.59. Tape, roze, zwart, wit, afdekzeil, geel schuurpapier, touw, roze snoertje en hotel toilet-reinigingsbanner op canvas en lakverf op houten frame. De horizontale streep die de aarde van de hemel scheidt is magisch. Toekomst perspectief en het woord horizon worden vaak in adem genoemd. In de wetenschap spreken ze van een nieuwe horizon. Maar bij de Vikingen en of de Noormannen was de horizon de aanduiding van het einde van de wereld, iets waar je van af kon vallen. Een lijn tussen de onderwereld en het Walhalla.
60- Best Bud (Verbal no. 60). Ondergoed tasje en overblijfsels van flexibele stof , met kleur test, dat voor een ander project gebruikt is op hout. 30x30cm. Who’s your best bud, wie is je beste vriend? Buddy en buttocks gecombineerd maakt het woord bud. Een goed gekozen woordgrap door de maker van deze ondergoed tasjes. Je hebt natuurlijk maar één butt en die is altijd de beste want het is de jouwe. Een die altijd letterlijk achter je staat en hangt. Is bud, but eigenlijk mannelijk? Hoe zou het uitpakken bij damesondergoed versus vriendschap? Zou het dan booty of bum worden?. Of schuift het op naar andere rondingen? In dat geval zou de vriendschappelijke equivalent waarschijnlijk de bossom friend, boezem vriendin zijn.
De complete serie en alle losse verbals & Ufo’s + teksten zijn ook zijn ook te bekijken op:
The Remains Of Today series (verbals & Ufo’s made in 2019 > 2020 combined) is holding 60 artpieces now.. The sum of all small artworks is getting more and more extensive and leaves more and more to discover. 60 small pieces of art made from found text/characters, identified and unidentified found objects(UFO’s) In the meanwhile I am allready coursing at 70.
I will enlighten the latest 5 artworks to complete 60 to you:
Crossroads- verbal no 56- 2020
flexible stof en schoenveter op hout- 30 x 30 cm. Onderdeel van de Remains Of Today Serie.
Art (verbal no. 57) 2020
letter plak folie, zinc wit en tape rose en wit op canvas. 30 x 30 x 3
Framed (verbal no 58- UFO no. 18.2020
plastic raster-vormeg gevonden object en potlood op canvas op houten frame. 30 x 30 x 3- onderdeel van de Remains Of Today serie
Horizon (verbal no 59) 2020
tape, schuurpapier, dekzeil, toilet-seal banner- touw en snoer op canvas en houten frame. Onderdeel van de Remains Of Today serie
Best Bud (verbal no. 60) 2020
Flexibele stof met kleur test en ondergoed verpakking op houten paneel op houten frame, 30x 30 x 3. Onderdeel van de Remains Of Today serie
56- Crossroads- verbal no. 56 (UFO no 17).
Collage: leftover flexible fabric used for a unique- (due to Corona- non published)- swing design called ‘Vluchthaven’ and black shoelace on a wooden frame.
Part of the Remains Of Today series
A crossroad is a literal and metaphorical site to make choices. The simplest form is straight ahead, left or right. A choice that’s determined by an earlier made destination. The metaphorical form is a bit more complicated because it involves larger life questions. Will I continue the chosen path or will I take an exit. These choices are often connected to underlying questions such as; is my job or relation still satisfying? Is new adventure luring? But on a Meta level, humanity, there’s a more universal question whether our defined path of progression is sustainable and will move us forward? In that case any exit needs courage.
57 ART- Verbal no 57. Remains of foil from an earlier artwork ‘ To Me Or Not To Me’, pink tape and white acrylic paint on primed canvas on wooden frame. 30x30cm. There’s a good reason to put the word Art in the spotlights. Because art is subject to erosion it must be defended against unjust appropriation. It must defend itself for her right to exist and against flattening in a flat world. While the artist, the creator must stand up to anti-art cynicism and the temptation of commerce as remedy to imminent poverty, both physically and mentally. Being an artist in this time is awesome and dreadful at the same time. Day in, day out Images are pouring out in a constant flood to such extent that the subtle voice is easily overseen. Commerce rules and borderlines are getting vague. Dutch artist/ Poet Lucebert wrote, “ everything of value is defenceless”, I would add “ but worth fighting for;’
58- Framed- Verbal no 58 UFO no18. Plastic object of unknown origin of purpose. (Found @ de Grote Voort, Zwolle) and pencil on gesso primed canvas on wooden frame.
Plastic object of unknown origin of purpose. (Found @ de Grote Voort, Zwolle) and pencil on gesso primed canvas on wooden frame.
