One Artwork A Day……….

Week 1 – 23-03-20> 27-03-20

(for english scroll down)

Je ontkomt er toch niet aan, even te reflecteren op de situatie waarin we ineens wereldwijd terecht zijn gekomen. Er is veel Corona – activiteit op TV, radio en sociale media. Begrijpelijk, de hele wereld is ontregeld. Ik merk ook dat de constante berichtgeving en alle andere uitingen wel heel erg in je systeem gaat zitten. Ook de vraag….wat moet je doen, behalve er in slagen geen besmettingshaard te zijn, niet ziek te worden, omkijken naar buren en naasten en niet hamsteren.

Ik kan geen levens redden of ouderen toezingen (kan het wel doen maar de vraag is of ze daar blij van worden) . Ik maak kunst. En ik heb bedacht dat dat nou net het gene is wat ik de komende tijd blijf doen. Ik heb er zelfs meer tijd voor dan ooit tevoren. Kunst is helend voor zowel de maker als de toeschouwer. Corona wordt geen thema in mijn communicatie (alleen nu even) Ik draag dan een steentje bij in de dagelijkse visuele ontsnapping, die er toch ook moet zijn. De komende weken ga ik ‘One Artwork A Day’ uit het archief mijn homepage zetten. Gewoon voor de gezelligheid, zullen we maar zeggen. Vanaf vandaag tot……… En baat het niet, schaad het niet. Deze week : Wheel Of Misfortune, Ignorance Is Bliss, Sunny Boy, Solitary en Sign Of The Times

Kijk hieronder naar alle kunstwerken.

(English)

One Artwork A Day……….

There is no escaping, the need to reflect on the current ‘world wide’ situation. There is a lot of Corona activity on TV, radio and social media. Naturally, the world is disordered. I notices that the contant stream of information is getting into your system. The question, ‘What can I do?, what should I do pops up. Except for the usual do’s and don’ts.

I can not save life’s or sing to the elderly people (I can but I doubt the positive impact of my voice). I make art, and that is what I keep on doing the time to come. Time is on my side to to speak. Art is healing for the artist and the altlover. Corona is not becomming a theme in my communication. I make small contribution by offering a small visual escape the weeks to come. I dig into my archives and present one artwork a day, with a small comment on my site. If It not cures it will not harm. This week: Wheel Of Misfortune, Ignorance Is Bliss, Sunny Boy, Solitary en Sign Of The Times

See below for all artworks:

05- Sign Of The Times

Sign Of The Times- 2008
Sign Of The Times – geprinte tekst op acryl en MDF- 2008-

(for english scroll down)

Vrijdag 27-03-2020- An Artwork A Day 05 – Sign Of The Times 2008

Tekst collage uit (eigen) essay over de tekenen van de tijd, in verschillende maten uitvergroot, geprint- gekopieerd en in delen verwerkt tot een portret op MDF- en witte acryl. 110/110cm

De titel heb ik ontleent aan Sign Of The Times van Prince (de inhoud niet) Het gezicht van John Malkovich. Beide min of meer toevallig. Sign Of The Times is een waanzinnig goed nummer wat op zijn manier reflecteert op de tekenen van de tijd. Het hoofd van Malkovich, een prachtige rauwe indringende blik en goeie schaduw partijen. De tekst destijds is in een rush geschreven. Ik kan denk ik toch niet ontkennen dat ietwat een doemdenker ben. Can’t help it. Ik zet mijn beste beentje voor, omarm het leven en iedereen die me lief is. Maar als alles even stil valt en ik mijn eigen gedachten kan horen denk ik vaak; dat komt nooit meer goed met de mensheid, de natuur, de biodiversiteit, de wereld. We gebruiken van alles veel en putten alles uit, gaan soms respectloos met het overige leven. Dit gebeurd al onder mensen onderling maar zeker als we het als voedsel beschouwen of als we op grondstoffen jagen. En we zijn de enige dieren die oorlog voeren en vervuilen. Hier lig ik wakker van want ik zie zo snel geen oplossingen, terwijl de problemen zo urgent lijken. Daar gaat dit werk en de tekst dus over, ik heb al die gedachte in 2007 op papier gezet en met de woorden een beeld geschapen (een twee-luik). Niet dat het daarmee klaar is maar ik heb het daar toen even geparkeerd. Nu in het licht van het virus en de maatregelen kan je bijna alles in retrospectief raak achten. De wereld van het onoverwinnelijke zoogdier is met forse kracht tot stilstand gekomen. Het bied waarschijnlijk onbedoeld ruimte aan alle frisse lucht, schoon water en andere aardbewoners. Wat is hier uit te leren, uit te winnen? We weten het (nu nog) niet.

