Werk in verhuur- Amsterdam

(for English scroll down) Al sinds enkele weken zijn er een aantal werken in verhuur op de Amsterdamse Zuid-as. Deze 4 werken: Concrete Jungle, Submerged, Brave New World en Do Not Disturb zijn voor tenminste een jaar verhuurd door online gallery – Art Olive aan het bedrijf Egon Zehnder. Dat betekent ook dat deze werken ook tijdelijk niet beschikbaar zijn voor expositie, verhuur of verkoop.

Ik heb begrepen dat het bedrijf enthousiast is met de tijdelijke nieuwe aanwinsten. Ik zie het als een compliment en hoop dat ze er nog veel plezier van zullen hebben de komende tijd en wie weet geeft het nog wat gesprekstof!

(englisch)

Rental art- Amsterdam

Since a few weeks now four works are rentend by an Amsterdam company. These 4 works: Concrete Jungle, Submerged, Brave New World and Do Not Disturb are let by online gallery Art Olive for atleast one year to company Egon Zehnder. It means non of these works are available for sale, exhibition or rent for he time being.

I understood that the company was enthusiast for this temporary display of art. I see it as a compliment and hope they will enjoy it and who knows it triggers some conversation.

creatie fase drie/phase three

De totstandkoming van een schilderij, fase 3. Gelaagdheid & verdieping, contrast zoeken, uitwerking achtergrond en vormcorrecties.

The becoming of a painting, third phase. Layering en dept, seeking contrast, implement background scenery and shape corrections.

The becoming of a painting, third fase

meer werk is te vinden op : Saatchi art & Art Olive 

volg mij op :https://www.instagram.com/maoatelier007/

of: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

follow me @ :https://www.instagram.com/maoatelier007/

or: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

Do Not Disturb

(for English scroll down)

Do Not Disturb is een digitale art print, gemaakt in 2017. Dit werk is eigenlijk in opdracht gemaakt voor een thema nacht genaamd ‘ Night Shift’. Mijn aangewezen locatie was een hotel in Zwolle. Mijn thema ging automatisch richting het idee van desolate hotel nachten (featuring; de in dat jaar overleden, Leonard Cohen en zijn voormalige liefde Marianne Faithfull). In deze hotelnachten liggen de meeste mensen in diepe slaap, zijn sommige rusteloos aan het rondhangen, aan het drinken of een romance aan het beleven en een aantal zal in eenzame wanhoop de tijd doden terwijl anderen die nacht in het hotel in stilte hun werk doen. Deze print is een mix tussen de rock status van een Chelsea Hotel (NY) en de cleane, onpersoonlijke traffic ruimte in hotels over de hele wereld.

Over het beeld- We zien een cleane, anonieme en desolate hal met de koele metalen liftdeuren. De hal staat voor het eenzame en desolate van de nacht en de liftdeuren staan metafoor voor zowel de kamers, (de half open deur die de geheimen prijs geeft), voor reizen, fysiek en overdrachtelijk als voor de gemoedstoestand (up en down). De waszakken illustreren de nabije aanwezigheid van de schoonmaaksters en de ‘vuile was’ die niet buiten gehangen wordt. Alle bovenstaande ingrediënten en een stukje authentieke Cohen muur poëzie uit Chelsea is mijn beeldende verhaal over het hotel, de nacht en de dingen die het daglicht niet verdragen……………………

De bewuste thema avond werd helaas gecanceld maar het werk was al gemaakt. Het is nooit opgehaald dus na anderhalf jaar heb ik me bedacht dat ik het jullie toch niet wil onthouden. Het past perfect is de rest van de 2017 serie.

Kleine aanvullende anekdote- “In 1999 heb ik samen met een hele goeie vriendin ( Anne Marieke) een rondreis gemaakt door the U.S.A . De reis startte in New York en ging via Memphis, Baton Rouge en New Orleans naar Dallas,(op visite bij mijn oom Rudi & fam)  Austin en San Antonio. Voor ons een indrukwekkende, eerste trans-Atlantische wereldreis. We hebben al onze belevenissen op-gepent in een reisverslag getiteld; No Room Service. De reis was duur, de hotels (motels)  goedkoop  en i.d.d. de hele reis geen roomservice.”

Eigenlijk was deze hele vakantie een grote zoektocht naar beroemde locaties. Een van die locaties was bijvoorbeeld het *Chelsea Hotel .

*Het Chelsea hotel is misschien wel het beroemdste Hotel ter (westerse) wereld. Hier is o.a. Sid Vicious gestorven, hier heeft  Jimmy Hendrix op zijn elektrische gitaar zitten tokkelen en hier heeft zich een liefdes affaire tussen Marianne Faithfull en Leonard Cohen afgespeeld. De beroemde song ‘Chelsea Hotel’ is hier geschreven. In dit lied zitten passages over de liefdes affaire tussen Cohen en Marianne. Dus je zou met een beetje fantasie kunnen zeggen dat de kiem voor dit werk Do Not Disturb’  al 18 jaar geleden werd gelegd.”