Part of The Remains Of Today series.
Framed, as in a framed artwork, framed: as in your caught. Everything seems framing these days, positive or negative framing. I grew up to believe that others mostly determine how you are valued. Making your self a key subject and advertising your personal life is a relative new phenomenon. The creation of a digital alter ego, a perfect version of the imperfect mortal vulnerable one. Every step of the way is self-controlled and moulded for the public eye. One could say that framing is kind of a simple and foremost a flat representation of someone or something. By lack of real interest or in-depth inquiries, a quick draft of someone, and what he or she stands for is quickly made, just like simple judgements.
59- horizon verbal no.59. Tape: pink, black, white, covering-sheet, yellow grinding paper, rope, pink wire and toilet-clean seat-banner & paint on canvas on wooden frame. The Horizontal stripe that separates heaven from earth is magical. Future perspective and the word horizon are often verbally used in one breath. In science they refer to new horizons. But the Vikings and Normans believed that the horizon was the proverbial end of the world, you could tip off. A imaginary line between the underworld and the Walhalla.
60 Best Bud (verbal no.60). Underwear bag and remains of flexible fabric with colour test used for another project on wood. 30x 30 cm. Who’s your best bud? Buddy and buttocks combined makes the word bud. A well-chosen gimmick created by the designer of the underwear bags. We only have one butt so it’s always the best because it’s our own, one that always stands or hangs behind you. Is a bud really a manly thing? What would it become with ladies underwear versus friendship? Is it bum or booty? Or does it shift to other curves? ? In that case the friendship equivalent would probably be; best bosom friend.
The complete series and all loose verbals and UFO’s with short stories are also to be found on: Singulart en Saatchi Art
Temporary Out Of Order is mijn homage aan mijn gebroken en gerepareerde elleboog. Het object in de bewerkte röntgenfoto is mijn eigen arm na operatie (2015). Ik belandde in de nacht van 31 oktober 2015 door een onzinnige en onverwachte actie op een Hooverboard in het ziekenhuis. Heel toevallig ook het ziekenhuis waar ik geboren ben, het St Jan in Hoorn. Diagnose, rug gekneusd en elleboog kapot. Om 04.00 s’nachts in de huur auto terug naar huis door de polder. Een rit waar geen einde aan leek te komen met duizenden rotondes. Eenmaal thuis heeft Erik het bed naar beneden gehaald waar ik vervolgens een maand in heb gelegen. Ik kon de eerste weken namelijk ook niet lopen
De elleboog werd na een week geopereerd(zie foto) en ik kon na een maand weer een beetje lopen. Daarna een half jaar ellende met dystrofie, een elleboog die niet meer wilden buigen een schouder die frozen was en een rug die vooral s’nachts protesteerde. Positiviteit was mijn motto maar die verdween toen ik de onmacht in de ogen van de fysio zag. Mijn grootste angst was dat ik nooit meer zou kunnen schilderen. Toen ik eenmaal weer een beetje ter been was ben ik zo goed en zo kwaad als dat ging weer naar atelier gegaan. Daar was dit het eerste kunstwerk wat ik met mijn onwillende arm in staat was te maken. Nu, doet alles het weer maar deze gebeurtenis staat in mijn geheugen gegrift. Soms kijk ik even naar mijn inmiddels weer gezonde arm en zeg ‘blij dat je er bent en fijn dat je het zo goed doet’.
Temporary Out Of Order (English)
Temporary Out Of Order. Art print op canvas
Temporary Out Of Order- 2015- An Artwork A Day
Digital processed (röntgen) photo on canvas – 90/70- self portrait. In own collection
Temporary Out Of Order is my homage to my broken and recovered elbow. The object in the picture is my own elbow after surgery. In the night of 31th October 2015 I made a nasty fall and ended up in the same hospital were I was born. What a coincidence. Diagnose, back bruised and elbow broken. At 04.00 s’ in the morning we drove home and endless drive. Once we got home, my partner collected the bed from upstairs to ground floor. I stayed in this bed for a month. I could not walk for a month.
The elbow was operated (see photo) and after a month I started walking a bit. Than dystrophy got a hold of my arm, an elbow that would not move for an inch, a shoulder that was frozen and a back that haunted me at night. Positivity was my motto but that gradually disappeared when I saw powerlessness in the eyes of the physiotherapist. My greatest fear was that I could never paint again. When I more or less functioned again, I started going to my atelier again. This was the first artwork that I was able to create with my unwilling arm. Now, everything is functional and strong again but this endeavor is carved in my memory. Sometime I glance at my recovered and healthy arm and say ” glad that your here and that you are functional!
