Mind The Gap (1970-2020)

(for English scroll down)

Acryl op canvas 120/90cm 2020. Zelfportret. Onderdeel van de Brave New World serie

Mind The Gap-Acryl op canvas 90/120 cm-2020.
Mind The Gap- Acryl op canvas 90/120 cm-2020.

Mind The Gap (1970-2020)

Bij deze presenteer ik mijn laatste schilderij uit de serie Brave New World, ‘Mind The Gap’. Dit is het jaar dat ik 50 ben geworden (24-08-70). Ik heb de traditie dat ik eens in de zoveel tijd een zelfportret maak. Meestal naar aanleiding van een sleutelmoment. 50 is zo’n sleutel moment. Wat je hier ziet is mijn veel jongere zelf in een schommel, Ik was± 3,5 jaar oud. Ik houdt de halsband van onze boxer Vesta goed vast. Ik sluit niet uit dat mijn ouders dit zo geënsceneerd hebben. Maar ik nam mijn taak serieus,  dat kan je zien aan mijn vastberaden blik.  Wij woonden toen nog in Scharwoude (Noord Holland).

Seventies

Met de foto die hier model voor heeft gestaan, ben ik al mijn hele leven vertrouwd en sinds vorig jaar heb ik zelf het origineel thuis. Ik ben altijd gefascineerd door vooral oude foto’s want het is in feite gestolde tijd. Het waren dus de jaren 70, de tijd dat mijn ouders er hip uit zagen met bloemrijke jurken, grote zonnebrillen, sandalen, (bakke) baarden en snorren. In die tijd droeg ik veel zelf genaaide creaties van mijn moeder. Mijn ouders noemde zich zelf geen hippies want daar deden ze niet aan, maar waren gewoon kinderen van hun tijd. Ik ook.

Ik voel me nog verwant met de 70ties, misschien wel omdat dat een grote ommekeer was in hoe een samenleving eruit kon zien. Geen keurslijven en van dat stijve maar vrijheid, geen conservatisme maar optimisme, de wereld zou alleen maar mooier worden. Onbegrensde creativiteit op kunstzinnig, muzikaal en spiritueel vlak. Zo probleemloos waren de seventies helemaal niet maar dat was wel de vibe die er bij hoorde. 

Nee, zelf had ik daar natuurlijk geen idee van ik moest de wereld nog ontdekken maar ik denk wel dat je onbewust wordt gevormd door de tijd waarin je geboren bent.

2020. Time flies when you’re having fun. We zijn 50 jaar verder. Niet alleen maar fun. Maar waar ik nu sta ik voor mij een prettige plek. Ik dacht als twintiger dat het rond deze tijd wel een beetje gedaan zou zijn. Maar op je 50eligt de hele wereld alsnog voor je open ligt en is er nog ontzettend veel te ontdekken en te leren. Dat valt dus erg mee. So far so good wat mij persoonlijk betreft.

Deze tijd 2020, is een tijd van ongelimiteerdheid en extremen. Ik ben, leef hier en heb het getroffen. Maar als ik mijn blik naar buiten richt voel ik onbehagen. Het optimisme van de jaren 60, 70, 80 is omgeslagen in super realisme en ja ook cynisme. We weten alles, we zien alles, horen alles, we hebben toegang tot alles, en daarnaast, we hebben alles, we willen alles, zijn we 24/7 bereikbaar en hebben we nog nooit zoveel ‘vrienden’ gehad als in het digitale tijdperk. Het levert per saldo niet perse een mooier of intelligenter menstype op. Althans, zo lijkt het. Kijk maar naar de vele succesvolle populistische politieke leiders. Dit gaat de eeuw zijn van er op of eronder. Voor veel flora en fauna is het al eronder. Zo angstaanjagend snel. In mijn duisterste gedachten rennen we als lemmingen met zijn allen het ravijn in. We weten beter maar het is zo moeilijk afscheid nemen van alle verworvenheden ook al kost ons dat de kop. Als kunstenaar worstel ik met dit gegeven en zoek ik steeds naar wegen om mijn kunstenaarschap in te zetten voor dialoog en introspectie. Verder reikt het kunstenaarschap (nog) niet 

Deze foto ademt wat mij betreft echt de 20eeeuw uit. Een klein 21eeeuws-detail heeft zijn weg gevonden in het beeld. Een moderne interventie zeg maar, de oortjes. Wie mij kent weet dat ik geen oortjes heb, laat staan een smartPhone. Ik haast me er bij te zeggen dat, dat dus en keuze is, een statement. Ja hoor ik kan prima meekomen met de digitale wereld maar kies er voor autonome keuzes te kunnen blijven maken. Als kind voortgebracht door de spreekwoordelijke ‘Flower Power’ generatie zeg ik dan maar laat mij onafhankelijk en vrij zijn, dat is mijn grootste bezit.

