Tag: kunst

Geplaatst op

introductie Pilot Takemebag 2.0

Ik ben een aantal jaar geleden gestart met een project om aandacht te vragen voor het vervuilende hemd tasje.  Dit project droeg de naam Takemebag. Samen met Annemarie van der Veen (Kunst(zinnig) Textiel) heb ik een serie design- tasssen ontwikkeld. Doel en middel in een project samengebald, doel bewustwording, middel aantrekkelijke designtas.

Lang verhaal kort, we kregen de tassen niet ‘rendabel’ maar olievlek principe was aan het ontstaan. De zeggingskracht van dit project woog zwaarder dan de commerciële potentie….story of my life ( :.  Takemebag sneefde en we besloten dat het geen haalbare kaart was . Het grappige was dat het concept steeds weer als een soort boomerang bij mij terug kwam. Ik werd gevraagd er lezingen over te geven en presentaties – aan de gemeente en voor Co2 (Club Cele). Samen met Annemiek de Wolf heb ik nog een concept bedacht waarmee we een inschrijving gedaan hebben voor het fonds the Art of Impact voor een Takemebag project op grotere schaal, een broedplaats concept. Takemebag 2.0 was geboren. Een broedplaats met gratis M2 maar met als tegenprestatie productdesign dat in productie genomen zou worden door mensen met afstand tot de arbeidsmarkt en uiteindelijk zijn weg vind in de commerciële ‘markt’. Het materiaal  is ‘probleem’ afval afkomstig van de ROVA in dit geval textiel.

Voorzichtig als ik was bij de presentatie van dit concept, om geen mission impossible in mijn schoenen geschoven te krijgen, kon toch niet verhoeden dat het  beginnend enthousiasme voor een dergelijk project al gelijk weer enige druk in de schaal legde. Iets waar ik gevoelsmatig bijna niet onderuit kon. En eerlijk gezegd jaagde het me angst aan, te groot, te complex en te tijdrovend, ik wilde me eigenlijk niet opnieuw aan zo’n zwaar traject committeren.  Maar daar melde zich Astrid van Voorst van de Rova en daar kwam Annemiek de Wolf weer (werkzaam bij het Leger Des Heils) dit maal met een heel concreet voorstel met het Leger Des Heils als de pilot locatie voor het Takemebag2.0 project. En ineens werd het concreet. Na een laatste Stads expeditie 23 november 2017 (lezing over Takemebag 2.0 met Annemiek) werd er spontaan hulp en naaimachines aangeboden door de toehoorders (gemeente ambtenaren van gemeente Zwolle) . Het leger des Heils heeft het project omarmd en geadopteerd als hun eigen project en ik denk mee en help mee waar het gaat om de vormgeving en de werving! perfect, zo smooth kunnen dingen lopen.

Wat Takemebag 2.0 bewijst is dat je met vereende krachten, een ‘can do’ mentaliteit, de juiste mensen die niet alles in geld uitdrukken maar in menselijk kapitaal en een stukje idealisme eigenlijk alles voor elkaar kunt krijgen. Of zoals mijn oma vroeger altijd zei, willen is kunnen.

Hier volgt de oproep voor kunstenaars/ designers die het als een mooi avontuur zien om hier aan mee te werken.

Gratis werkruimte aangeboden aan een kunstenaar/ designer die bereid is een maatschappelijk kunstzinnige tegenprestatie te leveren. Nieuwsgierig??????

Meer informatie over de voorwaarden vindt je op: www.5050workcenter.nl/niews/

Werkruimte geboden, Kunstenaar-ontwerper gezocht

Gratis werkruimte voor een kunstenaar in ons prachtige 50|50 Workcenter aan de Marsweg in Zwolle. We vragen als tegenprestatie geen huur, maar wel dat er regelmatig mooie ontwerpen van gebruiksvoorwerpen van gebruikt textiel worden gemaakt met bijbehorende werkinstructies, zodat deelnemers ze kunnen maken. Daarnaast is er natuurlijk alle gelegenheid voor de kunstenaar om autonoom aan de slag te gaan. Wij vragen een kunstenaar/ontwerper die:

  • affiniteit heeft met de doelgroep;
  • de Christelijke identiteit van het Leger des Heils respecteert;
  • ondernemend is;
  • de kansen van het samenwerkingsverband met Takemebag en het Leger des Heils wil ontdekken en benutten;
  • ambassadeur wil zijn voor dit project.