Gloomy & 40- 2010- An Artwork A Day 16-04-20
(For English scroll down)
Acryl op canvas 90/70- zelf-portret. In eigen collectie
Gloomy & 40 Acryl op canvas- 2010- 90/70- In eigen collectie
2020 staat voor mij, naast Corona, moet ik bijna zeggen, in het teken van mijn 50 jarig bestaan op deze aarde. Ineens is het dan zover, mijn jeugd is voorbij ( : . Toen ik 30 werd zat ik midden in een coming of age- achtige burn out, toen ik 40 werd dacht ik dat waren de mooiste jaren en die liggen nu achter mij. Nu komt het onvermijdelijke verval. Dit zelf- portret getiteld Gloomy & 40 is in die gedachte gemaakt. Met een knipoog natuurlijk. Nu wordt ik 50 en voel me eigenlijk fantastisch. Jammer van het getal want ik ben nog lang niet moe en oud voel ik me allerminst. Het zal wel een raar biologisch trucje van je hersens zijn maar ik denk ‘het beste moet nog komen….’ en ik voel me vrijer en gelukkiger dan ooit. Liefde is ook pure chemie zeggen ze vaak. Maakt niet uit zolang het geloofwaardig voelt, prima toch. Er komt weer een zelfportret aan, ik heb nog een paar maanden de tijd want 24 augustus is het pas zover.
Gloomy & 40 (English)
Gloomy & 40 , acryl op canvas 90/70- In eigen collectie.
Gloomy & 40- 2010- An Artwork A Day 16-04-20
Acrylic on canvas 90/70- self-portrait. In own collection
2020 stands, for me, next to Corona, in the theme of my 50th anniversary on planet earth. Suddenly, out of nowhere, my youth is over ( : When I became 30 I was in the midst of a coming of age- like burn out, when I became 40 I thought that the best years were left behind me. Decay seemed inevitabel. This self-portrait titled Gloomy & 40 is created in the spirit of this thought. With self irony of course. Now, I become 50 years of age, I feel fantastic. Despite of the number, I am not feeling old or over the hill yet. It is probably a great mindfuck but I sense great freedom and happiness, the best is still to come. They say, love is pure chemistry too. But I don’t care as long as it’s convincing to me, its just fine. There’s a new self-portrait on the horizon, a few months to go because 24th of August will be the day…..
Huid als canvas -1998-1999- An Artwork A Day 15-04-20
(For English scroll down)
Bodypaint sessie in antieke-lijst. Model G. Draaisma. Fotograaf Studio H.
Bodypaint 1998/1999
model G. Draaisma Fotograaf Studio H.
Een kunstenaar maakt kunst, een schilder schildert. Of de drager nou canvas is, paneel, muur of huid. Eigenlijk kan je je overal in en op uitdrukken. In de beginjaren van mijn kunstenaarschap was er letterlijk veel ruimte om te spelen en te ontdekken. Ik deelde een tijd lang mijn atelier met Mark van Enk en Gina Draaisma. We werkten alle 3 solo maar deden veel samen. Wat de samenwerking en de vriendschap kenmerkte was dat we dingen creëren als een groot feest zagen, daar waren we grenzeloos in. Zo hebben we met de nodige kunst en vliegwerk de centrale hal van De Oude Ambachtsschool, Zwolle toen voorzien van de nodige ‘muur kunst’ (dat kon toen nog) Balancerend op zelfgebouwde steigers met parachutes als decoratie materiaal en rest verf van een bouwmarkt. Een aantal muurschilderingen zijn bewaard gebleven tijdens de renovatie, als aandenken aan die periode
Ook werkten we gezamenlijk aan 5 mei kunstprojecten van concept naar eindproduct.: https://maritotto.nl/5-mei-kunstprojecten/. Ook hierin gingen we ver. Zakelijk gezien waren we dan misschien niet de meest kiene types van de wereld, maar qua creativiteit voelde we ons rijk.
In die zelfde periode begon ik per toeval met bodypaint. De aanleiding was een uitvraag van ik geloof toen nog de EEG > posterontwerp met als thema ‘Europa Maken We Zelf’. Daarheen ik mee aan de slag gegaan. Het zelf maken heb ik heel letterlijk genomen: Ik heb een groep zwangere vrouwen gevraagd voor mij te poseren. Hun buiken beschilderd met alle Europese partner-landen. Zwanger van de Europese Unie. Na deze poster werd ik ineens gevraagd door zwangere vriendinnen om hun buiken ook te beschilderen. Dat heb ik een tijd lang gedaan. Van daaruit ben ik meer mensen gaan be-schilderen. Vrij serieus voor een poosje. Op deze foto zie je Gina en mij samen in een lijst gevat (die van mijn opa geweest is). De foto is gemaakt door Studio H. Het plezier is van onze gezichten af te lezen.
