Categorie: Kunst

Geplaatst op

Create-ism

Creatism (Verbal 01)

Startpunt en onderdeel van de Remains Of Today serie

Collage: geprinte letters en witte acryl verf op canvas

Deze willekeurig gelegde en geplaatste letters spellen de woorden Create en Art. Twee woorden die voor mij belangrijk zijn. Ik maak dus ik besta. Door te maken laat ik sporen van mijn bestaan na. De mensheid maakt en vernietigd. Vernietiging is een negatief terwijl creëren een positief is. Het maken van kunst is het superlatief van maken. En volgens sommigen is de hoogste vorm van creatism, of moet ik zeggen creationisme, in de handen van de almachtige God. In mijn geval betekent God de onbegrijpelijke natuur.

create-ism-collage-mixed media-marit otto-kunst
collage letters en caparol op canvas 30/30 cm

Create-ism (Verbal 01)

Collage: printed characters and white acrylic paint on canvas on a wooden frame

Number one and part of the Remains Of Today series.

These random placed characters are spelling the words Create and Art. Two words that are important to me. To create is to exist and to leave traces of your presence. Men create and men destroy. Destruction is a negative while creating is a positive. Creating art is a superlative in creation as such. According to some, is the highest form of create-ism, or should I say creationism, in the hands of an almighty God. According to me, God means incomprehensible nature. Create-ism.

Geplaatst op

DOX, Warhola, Mucha, Freud & Mumok

Het wordt bijna traditie, de korte reisverslagen met een kunstzinnige inslag. Wij proberen qua vakantie eigenlijk steeds meer het grote toerisme te ontwijken. De Europese kusten zijn een kwelling als je zelf lekker wilt ‘ontdekken’, uitwaaien of avonturieren. Jammer, want ik ben gek op de zee maar ook op mijn vrijheid. Waar dan ook. Het is een leuke sport om te ontdekken wat je allemaal kunt doen om aan de toeristische fuik te ontsnappen maar toch in de periferie van Europa/Middellandse zee te blijven. Wat we ook steeds vaker doen is gewoon een aanleiding aangrijpen. De aanleiding was nu de geboorte van een lief klein Tsjechisch kindje genaamd Bella. Haar moeder de Praagse Zuzana heeft ooit een poosje in de culturele broedplaats DOAS gewoond. Daar zijn we bevriend geraakt en inmiddels woont ze alweer jaren in Praag. De eerste keer dat we haar opzochten was twee jaar geleden. Ik weet nog dat Praag me zo’n aantrekkelijke mysterieuze stad leek. Maar het voelde toen ook gewoon heel leefbaar en fijn. Nu waren we er voor de tweede keer en maar voor drie dagen… Eén dag daarvan hebben we met Zuzana en Bella heerlijk een hele middag in het park Stromovka gezeten. De stad kon wachten ( : . Het was heet, maar dat hoef ik niemand te vertellen, waar niet in de zomer van 2018? Dus de dag daarna wilde we vooral ergens ‘uit’ de zon. Nu heeft Praag een prachtig museum voor moderne en hedendaagse kunst: DOX.

Zuzana had ons al vaker getipt en op dit moment was er een tentoonstelling van een Amerikaanse glaskunstenaar Chihuly in combi met twee Tsjechische glaskunstenaars, tevens vrienden en kunstzinnige zielsverwanten Libensky & Brychtova.

Zij had dit werk al een keer in Amerika gezien. Mooi en indrukwekkend.  Het DOX gebouw zelf  is heel straight, een  industriële  moderne tempel voor moderne kunst  en een soort labyrinth. 

De sfeer is clean wit en steriel, rauw en koel maar ook heel toegankelijk en laagdrempelig. Zo’n museum met een zekere ongrijpbare personality. Ook de routing door het museum was ‘speciaal’. Humoristische en/of filosofische teksten op bordjes sturen je alle kanten op het museum door. Je mag overal beginnen  en alle kanten op. En dan als klapstuk op het dak het enorme Gulliver Airship. 

Ook konden Warhola en Mucha niet ontbreken. Warhola gaat terug in Andy Warhols Sloveense Roots. Niet origineel misschien maar ik ben echt Warhol fan, zijn tijd, leefwereld en persoon zijn boeiend en heerlijk. Maar vooral zijn werk trekt me erg aan! Het Muchamuseum viel ons eerlijk gezegd wel een beetje tegen. Vooral een kleine expo… Het werk natuurlijk prachtig daar is niets op af te dingen.