Een paar regels uit de song ‘Sign Of The Times’

In France a skinny man
Died of a big disease with a little name
By chance his girlfriend came across a needle
And soon she did the same

At home there are seventeen-year-old boys
And their idea of fun
Is being in a gang called The Disciples
High on crack, totin’ a machine gun

Time, time”

05- Sign Of The Times

Sign of the times '07-'08
Sign of the times ’07-’08- 1 van een Twee luik. Tekst op acryl en MDF

(English)

Friday 27-03-2020- An Artwork A Day 05 – Sign Of The Times 2008

Text collage from (own) essay about the signs of the time, resized in various sizes, copied and in parts processed to a portrait on MDF- & white acrylic paint. 110/110cm

The Titel is derived from the song ‘Sign Of The Times’ by Prince (not the content) The face is from John Malkovich. Both more ore less by coincedence. Sign Of The Times is a great song that reflects on time signs in his own way. The head of Malkovich, raw, piercing eyes and good shadow parts. De lines were written in a rush at the time. I can’t get around the fact that I’m somewhat of a pessimist. Can’t help it. I am making a real effort to embrace life and all my loved ones. But if everything silences around me and when I can hear my own thoughts, I often think: ‘Everything falls apart’, humanity, nature, biodiversity, the world. We spill to much, and treat other live forms sometimes with arrogance. This is also happening amongst our selves but when we regard to something as food or in our hunt for natural resources it maximizes. And we are the only animal that goes to war and polutes. This keeps me awake. I do not see a solution while the problems seems urgent. That is what the text is about. I put all this thought on a piece of paper in 2007 and created an image with the lines (a diptych). Not that it solves anything, but it gave me the opportuonatie to park it for a while. Now, in the light of the virus and measurements you can almost place anything in perspective and it seems spot on. The world of the invincible mammal is forced into a pause. Het probably offers unintentional room to fresh air, clean water and other earth inhabitants. What can we learn, what can we gain? We don’t know yet.

few lines from de song ‘Sign Of The Times’

In France a skinny man
Died of a big disease with a little name
By chance his girlfriend came across a needle
And soon she did the same

At home there are seventeen-year-old boys
And their idea of fun
Is being in a gang called The Disciples
High on crack, totin’ a machine gun

Time, time”

04- Solitar

for english scroll down)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Solitary- 1998-One- Artwork -A Day Keeps The Doctor Away
Solitary -1998- acryl op MDF – 110/110. In particulier bezit

for english scroll down)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Acryl op MDF- 110/110 cm 1997- In particulier bezit

Dit is een portret van Jeroen Barneveld (1997) een mede *DOAS collectief lid. Das was in die tijd een bruisende licht anarchistische edoch strak gestructureerde gekraakte broedplaats in wording. Ik heb hier 13 jaar lang een atelier gehad, in het comité van aanbeveling(politieke lobby) gezeten en in het stichtingsbestuur. Naast dat we probeerde het prachtige pand (Nieuwe Zakelijkheid 1932) te behoeden voor sloop (gelukt!) een monumentenstatus te verkrijgen (gelukt), de verloedering tegen te gaan (gelukt) en het pand in ere te herstellen (gelukt) was het ook gewoon een fantastische ongebreidelde creatieve speeltuin. Het woord synergie was hier op zijn plaats. Een van de dingen waar DOAS ook om bekend stond waren de legendarische feesten. We waren bijna uit het pand gezet en hadden een spectaculaire (Venetiaans carnaval achtige) Bizarre Mars gehouden dwars door de Binnenstad van Zwolle, waarbij we de ‘Mimosa’ (koosnaam DOAS) overdrachtelijk ter grave draagden met een heuse grafkist. Dit was de aanleiding voor een groot gekostumeerd ‘Fantoomfeest’ (bal masque) door heel het gebouw. Het was een fantastisch feest met prachtige uitdossingen. Dit portret van Jeroen, door mij ook in real life in het gezicht beschilderd is dus bijna een soort dubbelportret. De titel Solitary sloeg niet op het feest want dat was groots en alles behalve eenzaam. Maar destijds was de titel geheel gevoelsmatig gekozen op de expressie van het gezicht. Nu sluit het perongeluk aan op de plotselinge ontstane eenzaamheid.