Skin As Canvas (English)
Bodypaint 1998/1999
model G. Draaisma Fotograaf Studio H.
Huid als canvas -1998-1999- An Artwork A Day– 15-04-20
Bodypaint session- framed. Model G. Draaisma. Photo: Studio H.
An artist makes art, a painter paints. It doen not matter on what kind of surface, either canvas, wood, wall or skin. An artist can express it self on almost anything. I my early years of becoming an visual artist there was plenty room for playing and discovering. I shared my working space with Mark van Enk En Gina Draaisma. We worked solo but collaborated a lot. What made this friendship significant was the great fun we experienced creating. Limitless. For example we made murals in the centre passage of The Oude Ambachtsschool, Zwolle. Not without risk. Like acrobats balancing on selfmade landing stages with parachutes as deco material and left over paint. Some of the paintings are still there, survived the renovation as a souvenir of that period.
We also collaborated @ various 5th of May art projects – from concept to product. We stretched our limits to create a cool artwork. Commercially, we were not the most clever ones, but we felt rich with our creativity.
In the same period I started more or less coincidental with bodypainting. The cause was an open call by the E.E.G. to create a poster with the theme : ‘We create Our Own Europe’. I started working on this theme and asked a group of pregnant women to pose for me. Proverbial pregnant of an United Europe. Afterwards pregnant friends started asking me to paint their belly’s as well. So I did this for a while before I started to paint more people. On this picture you see me with Gina framed together in an antique frame (of my grandfather) The picture is made by Studio H. It is obvious that we were having fun.
Lethargia- 2017- An Artwork A Day- week 04- 14-04-20
(For English scroll down)
Acryl op doek 150/100 cm. In particuliere collectie Amsterdam.
Lethargie 2017- acryl op canvas 100/150 cm. In particuliere collectie Amsterdam
We kijken een serene, opgeruimde en goed gestylde huiskamer in. Deze huiskamer is bij nader inzien meer een showroom. Een showroom die zegt ” we hebben het goed voor elkaar”. Een mooi plaatje. esthetisch, ruimtelijk maar wat ontbreekt is contact en warmte.
Nu veel mensen noodgedwongen de dagen thuis doorbrengen zullen ze anders naar hun omgeving en contact kijken.
We witness a serene, cleane and a perfectly styled living room. this livingroom is on second sight more of a showroom. A showroom that states “the world is our oyster’ . A perfect picture, spacial and esthetically proof but what is missing is contact and warmth.
While a lot of people are stuck in their homes these days their forced to look differently to their surroundings and contacts.
Na de Apocalypse van gisteren vond ik het tijd voor een Exodus (2009). We zien een vlucht meeuwen. De aanleiding voor het maken van dit werk is een fotoserie die ik had gemaakt van meeuwen in allerlei vlieghoudingen en standen. Min of meer per ongeluk getroffen door de schoonheid van de vliegende meeuw. Ik weet nog waar het was; Pink beach, Bonaire. De meeuwen brutaal als altijd kwamen in grote getallen op het geritsel van een brood- cracker-chips zakje af en troggelde alles af wat ze konden krijgen. Irritant maar grappig. Het gaf me in ieder geval de gelegenheid ze goed te bekijken en vrij dichtbij te fotograferen. Later heb ik ze geformeerd zoals in dit doek (als een collage). Exodus is een titel die geen uitleg behoeft en die ook weer net als Apocalypse een bijbelse connotatie heeft. De vlucht meeuwen staan model voor het letterlijke vluchten en de enorme vluchtelingen stromen. Dit onderwerp gevat in een grote witte ruimte met vogels die zo ongeveer de belichaming zijn van vrijheid schuurt natuurlijk een beetje. Dat was ook precies de bedoeling, dat is de spanning die ik zoek.
Exodus (English)
Exodus 09. Acryl op doek 2.0b/ 2.0h. Particulier bezit, Den Haag.
Exodus- 2009- An Artwork A Day- week 03 – 09-04-20
Acrylic on canvas 200/200 cm. In private collection Den Haag.