Overzicht Brave New world

Overzicht zelfportretten

Mind The Gap (1970-2020)

(English)

Acrylic on canvas 120/90 cm 2020. Self-portrait. Part of the Brave New World Series

Mind The Gap-Acryl op canvas 90/120 cm-2020.
Mind The Gap- Acryl op canvas 90/120 cm-2020.

Hereby I present my latest artwork, painting from the Brave New World Series, ‘Mind The Gap’. This is the year I turned 50 (24-08-70). I traditionally paint a self-portrait every now and then, mostly in response to a key moment. Becoming 50 is such a key moment. Meet my much younger self in a swing, 3,5 years old. I am holding the collar of Vesta, our boxer dog. I imagine my parent’s staged it. But I took my job seriously, you can tell by the determined look on my face. At the time we lived in Scharwoude (North Holland).

Seventies

I am quite familiar with the photo that I used for this painting; it runs in our family for a while. The original photo came in my possession last year. Older pictures always fascinate me because it is in fact frozen time. That was the seventies, the age that my parents looked cool with flowery dresses, huge sunglasses, sandals, sideburns, beards and moustaches. I was mostly dressed in my mother’s creations. My parents did not see themselves as hippies, they were not into that, but they were children of their time. Me too.

I still feel strongly related to the seventies; it might be because of the big social changes that coloured that era. No straight jackets, no stiff upper lip but freedom, no conservatism but optimism. The world would only become better and more beautiful. It seemed a world of unlimited creativity, musicality, artistry and spiritually. Of course the seventies were not that uncomplicated, but it had that vibe.

No, me, I had no idea. I was about to get to know the world and just started discovering a bit. But I do believe you get tinted and shaped by the age you were born in. 

2020. Time flies when you’re having fun. And, here we are, 50 years has gone by. Not only fun. But from this point I feel rather hunky dory. In my twenties I thought that the real adventure would be over at fifty.  Au contrary, the world is still there to explore and to learn from. It never stops. Not so bad at all. So far so good what my personal life concerns.

This era 2020 is one of limitlessness and extremes. I am and I live here, I am fortunate. But if I point my scope on the outer world I feel discomfort. The optimism of the sixties, seventies and eighties is capsized into super realism and cynicism. We know everything, we see everything, we hear everything, we have access to anything and besides we have it all, we are in reach for 24/7 and never before have we had so many friends as in this digital age.  On balance, it did not result in a more beautiful or intelligent human being. However, it appears so. Check out all these successful populist political leaders of today. In my opinion, this is the era of staying up or going down. Lots of flora and fauna are going down as we speak, with the freighting speed of light. In my at most sinister thoughts we are running into the gap like lemmings. We know what we should do but it’s so damn hard to let go of all our gains, even if it means our own downfall. As an artist I struggle with this given fact. I search for ways to intervene by dialogue or introspection. That is as far as artistry goes I’m afraid. 

This picture exhales the twenties century if you ask me. A small 21th century detail found it’s way into the image, a modern intervention namely earplugs. Anyone who knows me, knows I do not own plugs or even a smartphone. I hasten to say, it is a matter of choice, a statement. Yes! I am totally up to date digitally but I choose to keep making autonomous choices. As a child spawned from the proverbial flower power generation I say, let me be free and independent, that is my greatest asset.   

Remains Of Today – Eerste serie Verbals compleet

(English scroll down)

Hierbij presenteer ik verbal 45 tot 50- Nr 50 is de voorlopige hekkensluiter van deze eerste 50 verbals/UFO’s*. De complete serie draagt de naam Remains Of Today.

Hieronder in omgekeerde volgorde Verbal/UFO van 50 tot 45 . Daarna worden ze 1 voor 1 gepresenteerd

*Unidentified found object.

Period. Verbal no. 50

Period. Verbal no. 50- 2019
Deel van Martin Scorsese poster- promotie materiaal

Deel van Martin Scorsese filmposter- promotie materiaal Eye Amsterdam, zinc wit, bubble wrap foam op houten constructie.