Ben jij die kunstenaar-ontwerper die wij zoeken? meld je dan aan bij Hanneke Wolters @ h.wolters@legerdesheils.nl manager 50|50 Workcenter van het Leger des Heils W&G Overijssel, tel 06-22807357 of

Aanmelding voorzien van een motivatie, CV, portfolio en visie.

Na een selectie procedure zal er een kunstenaar/designer geselecteerd worden voor een periode van 6 maanden. Je maakt dan onderdeel uit van een pilotproject. Het gratis atelier is gevestigd in het 50|50 workcenter te Zwolle. Aanmelden kan tot 01 maart, 2018. Twee weken na inzending hoor je of je uitgenodigd wordt op gesprek.

Hieronder meer informatie over het project: of surf direct naar takemebag-info 

Geplaatst op

Cyberia 0.2

Mijn laatste werk getiteld Cyberia 0.2

Mijn Cyberia is ergens tussen Dystopia en Utopia. Wat voor de een de ideale wereld lijkt is voor de ander een ultieme nachtmerrie. De toekomst is dichterbij dan we ons kunnen voorstellen. Het tijdperk van de robotica is nu, en of we het nu leuk vinden of niet het zal zich meer en meer ontwikkelen en evolueren. Maken robots ons het leven makkelijker? Is dat het einde van slavenarbeid, uitbuiting en geestdodend fabriekswerk? Is de eenzaamheid geschiedenis? Of, zullen we vervangen en overheerst worden, worden ze slimmer dan wij?

En dan heb je nog een hybride vorm, half mens half robot. Zou dit ooit realiteit worden? Dit is mogelijk nog verwarrender.

Een wereld delen met elektronische mensen zonder hart, geweten en angst kan een hele andere wending nemen dan we misschien wel zouden willen.
Een wereld delen met high Tech – half mensen – half machine, oneindige denk – kracht gecombineerd met menselijke deugden als wraak, jaloezie, wellust oorlogszucht en machtswellust, zou totaal onvoorstelbaar en onvoorspelbaar zijn.

Zie ook Cyberia

My latest work titeled Cyberia 0.2. My Cyberia is a halfway in between Dystopia and Utopia. This is the second portrait. What seems to become the ideal world for one is the ultimate nightmare for the other. The future seems closer than we can already comprehend.

The age of robotica is present wheather we like it or not, it twill progress and evolve even more. Are robots making life better for mankind? No more slavery, no more mind numbing factory work, no more loneliness? Or, will we be replaced, overruled and over witted by them? Let alone something hybride as half men, half robot. Would this be reality one day?

Sharing a world with electronic human like figures with no heart, no consciousness and no fear, can take a different turn than we might choose. Sharing a world with high tech- half people- half machine, endless brain-power combined with human virtues as revenge, jealousy, lust, warmonger, and love of power, would be totally unthinkable and erratic.

Agenda:

Meet & Greet @ galerie Verzantvoort: donderdag 07-dec van 20.00u tot 22u

Transformed Trash –januari 2018

Klimaat Madonna – vanaf Januari 2018 tot 22 maart

Asian teaser tour Vietnam – 22-01-2018

Geplaatst op

Klimaat Madonna

Het Dominicanenklooster (Kirsten Notten), heeft mij gevraagd een  ‘Maria’ beeld te maken van afvalmateriaal. Deze Maria, de klimaat Madonna,  wordt het fysieke symbool van een groter klimaat & afval bewustzijnsprogramma van het klooster en is de opmaat naar Earth hour https://www.earthhour.org

De klimaat Madonna, kan gezien worden als symbool voor de zorgende en beschermende oer moeder maar kan door mensen zonder religieuze achtergrond (zoals ik zelf) ook gezien worden als Gaya, ‘moederaarde’.