After yesterdays Apocalypse I found it time for an Exodus (2009) We witness a swarm seagulls. The immediate cause for making this artwork was a photo series I made earlier of seagulls in all different positions. More or less accidentally struck by the beauty of the flying seagull. I stil know where it was; Pink beach Bonaire. The seagulls were cheeky as always and were drawn in large numbers to the noise of the cracking plastic bag of bread- cracker- chips and begged it away. Annoying but funny. It gave the opportunity to take a good up close look at them and to make pictures. Later on I molded it into the cluster we see on the canvas (like a collage). Exodus is a title that needs no clarification and has the same biblical connotation as Apocalypse. The swarm represents the litterary stream of refugees. This subject captured in large white open space with birds that represent freedom is a bit harsh. That is the tension I seek.
Apocalypse 2007 – An Artwork A Day- week 03- 09-04-20
Apocalypse- 20070 acryl op MDF 100 x 100 cm.Opgenomen In Isala collectie
Apocalypse, om er maar even een vrolijke noot tussendoor te gooien ( : , is gemaakt in 2007. Rond die periode was vallen v.s vliegen een thema wat bijna overal wel in terug te vinden was. (eigenlijk nog). Vliegen is vrijheid, vallen is vrijheid met een onfortuinlijke afloop. What goes up must go down. We willen er niet aan maar het lijkt toch een natuurlijke wetmatigheid. Dat boeit me. Alle paradoxen waar de mensheid mee worstelt huizen ook in mij. Als er iets wringt, dwingt het me tot nadenken . En er wringt best wel veel. Vandaar ook mijn immer zonnige thema’s . De apocalypse is de titel van een prachtige film, maar vooral een grimmige voorspelling van het einde der tijden. What goes up must go down. Elk einde is een nieuw begin, vliegen is vallen met een onfortuinlijke afloop…Komt er ooit een apocalypse? we weten het niet. Zijn we hard op weg er zelf een te organiseren? dat denk ik soms wel. Om hier wat positiefs tegenover te stellen, er zijn misschien wel voortdurende mini apocalypsjes, als die voorgevallen is is er ook weer een schone lei om opnieuw mee te beginnen. Of met nieuwe ogen naar iets te kijken.
Wil je dit verhaaltje toch met een glimlach eindigen, luister naar deze prachtige apocalyptische song: Naturtrane van Nina Hagen:
Apocalypse (English)
Apocalypse. Acryl op MDF, 1.10b/1.10h. Collectie Isala Ziekenhuis, Zwolle
Apocalypse 2007 – An Artwork A Day- week 03- 08-04-20
Apocalypse, to be chipper for a change ( :, is made in 2007. Around this period Flying and falling was my theme (stil is) . Flying is freedom, falling is flying with an unfortunate out come. What goes up must go down. This seems to be a natural law. That fascinates me. All paradoxes of mankind are mine. as well. As something that wrenches inside, it forces me to think. And there is a lot that wrenches. The Apocalypse is the titel of a great movie but most off all a grim prediction about the end of times. What goes up must go down. Each end is a new beginning, Falling is falling with a unfortunate outcome. Wil there be an Apocalypse? We don’t know. Are we doing everything to get to that point? Maybe. To put some positive vibes on the contrary ; There may as well be constant mini apocalypses that we suffer, but then a clean slate could be the beautiful outcome of that.
To end this story with a smile check this great apocalyptic song Naturtrane van Nina Hagen
37 Attitudes & 3d portret van Marit2011 serie Ego Display -An Artwork A Day- week 03- 06-04-20
Acryl op canvas 120/80 cm- / sculptuur Marit- hout 1.30/40 cm
37 Attitudes (portret Thijs Kwakernaat) en Marit- (portret Marit)
In 2011 heb ik een dubbel expositie (Bij Arte Presente) gehouden met beeldhouwer Thijs Kwakernaak. Ego Display was de titel van deze expositie. De door ons zelf gestelde opdracht was elkaar te portretteren naar eigen inzicht. Zo heb van Thijs diverse portretten gemaakt waaronder 37 attitudes. Thijs, een beweeglijk persoon zowel fysiek als mentaal, heb ik in de attitudes neer gezet als de vele Thijssen die overdrachtelijk in hem huizen. Thijs heeft over mij een serie beeldhouwwerken gemaakt uit steen en hout. Zoals hij mij zag. Ik heb een periode vrij fanatiek geskeelerd langs met name de Ijsel-dijk in Zwolle. Daarbij passeerde ik steevast zijn huis. En zo heeft hij mij weergegeven, skeelerend (in de schaduw zie je wel echt iemand een schaats houding hebben) met kittige katten oortjes. De betekenis van de katten-oortjes ben ik helaas ook vergeten. Ik hoef er niet bij te vertellen dat het een vrije interpretatie betreft. Hoe dan ook, ik vond dit beeld prachtig en hij de Attitudes. We hebben geruild en de ‘Marit’ siert sinds dien mijn huis.