*Mocht je interesse hebben in het reisverslag, gelardeerd met passende muziek (tips) & films (tips). Laat me weten en ik stuur het je op. 

Dit werk is te vinden op : Saatchi art

& Art Olive

*Beste opdrachtgever mocht u na het lezen van dit stukje alsnog een claim leggen op dit werk, dan bent u van harte welkom! Mocht het werk in de handen van een andere liefhebber terecht komen, meld ik me bij u!

 (ENG) Do Not Disturb is  a digital art print, created in 2017. This work is actually created in assignment for a theme night called ‘Night Shift’. The designated location was a hotel in Zwolle.  My theme automatically shifted towards the idea of desolate hotel nights (featuring late Leonard Cohen and his former lover Marianne Faithfull). In these hotel nights most people are sound a sleep, some wandering, drinking or enjoying a romance, few killing time in utterly despair, others at work. The nightshift. This image is a mix between the rock status of a Chelsea Hotel (NY) and the clean, functional and impersonal traffic space of hotels everywhere.

About the artwork-We behold a clean, anonymus and desolate hotel hal with cool metal elevator doors. The hal represents the desolate & loneliness of the night. The elevator doors are metaphors for aswel the hotel rooms (closed & half open, they grant you a sneak peek into their well kept secrets) as for traveling (physically and metaphorically) and for mind states (up or down). The laundry bags  illustrate the presents of the cleaners & the dirty laundry that will not be exposed to the public eye. All ingredients mentioned above and a piece of authentic ‘Cohen’ wall poetry from Chelsea is my story about the hotel, the night and all things that can’t stand the daylight. …………………………..

This theme night is cancelled but the work was already done. The artwork is never collected. So after a period of one and a half year I decided that I wont keep this work from you. It fits perfectly in my series of work.

An additional anecdote-   “In 1999 I made  a road trip trough the USA with my one of my best friends (Anne Marieke). This journey started in New York and went from Memphis to Baton Rouge, New Orleans,  Dallas, (visiting my uncle Rudi & fam) Austin &  San Antonio. For us an impressive, first trans-Atlantic world trip. We wrote a day to day journal of all our experiences and there were quiet a few. I was called No Room Service. The trip was expensive, hotels and motels were cheap so indeed the entire trip- no room service.

*If you are interested reading this journal, interlaced with what we thought was suitable music (tips) and movies (tips), please let me know I will send it to you.

In fact this whole trip was one big search to all the famous USA places. One of those places was Chelsea Hotel.

*The Chelsea hotel might as well be the most famous hotel in western society. Here, Sid Vicious died, did  Jimmy Hendrix  jammed his guitar and did Leonard Cohen and Marianne Faithfull fell in love. De famous Cohen song ‘Chelsea Hotel’ is written here. In this song are lines outlining their love affaire. So, with a little imagination one could say  that the seed for this work ‘Do Not Disturb’ was planted 18 years ago. 

This work is also to be found on  Saatchi art

&Art Olive

Lethargia

Mijn laatste werk ‘Lethargia’.  Acryl op canvas 170/100 cm. Zie ook saatchiart of Artolive

Lethargia gaat in mijn beleving over elementen uit onze westerse samenleving die een flinke stempel drukken. Los van het feit dat ik me gelukkig prijs in vrijheid, comfort en rijkdom kan bestaan heb ik toch soms het gevoel achter een façade te leven. Deze façade heeft verschillende verschijningsvormen. De façade als muur die ons in onze bubbel scheidt van de rest of de façade die de realiteit maskeert en mooier maakt. Onze moderne manier van leven, geabsorbeerd door kleine schermpjes, je ultieme zelf tonen aan de wereld met miljoenen poses, jij, die lol heeft, jij die mooi/succesvol is, jij die stoer is. We maken de balans op in likes, doen we nog mee? Ik ben er oké mee dat de technologie ons keihard in de vooruitgangsmodus heeft gezet maar ik heb het idee dat we er totaal door overdonderd worden. We zijn niet in controle. We zijn soms niet langer aan het hier en nu verbonden maar zweven ergens in Lethargia.

Letargia is according to me reflecting parts of our current western society. Apart from the fact that I am truly content with the freedom, comfort and wealth I life in, I sometimes experience us all living in a facade. This facade can have different appearances. Sometimes   the facade is a wall between the rest and us in our great bubble. Sometimes it is a facade to mask reality as it is. Our modern way of living, consumed by attention, depended on devices feels kind of empty at times. As zombies focussed on tiny screens, showing off to the world with million of pictures of your self, having fun, being pretty, being tough, cool or swag, being popular counting in likes. I am ok with the fact that modern tech society is progressing rapidly but I sense that we are overwhelmed by it. We are not in control. We are no longer attached to here and now but we are floating in letargia.