In de woorden van het klooster zelf: “Een Klimaat Madonna, gemaakt van plastic en restmateriaal, is een symbool van zorgzaamheid voor het klimaat en de aarde. Een Madonna gemaakt van afval laat bovendien zien dat levenskracht in kwetsbaarheid te vinden is.

Plastic afval veroorzaakt veel schade aan het milieu en voor mens en dier. Maria met kind symboliseert de verbondenheid van al het leven met elkaar. 

Ik ben vereerd met deze opdracht en sta achter de boodschap die niet vaak genoeg verteld en herhaald kan worden. Met scepsis veranderd er niets.

De verbeelding van de klimaat Madonna zal een uitdaging worden omdat ik moet werken met materiaal dat verzameld wordt en zich misschien niet altijd makkelijk laat manipuleren. Dus ben ik nu al bezig met onderzoekjes, testen en het bedenken van oplossingen. Het haalt mij enigszins uit mijn comfort zone, maar ik zie het helemaal zitten

Voor meer informatie omtrent de klimaat Madonna en het programma verwijs ik verder naar de site van het klooster.

Alles over earthour kunt u vinden op: https://www.earthhour.org

Oproep Transformed Trash

 

 

Voor mijn andere afval project Transfomed Trash roep ik jongeren (en ouders van Jongeren) tussen 9 en 14 jaar op zich op te geven voor dit geweldig spannende creatie avontuur in het Langhuis.

Project data:  03 januari tot 06 januari 2018 . Eindpresentatie: 07 januari

Alle info vind je hier: Transfomed Trash

o.l.v. Marit Otto en Chantal De Wolde

Locatie: Langhuis

Opgeven kan hier: Transfomed Trash

Vragen? : Mail: Trashformers@langhuis.nl

Of maoatelier007@gmail.com

Update expositie  Excess For All

Volgende week donderdag avond is er een Moonlight shopping avond @ Galerie Verzantvoort :https://www.facebook.com/events/1943563609231325/

Ik zal daar ook zijn vanaf 20.u, dus mocht je nog niet in de gelegenheid geweest zijn te kijken en/of mij te bevragen, dan kan dat alsnog.

 

 

 

Geplaatst op

Transformed Trash : oproep

In kunstruimte Langhuis wordt vanaf 03 januari tot 6 januari gewerkt aan een groot kunstobject van afval.

We  roepen jongeren op om zich op te geven voor dit gave project!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Onder leiding van Marit Otto (mijzelf) & kunstenares Chantal de Wolde wordt er in team verband van max 15 jongeren (9 tot 14 jr.) gewerkt met o.a. zelf meegebracht afval. Individuele schetsen en ideeën worden samengebracht in een of een aantal kunstwerken. Tevens zullen de jongeren hun visie of hun antwoord geven op de almaar groeiende afval berg en de immer uitdijende plasticsoep. Zondag 7 januari is de eindexpositie, waarbij alle, gedachten, schetsen en gemaakte producten worden getoond aan publiek.

  Bewustwording, samenwerking, bouwen en kunst zijn de centrale thema’s in dit project. Zo krijgen de deelnemers de opdracht om een maand lang hun eigen plastic afval te bewaren. De kwantiteit van ons plastic gebruik zal zo ineens heel zichtbaar zijn. Jonge mensen als Slatan Boyat, zijn een geweldig voorbeeld van ongebreidelde ambitie in combinatie met vurig idealisme. Jongeren zijn de toekomst, of beter gezegd ze hebben in ieder geval de toekomst en zijn de consumenten en beleidsmakers van morgen. Daarom hebben de kunstenaars en kunstruimte het Langhuis voor dit project gekozen.

Dit project is mogelijk gemaakt door stichting Hervormd Weeshuis.