37 Attitudes (English)
37 attitudes, Uit de serie ‘Ego display’ speciaal gemaakt ten behoeve van de expositie Ego display maart 2011. Portretten van Zwolse beeldhouwer Thijs Kwakernaak. Particulier bezit.
37 Attitudes & 3d portret of Marit2011- series Ego Display -An Artwork A Day- week 22- 06-04-20
In 2011 I had a duo exhibition (@ Arte Presente) with sculpturer Thijs Kwakernaak. The exhibition was called Ego Display. The goal we had set for our selves was to portray each other. So I made several portraits of Thijs, amongst them 37 Attitudes. I portrayed Thijs, as a quick silver, both physical as mental, as all Thijs varieties possible. Thijs made a series of sculptures about me from stone & wood. As he saw me. For a while I was quiet a fanatic skater and I often passed his house @ the IJssel river in Zwolle This is how he portrayed mean action with spruce cat ears. Ik you take a closer look at the sculpture above, you could establish a actual skate position in the shade on the wall. Unfortunately, I forgot the meaning of the cat ears as well. It is needless to say that this portrait is a free interpetation. How ever, I loved this sculpture he made and he loved his Attitudes and we swapped. The ‘Marit’ holds a steady spot in my household ever since.
Is there Life On Mars On Reprise- 2007> 2018-An Artwork A Day- week 03- 06-04-20
(For English Scroll Down)
Inflatable, gips, acryl verf, theehouder en papieren bootjes 3D
Is There Life On Mars
Is there Life On Mars- 2007 >2018 Inflatable, gips, acrylverf, papieren bootjes en theehouder. 3d
Look at those cavemen go It’s the freakiest show Take a look at the Lawman Beating up the wrong guy Oh man! Wonder if he’ll ever know He’s in the best selling show Is there life on Mars?
Een paar regels uit Is There Life On Mars van David Bowie. Van Bowie is bekend dat hij flarden tekst husselden en daar nieuwe teksten met mysterieuze en onnavolgabre inhoud van kneedde. Toch, even stil staand bij deze tekst lijkt het alsof Major Tom vanuit de ruimte (door de ogen van God) naar de wereld kijkt en het dagelijks leven wat zich daarop voltrekt aanschouwd alsof het een groot theater is. Wat misschien wel weer een link legt met de Goddelijke komedie van Dante. Maar Is there life on Mars? lijkt een zo gerechtvaardigde vraag. Of beter; is daar leven mogelijk? Nu ook nog een relevante vraag want de eerste Mars vluchtelingen hebben al een reservering. Mars, rood, doods en zuurstofarm, een aantrekkelijk alternatief? Ik denk het niet. Maar onze oude blauwe planeet lijkt bijna afgedragen en opgebruikt. Mijn idee zou zijn laat Mars lekker waar het hangt en investeer als die energie om iets leefbaar te maken maar gewoon hier, op onze eigen planeet.
Mijn beeld spreekt voor zich.
Is There Life On Mars (English)
Is there life on Mars. Inflatable, gips, fondue onderstel, papieren bootjes en lakverf
Is there Life On Mars On Reprise- 2007> 2018-An Artwork A Day- week 03- 06-04-20
Look at those cavemen go It’s the freakiest show Take a look at the Lawman Beating up the wrong guy Oh man! Wonder if he’ll ever know He’s in the best selling show Is there life on Mars?
A few lines from the song Is There Life On Mars by David Bowie. We know that Bowies style to make lyrics was to cut them up and toss them around before creating whole new mysterious and unparraleled lines. Still, If you analyse the lyrics a bit it seems that major Tom is looking from space (trough the eyes of God) and witnessing life on earth like it’s a great theatre. Like the divine Comedy by Dante? Maar Is there life on Mars?Or even better is life on Mars possible? It seems a righteous question. Nowadays a relevant one too because the first new -Martian refugees already made their reservations. But Mars, red, dead, and low on oxygen, appealing? I guess not. But our own old mother earth is worn out and exhausted. My idea would be; invest all the energy to travel to planet B in your old and own one, she deserves it.
(scroll down for English) Plastic People maakt onderdeel uit van de serie Verbals.