Collage: deel van Martin Scorsese film poster,  promotie materiaal van het Eye Amsterdam, zinc witte acrylverf en bubblewrap op een houten frame.

Onderdeel van de Remains Of Today serie

De laatste verbal van de eerste reeks getiteld Period. Of het een definitieve period is of een tijdelijke was even de vraag. De eerste verbal no. 51 was ook al gemaakt dus dat suggereerde een vervolg. En dat is er gekomen.

Think Coca Cola Verbal no 49 – UFO no 15

Think Coca Cola - Verbal no.49- UFO 15-2019
Think Coca Cola – Verbal no.49- UFO 15- Colablikje, QR code & plastic zak op houten constructie.

Collage: colablikje, QR code en plastic zak op een houten frame.

Onderdeel van de Remains Of Today serie

Colablikje hebben een dubieuze gewoonte op te duiken in bosjes, waterkanten, bermen en platgereden op de straten. Ze zijn nooit alleen. Ze zijn in het gezelschap van vele andere bier, fris en energy drink blikjes. Niet omdat we zorgeloos en luchtig zijn, dit reflecteert juist een hele domme en donkere kant van de mensheid. 

Kartel  (Cartel) is verbal no 48

Kartel (Catrel) Verbal no. 48- 2019
Sovtec groove en tekst tubes op foam en hout

Collage: lampen voor buizenradio van het merk Sovtec en rode letters Kartell op foam en houten frame.

 Onderdeel van de Remains Of Today serie

Niet zeker hoe ik eraan gekomen ben. Maar ik vind ze er geweldig uitzien. Zeezaken in Sovjet-doosjes voorzien van Sovjet tekst. Zeg je Sovjet? Bedoel je Rusland? Nee deze buizen komen nog uit het Sovjet tijdperk, ze zijn zeg maar vintage.. ‘когда Восток был еще.’

The Buzz is verbal no 47

The Buzz verbal 46- Ufo 14 -2019
The Buzz, metalen deeltjes op acryl op transparante afvalzak op papier en houten constructie

Collage een verzameling van gekke kleine objectjes, een z en plastic zak op papier met sjabloon letters op een houten frame.

Onderdeel van de Remains Of Today serie

Een Buzz is een roddel, een gossip. Het gefluister van velen maakt ook een buzzend geluid. We houden ervan en we gaan er goed op. Maar als iets ons irriteert is het wel het gezoem van de echte zoemers, insecten. Een licht gewicht, fragiel, vliegend schepsel wat geen keus heeft dan te zoemen. Een mini luchtmobiele brigade die niet zelden het dodelijke slachtoffer wordt van een picknickende menigte.. 

Some Characteris verbal no. 46

Some Character verbal no. 46- 2019
Plastic letters en gevonden objecten, wide en zwarte verf op katoen.

Collage: overgebleven letters van eerdere zoektochten, acryl en schoolbord verf op stof op een houten frame

Onderdeel van de Remains Of Today serie

Voor maanden ben ik in en uit tijdschriften, kranten en tassen aan het knippen en bewaren geweest. Uiteindelijk een handje vol letters over die nergens meer lijken te passen. Maar een karakter zou geen karakter zijn als het niet gezien zou willen worden. Dus daar zijn ze dan, naakt, niet aangekleed met een woord maar ogenschijnlijk nonchalant bij elkaar geveegd omdat ze er samen zo lekker uitzien. het gebeurd telkens, overal. 

Remains Of Today compleet

‘Remains Of Today’ de complete (eerste?) serie verbals &Ufo’s. Het bestaat uit 50 losse kunstwerkjes van elk 30/30cm.

Alle verbals zijn in 2019 gecreëerd en uit gevonden voorwerpen samengesteld, collages gemaakt met hier en daar een extra ingreep met verf, krijt en tape. De tekst is overwegend bij elkaar verzameld uit kranten, magazine en een enkele keer teksten van een gevonden plastic tas. De objecten ook wel UFO genoemd zijn overwegend ‘Unidentified Found Objects’. Maar enkele objecten kunnen goed geïdentificeerd worden als gebruikt/geconsumeerde-producten zoals fris blikjes, schoenveters en kleding labels. Het begon een beetje als een gimmick maar na een tijdje werd het een steeds serieuzer klein platform om consumentisme en de wegwerp cultuur aan de kaak te stellen. Het resultaat is voor de kijker om te beoordelen. Voor mij is het een spiegel van ons dagelijks leven, daarom ook de titel: Remains Of Today.