Jongeren kunnen zich aanmelden bij: www.langhuis.nl/trashformers

Of via facebook evenement kunstproject Transformed Trash: https://www.facebook.com/events/104087487037146/

 Scholen kunnen een digitaal informatie pakket opvragen of een flyer via: info@langhuis.nl of via maoatelier007@gmail.com

 Leeftijd – min 9 tot max 14 jaar

Binnenkort zullen deze flyers op enkele scholen worden verspreid:

Flyer

Overige info project>>>>> www.langhuis.nl/trashformers

wat inspirerende beelden:

 

 

Geplaatst op

Excess For All

(for English version please scroll down)

Expositie ‘Excess For All’  @ Galerie Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. Van 12 november tot 02 januari 2018.

Opening: 12 november 2017 – 14.00 u door Wethouder D.H. Cziesso. 

Deze expositie bestaat uit schilderijen en beelden van 2014 tot recent gemaakt werk. Een aantal werken zijn eerder geëxposeerd maar de meest recente werken (2017) worden hier voor het eerst getoond aan publiek. In 2012 is Marit met een reeks begonnen die zij met terug werkende kracht Metropolieten is gaan noemen. Deze serie gaat over hedendaagse thema’s als technologische vooruitgang, urbanisering en massacultuur versus kwetsbaarheid, vrijheid en de menselijke maat. In deze serie worden deze thema’s multi interpretabel weergegeven. Maar eigenlijk geldt dat voor al het werk van Marit, het schuurt en wringt altijd ergens.

Excess For All, de titel van deze expositie, sluit hier naadloos op aan. In 2017 heeft Marit een aantal esthetische maar misschien ook wat verwonderde en cynische werken gemaakt die soms letterlijk inhaken op actuele en sociale vraagstukken. De onderliggende vragen gaan wederom over de mate van vrijheid die we ervaren en hoe we ons verhouden tot b.v. de natuur, anderen, de massa cultuur en het verschijnsel sociale druk, die het digitale tijdperk met zich mee brengt. Wederom is het niet duidelijk welke boodschap de werken met zich mee dragen, ze bevragen en onderzoeken. In de titels van de werken wordt soms wel een statement gemaakt welke louter berust op het buikgevoel van de kunstenares. Ze is zelf uiteindelijk ook een product van deze tijd.

In de afgelopen jaren is Marit bezig geweest een voor haar nieuwe vormentaal te ontwikkelen. Deze heeft ze gevonden door ongebruikelijke elementen met elkaar te combineren. Door de vreemde combinaties, van hoekig en architectonisch en menselijk organisch, ontstaan er nieuwe spannende composities.

Sinds 1994 is Marit werkzaam als beeldend kunstenaar. Haar atelier is gevestigd aan de Koestraat 10 te Zwolle. Haar grafische achtergrond is goed terug te zien in haar werk. En hoewel zij primair kunstschilder en conceptdenker is heeft zij zich door de jaren heen ontwikkeld tot een multidisciplinair kunstenaar.

Kenmerkend voor haar autonome werk is de centrale rol voor de mens in vorm en gedrag. Het is vaak een weerspiegeling van actuele maatschappelijke thema’s maar ook het alledaagse, het persoonlijke en het absurde zijn belangrijke inspiratie bronnen. Hoewel haar werk esthetisch is om te zien schuilt er vaak een soort onbehagen in. Deze tweeledigheid of dubbelheid is ook een terug kerend gegeven. Zie je wat je ziet?

De beelden die ontstaan begeven zich vaak op het snijvlak van fictie en realisme en grafisch en plastisch. Haar autonome werk bestaat uit schilderijen, beelden en digitale fotobewerkingen

Naast haar autonome werk is zij actief met kunstprojecten in concept en uitvoering, community art projecten, educatieve projecten, grafische vormgeving, kunstcoach, gastcurator, museumdocent bij de Fundatie en ook actief als lid van de commissie beeldende kunst Zwolle.

Galerie Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. De galerie is geopend van dinsdag t/m vrijdag van 9.30u – 17.30u en zaterdag van 9.30u tot 17.00u. Contact: Remy Verzantvoort, 06 24 90 46 34/ mail- verza@live.nl. Website: www.verzantvoort.com.

Meer info over Marit Otto: www.maritotto.nl

 

Exhibition Marit Otto ‘Excess For All’

 

Gallery Verzantvoort, , Stationsstraat 148, Apeldoorn. Opening @ 12 November 2017

Alderman D.H. Cziesso. will open the exhibition round 14.00 hours.