Plastic People. verbal no.9. Plastic zak -icoontjes en plakletters 30/30 cm 2019
Plastic staat voor gemak en hygiëne. Het is een geniale uitvinding van Alexander Parkes 1841 (Parkesine > naar zich zelf vernoemd ). Inmiddels verdrinken we er in. Plastic People verwijst naar het plastic in of aan ons. Wat ooit als kinderspeelgoed en plastic gimmick begon; Barbie en Ken groeide in de 21e eeuw uit tot een tikje ordinair maar toch gewild schoonheidsideaal. Wie had dat ooit gedacht. Dat brengt me bij de volgende vraag; ‘worden we uiteindelijk zelf plastic in een plastic wereld?
United State Of Mind uit de serie United state of mind. Acryl op MDF, 1.00b/1.80h
Plastic People
( English) Plastic People is part of the series Verbals.
Plastic stands for convienience and hygiene. A genius invention by Alexander Parkes 1841 (Parkesine > named after him ). Today, we drown in it.
Plastic People, (also a title of a track and album by Kraak & Smaak) is addressing to the plastic in and on us. What started out as toys and plastic gimmick; Barbie en Ken (see also painting ‘United States Of Mind’ 1999) developed into a tad vulgar but yet wanted beauty icon. Who would have guessed? Do we become plastic in a plastic world?.
Collage: geknipte letters uit tijdschriften en kranten en krijt en schoolbordverf op canvas op houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie.
Dit kunstwerk is ontleent aan een tekst van een beroemd en invloedrijk nummer van Gil Scott-Heron. 1974, ‘The Revolution Will Not Be Televised’. Ik heb ‘The’weggelaten in mijn kunstwerk om de revolutie waaraan hij refereert meer universeel te maken en wie weet, nog op handen zijnde.
Revolution Will Not Be televised. verbal no.7. Titel van song Gil Scott Heron op bord-verf en krijt. 30/30 cm 2019
Een kleine geschiedenis over dit nummer
The Revolution Will Not Be Televised’ was origineel een populaire slogan van de Black Power movement in de jaren 60 in de USA. De songtekst refereert aan televisie series, reclame slogans, iconen uit de entertainment industrie en het nieuws uit de jaren 60. Wat dient als contrasterende voorbeelden van wat de revolutie vooralniet moet zijn of niet teweegbrengt
De songtekst kan makkelijk als politiek beladen gezien worden maar Heron betuigd dat het zijn intentie was een ironisch commentaar te geven op het gegeven dat verandering volgens hem individuele processen zijn die beginnen in hoofd en hart of in zijn eigen woorden: “The true revolution happens in places that you simply won’t be able to broadcast”.
Waarom heb ik deze zin genomen als uitgangspunt voor mijn verbal?
De 60er 70er jaren waren revolutionaire tijden in de moderne geschiedenis. Of het nou ging over burgerrechten, racisme, gelijkheid, gemeenschapszin, socialisme, pasifisme, of seksuele vrijheid, de massa eisten een betere wereld op. Ik ben geboren in 1970, dus mijn bijdrage aan deze tijd is totaal te verwaarlozen ( : Maar toch voel ik me sterk verbonden met deze tijd en haar onderwerpen. Ik voel nog steeds de krachtige en positieve energie die er mee gepaard ging. Op dit moment is het woord revolutie sterk onderhevig aan devaluatie. We gebruiken het vooral voor commerciële doeleinden. Revolutie als vernis laagje dat vernieuwing en perfectie representeert (of reflecteert). Deze mooie zin, “The true revolution happens in places that you simply won’t be able to broadcast”, zou nog steeds waar kunnen zijn, er zijn nog steeds vele revoluties. Maar we voelen ons te verscheurd en verdeeld om onbevangen onze ware kleuren of onze passie en idealen te tonen. Het medium televisie bestaat nog steeds maar sociale media en online kanalen zijn vele malen groter en invloedrijker geworden. Los van de positieve bijdrage aan de mensheid blijkt het ook wel een genadeloos medium te zijn. Dus een interessante vraag zou kunnen zijn: waar(en als) zou de moderne revolutie plaatsvinden en welke songtekst zou daar het beste bij passen?
(voor songtekst en youtube-link naar nummer scroll naar beneden)
(english)
Revolution Will Not Be Televised (verbal no.07)
Collage: paper cut typeface from magazine and newspaper and chalk on blackboard paint on wooden frame.
Part of the Remains Of Today series
This artwork is distracted from a famous and influential music-art -piece by Gil Scott-Heron. 1974, ‘The Revolution Will Not Be Televised’. I deleted the word ‘The ’at the beginning to make the revolution he is referring to more universal and still to come
A little history according to this song:
The Revolution Will Not Be Televised’ was originally a popular slogan among the 1960s Black Power and Civil Rights movements in the United States. The lyrics referring to several television series, advertising slogans, icons of entertainment and news coverage of the 60s. These serve as contrasting examples of what ’the revolution’ will not be or do.