*DOAS = Voluit De Oude Ambachtsschool van 1994 tot 2013 in beheer en gebruik geweest van het beheerscollectief DOAS. koosnaam Mimosa. Doelstelling: behoud monumentale pand en de eerste Culturele Broedplaats in Zwolle neerzetten.

Solitair-Be-1997-schilderij-Marit-Otto-beeldende-kunst
Solitary 1997. Uit de serie BE. Particulier bezit

(English)

Tuesday 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Acryl on MDF- 110/110 cm 1997- In private collection

This is a portrait of Jeroen Barneveld (1997) a fellow *DOAS member. Back In those days DOAS was a vibrant slightly anarchistic but quiet firmly structured squatted incubator in the making. I had my workspace here for 13 years, worked on a voluntair basis in a political lobby and as a member of the board. Besides our efforts to protect the awesome building (Modernist – Stijl related architecture ‘Nieuwe Zakelijkheid’ 1932) for the wreckingball (done that), to gain a National monumental status (done that), and prevent degradation of the building (did that) It was also a fantastic creative playground. The word synergy suites us perfectly. One of the unique spellingpoints of DOAS were our legendary parties. To answer to a possible banding from our building we organized a spectacular (Venetian, carnavalesk) Bizarre March thought the city of Zwolle. We carried The Mimosa (pet name for DOAS to her proverbial grave in a genuine coffin. This was the igniter for the Phantom party (bal masque) that followed. It was a fantastic feast with outrageous outfits and make-up. This portrait of Jeroen, face-painted in real life as wel, is some kind of a dubbel portrait because of that. The Titel Solitary did not refer to the party but on the expression on his face. Now it accidentally fits the emerging solitary as a consequence of the current situation.

*DOAS = In full Oude Ambachtsschool ( The ‘Old’ School For Manual crafts – 1932) from 1994 till 2013 onder governance and in use by the governance collective DOAS, pet name Mimosa. Mission, preservation of the monumentale building and starting the first creative Incubator of Zwolle.

Theatrale aankleding van het gebouw – Portretten : van de Bizarre mars met dia projectoren op wanden en ramen- (Mark van Enk en Fred Zomers)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/18949/doas-in-volle-bloei-bij-hco.html
Expositie – Over De Oude Ambachtsschool 2010
https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/19638/lezing-bij-hco-over-de-oude-ambachtschool-doas.html
https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/18819/open-monumentendag-bij-de-ambachtsschool.html

03 Sunny Boy

Sunny Boy -2008- One  Artwork A Day  Keeps The Doctor Away
Sunny Boy- 2008. Acryl op doek 70/90 cm

(For English Scroll down)

Woensdag 25 -03-2020- One Artwork A Day…….. 03- Sunny Boy

Acryl en typex- corrigeerlint op canvas 90/70 cm- 2008- In particulier bezit

Een portretje van een jongetje zonder naam (of het zou Sunny moeten zijn). De titel Sunny Boy is een contradictie met het gekozen kleuren pallet. De woorden “It’s My Party And I Cry If I Want to”, doemen een beetje op. Het jongetje (ik schat een jaar of 8) kijkt zelfbewust de camera in, draagt een zelf gevouwen feesthoedje maar lacht niet. Is zijn feestje afgezegd? Het gele accent is het meest ‘sunny’ deel uit het beeld. Toch wie iets verder kijkt ziet veel zachtheid en overgave in dit gezicht. My Party, Cry If I Want To……. Of nog en mooiere ‘What does not kill you makes you stronger’

De titel is een ‘gestolen’ en verbasterd van het gelijknamige boek/film Sonny Boy  en *Al Jolson song: https://www.youtube.com/watch?v=fy1iOmqH27Y. Maar heeft er thematisch verder niets mee te maken.