This exhibition contains paintings and sculptures from 2014 till recent. A number of works are exhibitioned earlier but the most recent works (2017) will be shown to public for the first time. In 2012 Marit started a series that is called Metropolitans in hindsight. This series is about current everyday live themes as technological progress, urbanization and mass culture versus vulnerability, freedom and the human scale. In this series these themes are multi interpretable but actually that goes for all of Marits work. It usually wrenches and discomforts somewhere.

Excess For All, The title of this exhibition fits seamless to this greater theme. In 2017 Marit made a few aesthetic but somewhat dazzled and cynical works that link, sometimes literally, to current and social issues. The underlying questions are again about the amount of freedom that we experience and how we relate to nature, others, mass culture, and the phenomenon ‘social pressure’ that the digital age brings along. Once again it is not clear which message the artworks carries. They just seem to wonder and search. However statements are made in some titles. These statements are merely based on the underbelly of the artist. Afther all, she’s a product of this times and age too.

In the past years Marit has been busy altering and improving her style. She did so by combining unusual elements. By combining architectonic and geometrical shapes with organic, human and animal elements exciting new compositions arised.

Marit is working as an artist since 1994; She runs her atelier currently at the Koestraat 10, Zwolle, NL. Her graphical background still plays a predominant role in her work. Though she is primary a painter, she developed into a multi disciplinary artist over the years.

A distinctive feature in her work is the human body in al its shapes, forms and behavioral aspects. Her art is often a personal reflection of social issues and current affairs. But she’s also inspired by daily scenes, platitudes and the absurdities of human behaviour. Although her art is highly aesthetical; it also contains distressing elements that evoke a feeling of uneasiness. Thiscontradiction is a recurring theme in her artworks. Do you really see what is shown?

The created images often touch upon the edge of fiction and fact and range from graphic to plastic. Therefore her artworks covers several disciplines:paintings, sculptures and processed photographs.

Next to her work as an independent artist, she creates and participates in community art projects and educational art projects. She also designs for non-profit organisations, private clients and commercial companies and last but not least she is also participating member of the visual arts committee and museum guide at the Fundatie, Zwolle

Gallery Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. De gallery is open from Tuesday till Friday from 9.30 AM till 17.30 PM. On Saturdays from 9.30 tot 17.00h. Contact: Remy Verzantvoort, 06 24 90 46 34/ mail- verza@live.nl. Website: www.verzantvoort.com.

The exhibitions lasts till 02 January 2018

More about Marit Otto: www.maritotto.nl

Geplaatst op

Update Asian teaser tour

25 september j.l. is o.a. mijn werk In ‘The Beginning’ meegegaan met The Asian Teaser Tour in Hong Kong. Dit op initiatief van Margin (Art & Media).

In the Beginning. 6 luik, acryl op doek, 30/30 cm

Andere deelnemende kunstenaars zijn o.a. Jennifer Wijnbergen, Kim Habers, Lars Weller, Jeroen Molenaar, Pim Trooster, Harley Davelaar en Martin van der Spruit.

Gisteren was er een press release en ik citeer uit het persbericht van : Margin (Art & Media)

“Datum 4 oktober 2017

Het Nederlandse kunstbedrijf Margin (Art and Media) BV heeft tussen 27 september en 4 oktober 2017 een reeks zakelijke bijeenkomsten gehouden met toonaangevende banken in Hong Kong.

Zij presenteerden kunst uit Nederland en Zwolle in bijzonder. Hun ‘Asian Teaser Tour’ werd afgesloten met een vergadering op woensdag in de Dutch Chamber of Commerce in Hong Kong.

Geïnteresseerden uit diverse regio’s in Azië, lieten hun enthousiaste waardering blijken. Kopers kwamen ook uit Afrika en Oceanië, aangezien er deze weken meerdere kunstbeurzen in Hong Kong zijn.