The lyrics can be easily read as a political comment but Heron clarified that it was intended as an ironic comment on change starting in the individual’s mind and the heart. Or rephrased in his own words “The true revolution happens in places that you simply won’t be able to broadcast”.
Why I did pick this line for my artwork (Verbal)
The 60ties and 70ties was a revolutional period, in modern history. Weather it was about racial issues, social issues, civil rights, socialism, equality, pacifism or sexual freedom, the masses demanded change for a better society. I was born in 1970, so my contribution on the matters is to neglect ( : But somehow I feel very strongly connected to this era and issues. I still feel the powerful vibes it casted in to the world. Now, the word revolution seems to be subject to devaluation. We use it mostly for commercial purposes. Revolution becomes a thin glossy layer of renewal and perfection at the surface of life. This beautiful line: “The true revolution happens in places that you simply won’t be able to broadcast”, could be still true, there are many revolutions. But somehow we feel much more divided and thorned to show our true colours, passions and believes. Television still exists but social media and online broadcasting is of a much bigger influence. Aside from its positive contribution to mankind it also proofs to be a total ruthless medium. So an interesting question might as well be; Where (and if) would take a contemporary revolution take place and what would be the song today?
The revolution will not be televised, will not be televised Will not be televised, will not be televised The revolution will be no re-run brothers; The revolution will be live
Collage; 6 doppen van bruisende en platte waterflessen en matte witte lakverf op canvas op houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie.
Ontmoet verbal no.8. Een waterflesje is, of moet ik zeggen 6 waterflesjes, zijn de inspiratiebron voor dit kunstwerkje. Het zijn ingesleten termen als het gaat om keuze in water, plat of bubbels. Niet waard om een extra gedachte aan te verspillen nadat je gekozen hebt. Maar gecombineerd is het een statement. Het zegt zoveel als; Ik ben er nog, ik leef en bruis!
verbal no.8. Waterfles dopjes/waterbottlecaps op canvas/on canvas. 2019
(Eng) Still Sparkling Still (verbal 08)
Collage: six caps from bottles still and sparkling water, lacquer paint matte white on canvas on wooden frame
Meet verbal no 8. A bottle of water is, or should I say 6 bottles of water were the inspiration for this piece of art. Such common words and when it comes to the choice in water (flat or bubbly) not even worth to give it a second thought after you made your choice, But combined it’s a statement it seems to say; I am still here, alive and still sparkling!
Mijn Cyberia is ergens tussen Dystopia en Utopia. Wat voor de een de ideale wereld lijkt is voor de ander een ultieme nachtmerrie. De toekomst is dichterbij dan we ons kunnen voorstellen. Het tijdperk van de robotica is nu, en of we het nu leuk vinden of niet het zal zich meer en meer ontwikkelen en evolueren. Maken robots ons het leven makkelijker? Is dat het einde van slavenarbeid, uitbuiting en geestdodend fabriekswerk? Is de eenzaamheid geschiedenis? Of, zullen we vervangen en overheerst worden, worden ze slimmer dan wij?
En dan heb je nog een hybride vorm, half mens half robot. Zou dit ooit realiteit worden? Dit is mogelijk nog verwarrender.
Een wereld delen met elektronische mensen zonder hart, geweten en angst kan een hele andere wending nemen dan we misschien wel zouden willen.
Een wereld delen met high Tech – half mensen – half machine, oneindige denk – kracht gecombineerd met menselijke deugden als wraak, jaloezie, wellust oorlogszucht en machtswellust, zou totaal onvoorstelbaar en onvoorspelbaar zijn.
Zie ook Cyberia
My latest work titeled Cyberia 0.2. My Cyberia is a halfway in between Dystopia and Utopia. This is the second portrait. What seems to become the ideal world for one is the ultimate nightmare for the other. The future seems closer than we can already comprehend.
The age of robotica is present wheather we like it or not, it twill progress and evolve even more. Are robots making life better for mankind? No more slavery, no more mind numbing factory work, no more loneliness? Or, will we be replaced, overruled and over witted by them? Let alone something hybride as half men, half robot. Would this be reality one day?
Sharing a world with electronic human like figures with no heart, no consciousness and no fear, can take a different turn than we might choose. Sharing a world with high tech- half people- half machine, endless brain-power combined with human virtues as revenge, jealousy, lust, warmonger, and love of power, would be totally unthinkable and erratic.