*Al Jolson performed with a black face as a protest to black people not being allowed to perform on stage. He was credited with single-handedly introducing African-American music to white audiences. As early as 1911, he became known for fighting against black discrimination on Broadway.

Sunny Boy 2008-acryl op canvas-prive collectie
Sunny Boy. Acryl en tip-ex lint op doek, 70b/90h. Particulier bezit

(English)

Wednesday 25 -03-2020- One Artwork A Day…….. 03- Sunny Boy

Acrylic en typex- ribbon on canvas 90/70 cm- 2008- In private collection

A portair of a boy without a name (or is must be Sunny). The title seems a contradiction with the chosen pallet of colours. The words ‘It’s my Party And I Cry If I Want to‘, comes to mind.I estimate the boys age around 8 years old. He looks self conscious at the camera, wears a self-folded party head but does not smile. Is his party canceled? The yellow accent on the right is the most sunny part of the entire painting. Though, for whom who looks a little further see’s softness and devotion in the features of the boy. My party, Cry If I Want To…… or better said, what does not kill you makes you stronger!

The titel is ‘stolen’ and altered after the similar book/film Sonny Boy  and *Al Jolsons song Sonny Boy: https://www.youtube.com/watch?v=fy1iOmqH27Y but has theme wise nothing to do with it.

*Al Jolson performed with a black face as a protest to black people not being allowed to perform on stage. He was credited with single-handedly introducing African-American music to white audiences. As early as 1911, he became known for fighting against black discrimination on Broadway.

02- Ignorance Is Bliss

-One Artwork A Day Keeps The Doctor-Away-Ignorance Is bliss-2020
Ignorance Is Bliss- acryl op canvas 100/150cm – 2011

24-03-2020- One Artwork A Day…….. 02 _ Ignorance is Bliss (Baby Einstein- God Dobbelt Niet)

Acryl op canvas – 150/100 cm – 2011

En Einstein stelde;’ God dobbelt niet met het universum. Hij stelde ook dat religie zonder wetenschap blind is en wetenschap zonder religie lam. Baby Einstein was al voorbestemd om de grote geest te worden die hij uiteindelijk werd. Maar in de tijd van zijn baby-zijn was zijn brein hoofdzakelijk gericht op melk, moeders borst en troost. Sommige mensen blijven zo hun leven lang. Er zijn mensen die geloven dat het zelfs beter af zijn op die manier. De hemelse staat van het niet weten, niet afvragen, gewoon existeren en je primaire instinct volgen. Daarom de titel ‘Ignorance Is Bliss’. Voorzover het, het menselijk instinct betreft……… We zijn jammer genoeg niet ingericht als de meest vredelievende soort.

Hieronder een kranten artikel van de Trouw over het ongelijk van Einstein als het gaat over het dobbelen van God: https://www.trouw.nl/nieuws/einstein-had-ongelijk-god-dobbelt-wel~b60ca280/

Ignorance Is Bliss-2020
Schilderij Ignorance Is Bliss, 100/150 acryl op canvas

(English)

One Artwork A Day…….. 02 _ Ignorance is Bliss (Baby Einstein- God Dobbelt Niet)

And Einstein quoted; ‘God does not play dice with the universe’. He stated that religion without science was blind & science without religion lame. Baby Einstein was already destined to become the great mind, he was, but at the time of his baby-hood his mind was mainly set on milk, mothers breast and comfort. Some people stay that way all their lives. Some people even believe that their better of that way. The heavenly state of not knowing, not wondering, just existing and following the basic instinct. That why this work is titled ‘ Ignorance Is Bliss’. As far as the human instinct goes….Unfortunately we are not prepped as the most peace loving animals.