“We zijn verheugd om dit nieuwe kantoor te openen. Wij zijn hier gevestigd om onze ‘corporate clients’ uit Hong Kong en de Aziatische diaspora, van onze services te voorzien. Mijn collega’s hebben veel werk verzet om dit punt te bereiken. Wij gaan onze klanten bedienen met het uitbreiden van hun kunstportfolio’s en het verhogen van de waarde ervan”, sprak dhr. Hugh Neil tijdens de opening van het kantoor in het Hong Kong business district.

Margin (Art & Media) heeft een volledige tentoonstelling in Hong Kong in maart 2018. ”

Tot zo ver, mijn werk heeft eerder voet in Azië gezet dan ik zelf en de reacties zijn vooralsnog positief. benieuwd hoe dit zich verder ontwikkeld.

Ik houd je op de hoogte.

Geplaatst op

Zwolle v.s Berlijn < Het pareltje en ongepolijste diamant

Afgelopen week ben ik samen met mijn vriend Erik en zijn twee zoons Yuan en Kay naar Berlijn geweest. Berlijn is als een grote eigenzinnige maar gemoedelijke reus die je met beide armen omarmt. Ik wil even op Berlijn en haar ‘ruwe’ ongepolijste kant inzoomen omdat de zoektocht naar de Zwolse rafelrand en haar creative industrie weer helemaal actueel is en ik in Berlijn toch een mooi rolmodel zie. Je moet durven dromen toch! Aim high-

Ik heb 13 jaar een atelier gehad in een voormalige authentieke Zwolse rafelrand, DOAS. Wat daar zo bijzonder aan was liet zich destijds soms moeilijk uitleggen aan de gemeente. DOAS was een broedplaats die on-georkesteerd is ontstaan, zonder plan, zonder directie. een mierenhoop van creatieven, nomaden en levenskunstenaars. Een samengaan van mensen die verbonden werden door de plek en de wens er iets gaafs van te maken. Daarnaast was het een vrijplaats waarin ruimte was voor ambitie, dromen en festiviteiten. De aanblik van het complex bezorgde sommige Zwollenaren buikpijn, een rommeltje, chaos, oncontroleerbaar en grillig en weer anderen vonden het geweldig. Ik heb me, samen met een heel aantal andere broedplaats gebruikers, altijd hard gemaakt voor het bestaansrecht van zo’n plek.  De naam Richard Florida is meer dan eens gevallen om ons creative kapitaal te onderschrijven. Maar de systematiek van het echte kapitalisme, de meetlat waar alles steeds meer aan afgemeten wordt, staat een plek die niets kost, maar ook niets oplevert in m2 niet toe. Het past simpelweg niet in ons denkpatroon. Grond = geld.

In het kort komt het betoog van Richard Florida hier op neer: Neem een willekeurige min of meer verpauperde wijk in een stad. Veel leegstand, weinig leven op straat en weinig perspectief voor haar bewoners. In dit soort situaties zie je dat er een toestroom is van creatieven, kunstenaars, muzikanten, theatermakers, starters. Die voelen zich aangetrokken door het bohemien karakter en ietwat anarchistische karakter van zo’n gebied en hebben vaak een wat lager inkomen maar wel behoefte aan werk/leefruimte. Er ontstaat een bonte mix van mensen en culturen, er komt leven in de wijk en er ontstaan spontaan nieuwe initiatieven die op hun beurt weer een aanzuigende werking hebben op de hippe maar wel kapitaal krachtige stadsbewoner en toerist. Die komt daar zijn geld uitgeven, winkelen, zijn kunst kopen, uitgaan enz enz. Zodra het hippe etiket gevestigd is willen de  hipster en de yup (sorry voor de container begrippen) daar ook wonen en binnen de kortste keren schieten de prijzen van de huizen in zo’n wijk omhoog (marktwerking). Uiteindelijk verlaten de kwartiermakers de plek weer en gaan op zoek naar het volgende onontgonnen gebied. Het is een soort wetmatigheid. Florida benoemde dit omdat dit aantoont dat de creatieven wel degelijk een economische factor van belang zijn, maar dat deze geldstromen aan het directe zicht onttrokken zijn, het is iets van de lange termijn. Maar de directe winst zit al in de leefbaarheid en aantrekkelijkheid die de creatieven in hun kielzog hebben meegenomen, laat staan een levendig cultureel leven.