Er is geen omvattend frame voor dit werk, het bestaat uit 50 losse elementen. Je kan je eigen formatie samenstellen van 50 x 30 x 30 doeken. Als een frame gewenst is, graag in overleg.

Remains Of Today 50x (verbals & UFO's
Remains Of Today 50x (verbals & UFO’s-

Lees meer over de verbals @ https://maritotto.nl/verbals/

Remains Of Today – first series verbals complete

(English)

Hereby I present verbal 45 > 50. Nr 50 is the final verbal/UFO’s* of the first series, for now. The complete series carries the name Remains Of Today.

Direct below in backward sequence Verbal?UFO 50 till 45. Than they wil be presented one by one.

*Unidentified found object.

Period. Verbal no. 50

Period. Verbal no. 50- 2019
Deel van Martin Scorsese poster- promotie materiaal

Collage: part of  Martin Scorsese film poster, promotional material from Eye Amsterdam, acrylic paint and bubble wrap on foam on a wooden frame.

This verbal is titled Period. At the time I thought this would end the series at 50. Time taught that this only marked the first half of the 50 others that followed. 

Think Coca Cola Verbal no 49 – UFO no 15

Think Coca Cola - Verbal no.49- UFO 15-2019
Think Coca Cola – Verbal no.49- UFO 15- Colablikje, QR code & plastic zak op houten constructie.

Collage: Cola-can, QR code and plastic bag on a wooden frame.

Used Cola-cans do have this dubious habit to turn up in bushes, waterfronts, at roadsides and flattened on the streets. But they are not alone. Many other beer-, soda- and energy drink- cans join them. This reflects a dark and stupid side of mankind. We can explore the universe, find a cure for cancer, but we are still not able to keep our proverbial home clean. Who’s to blame?

Kartel  (Cartel) is verbal no 48

Kartel (Catrel) Verbal no. 48- 2019
Sovtec groove en tekst tubes op foam en hout

Collage: groove Tubes (vintage Sovtec- electronic tubes) and text on a foam board on a wooden frame

Not sure how I got them. But I like the looks of it. They came in Soviet boxes with Soviet text.  These bulbs come from the Soviet era; they are what you might call vintage. ‘когда Восток был еще.’

The Buzz is verbal no 47

The Buzz verbal 46- Ufo 14 -2019
The Buzz, metalen deeltjes op acryl op transparante afvalzak op papier en houten constructie

Collage: divers metal and rubber parts, a tie wrap and acrylic paint  on a plastic trash-bag on a wooden frame.

The Buzz is a gossip or a rumour. The whisper of the many makes a buzzing noise. We love it and we thrive on it. If anything irritates us, it’s the buzz of a regular buzzing creature. A light weighted and fragile, flying creature that has no choice but to buzz. Well, personally, I love the little ones,

Some Characteris verbal no. 46

Some Character verbal no. 46- 2019
Plastic letters en gevonden objecten, wide en zwarte verf op katoen.

Some Characteris verbal no. 46

Left over characters. from earlier magazine and newspaper cutting and white acrylic paint on canvas on a wooden frame.

For months I.ve been cutting and saving characters from newspapers, plastic bags, magazine and so on. Finally, a hand full of characters remained with no particular goal. But a character would not be a character if not for a strong will to be seen and noticed. So here they are, naked, not dressed up in a word but casually piled up together because they look nice. It happens all the time.

Remains Of Today 50x

Hereby I present ‘Remains Of Today’ the complete (first?) series of verbals and ufo’s. Is is an assembly of 50 separate small artworks measuring 30/30cm each

They are all created in 2019 and made of found materials. Text is mostly extracted from magazines and newspapers but also found on streets (plastic bags). The objects, also called UFO’s are basically ‘Unidentified Found Objects’. But some are identified as used products like soda cans, shoelaces,caps and clothing labels. It started out as kind of a gimmick but after a while it became a more serious ‘small’ platform to discus our consuming and street littering behavior. The results are for you to judge. For me it is a contemporary mirror of daily life, thats why it’s titled Remains Of Today.

Remains Of Today 50x (verbals & UFO's
Remains Of Today 50x (verbals & UFO’s-

read more about the verbals @ https://maritotto.nl/verbals/