01 Wheel Of Misfortune

one-artwork-adar-keeps-the-doctor-away-01-wheel-of-misfortune-2007
Wheel Of Misfortune- 2007- 159/170 cm

Kunstwerk van vandaag: maandag 23-03-20= ‘Wheel Of Misfortune 2007.’

3d muur installatie, dynamisch (roterend). Acrylverf, siliconenkit (wit), oude platenspeler en zwenkwieltjes op MDF.

We kennen allemaal het rad van fortuin; een spelrad waaraan gedraaid wordt tijdens quizzen. De getallen of objecten op het rad geven aan wat er te winnen valt. Mijn rad van onfortuin gaat meer over de wet van Murpy, wat goes down, must go down, de chaos theory en het butterfly-effect. Dit laatste klinkt logisch maar is toch nog tamelijk wetenschappelijk*. Wie met open ogen de wereld beziet weet diep van binnen dat ‘winnen’ geen constante is. We zijn wel steeds meer als winnaars en overwinnaars gaan denken. Waar winnaars zijn, zijn verliezers. Je zou kunnen constateren dat we halverwege de 20e eeuw maakbaarheid en winnen tot gemeengoed hebben gemaakt. Het idee dat iedereen kan winnen, je je lot altijd in eigen handen hebt en dat als je iets wilt je het kan krijgen. dat het een kwestie van geloof in je zelf is. De mens(heid) slaagt er steeds beter in zich zelf op een hoger plan tillen maar daar hangt een prijskaartje aan. Die hangt daar al heel lang maar het wordt vaak niet opgemerkt of wel opgemerkt maar toch enigszins genegeerd, want we moeten door! Ik hoef het prijskaartje niet te benoemen want eigenlijk weten we inmiddels allemaal hoe hoog het prijskaartje is.

*Het butterfly effect

Een voorbeeld van de invloed die beginwaarden kunnen hebben geeft de anekdote van de vlinder en de orkaan. Onze weersvoorspellingen komen uit de oplossing van stelsels gekoppelde differentiaalvergelijkingen. Van dit soort stelsels zijn vaak geen exacte oplossingen bekend, maar numeriek doorrekenen kan wel. Praktisch betekent dit dat we met de weergegevens van vandaag die van morgen kunnen berekenen.

Butterfly effect: Edward Lorenz toonde al in de jaren 1950 aan dat gekoppelde differentiaalvergelijkingen instabiel kunnen zijn. Dat betekent dat fouten in de numerieke berekening in de tijd steeds groter worden. Als de temperatuur bijvoorbeeld vandaag 0,1 °C verkeerd wordt gemeten, is de afwijking van de weersvoorspelling voor morgen al 0,5 °C. Over een week zitten we er 3,1 °C naast en voor twee weken is geen zinvolle voorspelling meer te doen. Anekdotisch zegt men wel dat de vleugelslag van een vlinder in China de doorslag kan geven tussen mooi weer en een orkaan in Texas.[1]

Wheel Of Misfortune is een werk uit een periode waarin vliegen v.s vallen een thema was in mijn werk. Waarbij het escapistische vliegen heel dicht tegen het onvermijdelijke vallen aanligt. Het ligt som heel dicht tegen mezelf aan zowel het escapisme als het vallen.

(english)

marit-otto-schilderijen-High-&-low-serie
Wheel Of Misfortune

Artwork of today: monday 23-03-20= ‘Wheel Of Misfortune 2007.’

3d wall installation, dynamic (rotating). Acrylicpaint, siliconkit (white), old record player and swing wheels on MDF.

We are all familiar with the Wheel Of Fortune. The wheel that is turned in quizshows. The numbers ore objects on the wheel are an indication of what the prize might be. My wheel of misfortune is more about Murphy’s law, what goes down, must go down, the chaos theory, the butterfly-effect. There is a logical ring to these terms but it is really quiet scientifically*. Who reviews the world with eyes open knows deep inside that winning is not a constant factor. We are looking upon our selves as winners more and more. Where there’s a winner, there are losers. I notice that since halfway the 20th century we starting to regard on life as feasible and that we all could be winners. You can create your own destiny and if you put your mind to it, anything is possible, it is a matter of believing in your self. We lifted mankind on the higher sceme of things but it comes with a price. This price tag is been there for a long time but is overlooked or neglected by the many of us, the show must go on.! There is no need for me to mention the price as such, everyone knows by now.