Nu kom ik even terug op Berlijn; Ik was in 1988 (voor de val van de muur) voor het eerst in Berlijn daarna nog een keer in 1991 (na de val van de muur) en vond het beide keren fantastisch en uber interessant. En nu zomer 2017 weer terug en ik was heel benieuwd hoe ik Berlijn nu zou ervaren. Het klinkt overdreven maar mijn hart gaat gelijk open. Berlijn leeft, ademt, pulseert, shockeert, daagt uit, is mooi van lelijkheid, is toch ook wel mooi en zoals ik eerder zei, een groot goeiig monster met vele koppen. We zijn bijvoorbeeld in kunstraum Kreuzberg Bethanien geweest, een voormalig diaconessen ziekenhuis aan Mariannenplatz. Een onvoorstelbaar groot complex met atelierruimtes, expo ruimtes,restaurants, stadsnomaden en veel meer. De expo; “Born in the Purple” (Who has the right for future shelter) Super professioneel, strak ingericht, bijna museaal in combinatie met het totaal niet aangeharkte, opgelapte, mooi gemaakte rest van het complex. Er is niet iets van gemaakt, het is. Dat is geloof ik de schoonheid ervan. Er is geen planoloog of ruimtelijke-ordenaar die hier mee aan de slag is gegaan, het lijkt gegroeid als een levend organisme. Love it.

Zo hebben we op diverse andere plekken in de stad dergelijke ruwe juweeltjes gezien zoals o.a. de Holzmarkt a/d Spree. Er zijn stevige casco’s neergezet door ?. Deze casco’s zijn op geheel eigen en organische wijze tot een waanzinnige ongrijpbare plek geworden. Ik droom wel eens over zulke bouwsels, waar achter elke kamer weer een andere kamer zit, trapje op trapje af, eindeloos veel verschillende atmosferen waar geen einde aan lijkt te komen. Ik hou van deze dromen omdat ze avontuurlijk zijn en eindeloos veel opties bieden. Nou zo iets dus maar dan in het echte leven. Cafe, haarsalon, werkplaatsen, ateliers terras, hangplek alles is hier op een totaal niet geregisseerde manier terecht gekomen en het zegt welkom, relax, this is life as it suppose to be.

De Zwolse paradox Zwolle zoekt haar DNA en identiteit waar het gaat om kunst en cultuur. Waarom zoekt ze? En waar is het dan gebleven? Aan de Zwolse creatieven ligt het niet, die zijn er genoeg en van goeie kwaliteit. Daarnaast hebben we ook nog eens een paar culturele succes kanonnen.  Maar we hebben geen spannende rafelranden, geen bijzondere artistieke infrastructuur, geen gekke vrijplaatsen en nagenoeg geen alternatieve (kunst) podia. Hoezo niet? DOAS is gelegaliseerd en opgeknapt en ondanks dat dat een architectonisch succes te noemen is en moedig ondernemerschap is het geen rafelrand meer. R 10 is ophouden te bestaan en nog een heel aantal andere rafelrandige locaties zijn ophouden te bestaan. Daar gaat ontwikkeld worden, er komt niks voor terug en onze echte stadse rafelranden zijn aan het opraken. Onze wethouder heeft het adagium niet in stenen te investeren. Maar wie in stenen durft te investeren,investeert op termijn in mensen, in cultuur, in toerisme en op den duur in uitstraling. De titel van mijn blog is ‘het pareltje en de ongepolijste diamant’ dat dekt de lading naar mijn mening best wel goed, ik zie Zwolle als een glanzende parel, ze wordt elke dag gepoetst en ze glimt mooi maar er is altijd de angst dat er krasjes op komen, in vergelijking tot Berlijn, deze steen is ook kostbaar maar ruw en ongepolijst, het zit vol krassen en butsen, dat wordt zo gelaten want er zullen toch weer nieuwe bijkomen.. . Iets meer lef, laissez- faire en ondeugendheid zou Zwolle goed doen. A bit more Berlin makes a world of difference!