*The butterfly effect

In chaos theory, the butterfly effect is the sensitive dependence on initial conditions in which a small change in one state of a deterministic nonlinear system can result in large differences in a later state.

The term, closely associated with the work of Edward Lorenz, is derived from the metaphorical example of the details of a tornado (the exact time of formation, the exact path taken) being influenced by minor perturbations such as the flapping of the wings of a distant butterfly several weeks earlier. Lorenz discovered the effect when he observed that runs of his weather model with initial condition data that was rounded in a seemingly inconsequential manner would fail to reproduce the results of runs with the unrounded initial condition data. A very small change in initial conditions had created a significantly different outcome.[1]

The idea that small causes may have large effects in general and in weather specifically was earlier recognized by French mathematician and engineer Henri Poincaré and American mathematician and philosopher Norbert WienerEdward Lorenz’s work placed the concept of instability of the Earth’s atmosphere onto a quantitative base and linked the concept of instability to the properties of large classes of dynamic systems which are undergoing nonlinear dynamics and deterministic chaos.[2

Wheel Of Misfortune is an artwork from a period whereby falling and flying was a theme in my work. The escapist flying lies close to the inevitabel falling. The symbolic is also personal that goes for the escapism as for the falling.

Is There Life On Mars

Is There Life On Mars -On reprise 2007/ 2019: gerestaureerd en gerevitaliseerd

Is-there-life-on-mars-detail-reprise-2019-Marit-Otto
Is there life on Mars. Inflatable, gips, fondue onderstel, papieren bootjes en lakverf- Detail

(for english scroll down) De verhuizing van het atelier had bij sommige fragielere kunstwerken zijn tol geëist. Zo is het werk ‘ Is There Life On Mars’, ooit al eens van zijn voetstuk gevallen toen het geëxposeerd werd bij ‘Even’2009. Deze gekrenkte plekken zijn onaangeroerd gebleven tot eind 2018. De verhuizing zelf was de genadeklap. Een droef gebarsten bol met een gekreukt en verfrommeld papieren bootje triomfantelijk bovenop. Het kunstwerk zelf gemaakt in 2007 blijkt nog niks aan actualiteit ingeboet, sterker nog het is actueler dan dat het toen was. Dan komt de onvermijdelijke vraag of de butsen , deuken en kreukels niet ook heelgoed paste bij de conditie ofwel vermeende conditie van onze mooie maar tanende planeet aarde.

De esthetica heeft het gewonnen! Ik heb de bol gerestaureerd en het bootje vervangen voor twee bootjes. Ik kijk er nu weer met een frisse blik naar en besluit het zoveel jaar na dato op nieuw te presenteren als semi ‘nieuw’ kunstwerk. ‘Is There Life On Mars’ On resprise 2019

Is-there-life-on-mars-detail-reprise-2019-Marit-Otto
Is there life on Mars. Inflatable, gips, fondue onderstel, papieren bootjes en lakverf

On reprise 2007/ 2019: restored en re-vitalised

The moving of my atelier demanded its tol on some fragile artworks. The art piece ‘ Is There Life On Mars’, was already tumbled of its pedestal while being exposed at ‘Even’ 2009(Temporary). The dents and cracks remained untouched, non-revised until the end of 2018. But the actual moving finished it off. A sadly bursted globe with wrinkled and torned paper boat victorious on top. The theme of the artwork itself (made in 2007) seems to be still contemporary. Even more contemporary than it was back than. The inevitable question raises whether the dents, wrinkles and cracks should not stay to match the current condition of our mothership ‘Earth’?

The esthetics won ! I restored the globe and replaced the paper boat with two new paper boats. Looking with new eyes I decided to re-present it as a semi new artwork. Is There Life On Mars’ On reprise 2019.

Is-there-life-on-mars-reprise-2019-Marit-Otto
Is there life on Mars. Inflatable, gips, fondue onderstel, papieren bootjes en lakverf