Na Praag hebben we o.a. Wenen ook aangedaan, nog nooit geweest. Altijd leuk spannend een nieuwe stad. Te heet om echt veel te slenteren dus ook de verkoeling van het museum opgezocht. Eerst even in de ziel geknepen met Sigmund Freud. Hierover waren de meningen dan wel verdeeld. We zijn beide niet echt goed in de Duitse taal. En een expo over Freud, ja, is vooral veel lezen ( : (in het Duits met ingewikkelde bladen met Engelse vertalingen).  Maar toch, een icoon. Ik vind het daarom toch wel wat hebben om in de praktijkruimte rond te lopen van een legendarische  geleerde.

Ons hotel zat vlak bij het museumkwartier dus zaten we ook vlakbij het MUMOK. Het museum voor moderne en hedendaagse kunst Wenen. Weer even heel wat anders. Het gebouw, een groot, zwart bijna hermetisch vierkant. 3 verdiepingen naar beneden en 4 omhoog. Het gebouw is een soort strenge moderne meester(es) die een beetje op je neer kijkt en misschien een tikje sadistisch is, maar van binnen lekker gek, frivool en speels. De expo 55 dates was daar een mooi voorbeeld van. Topstukken uit de collectie die niets met elkaar gemeen hebben en heel casual maar mooi en ruimtelijk gepresenteerd worden maar waar je ook zomaar oog in oog kan staan met een Picasso. En dan de Dubbellevens van kunstenaars, (Doppelenleben: bildende kunstler- innen machen musik) dat was extra grappig want; Oostenrijkse kunstenaars die wij niet kennen die muziek maken ala het op Kraftwerk geparodieerde Autobahn (van de Duitse Nihilisten) uit de Big Lebowski. Soms ook als parodie bedoeld maar soms ook bloedserieus en eerlijk is eerlijk soms ook best goed. Obscuur, vreemd, lachwekkend en hier en daar wat angstaanjagend 

We hebben in de Oostenrijkse ‘kunstenaars maken popmuziek’ zaal bijna alles gezien en geluisterd. Maar je had ook een wat internationaler deel met o.a experimentele muziek van yoko Ono, dat trokken we echt niet meer. Zelf maar kijken als je nieuwsgierig bent geworden.

 

 

 

Geplaatst op

The Theory of Khaos

Bij deze presenteer ik mijn laatste werk ‘The Theory Of Khaos’  

(scroll down for english)

Theory Of Khaos

De titel verwijst naar twee soorten Khaos/ Chaos, de Griekse oer Chaos > (Khaos). Ofwel het niets waaruit de goden zijn ontstaan. En de chaos-theorie die handelt over schijnbare wanorde die toch exact is bepaald  (de vlinder die de orkaan kan veroorzaken). Het maakproces van dit schilderij liep bijna parallel met mijn gemoedstoestand. Soms diep frustrerend en  soms een eureka-gevoel. Soms zoek je iets en weet je niet wat, pas als het er is. Wat er dan gebeurd  in je hoofd zou je ook goed kunnen omschrijven als chaos. Veel denklijnen die verbonden moeten worden en veel open eindjes. Uit die chaos zoek ik dan weer naar de rust, balans en evenwicht in het beeld.  Het stoort me letterlijk als ik dat niet vind in een schilderij, dat neem ik mee naar huis. Dus: weg schilderen wat te veel is of onnodig. Kill your darlings, om daarna connectie te leggen tussen de onderlinge objecten in het beeld, zodat alles met elkaar in verband staat en eigenlijk samenvalt. Zoals het leven zelf.

Het beeld weerspiegeld  21e eeuwse ‘homo digitalis’  die steeds connected moet zijn met alles en iedereen en luchtig moet kiezen uit een veelheid van keuzes en rolmodellen, wat passend is voorhaar/hem . We worden niet door 1 rolmodel geleid maar door het persona van velen, die eigenlijk ook weer eenvormig lijkt te worden doordat ze ook beïnvloed worden door ook weer velen. Massa beïnvloeding door de massa. De chaos van een niet aflatende beelden en woorden stroom die nooit opdroogt, steeds aandacht vraagt maar toch ook nergens in het bijzonder heen lijkt te gaan. En toch blijkt het een geoliede machine en een werkend systeem. De theory van chaos (schijnbare wanorde die exact bepaald is en exacte uitkomst heeft), de Theory van Khaos: de geboorte van de goden uit het…………..niets.  En tot niets zullen wij wederkeren. Het einde aan de chaos. een simpel plot voor een complexe geschiedenis ( :

(ENG) Hereby I present my latest work  titeled, The Theory Of Khaos.

I refers to two kinds of Khaos/ Chaos; the Greek primal Khaos /Chaos, The nothingness were the Gods came from and the mathematical chaos-theory that discribes apparent disorder that is still exact determined  (the butterfly effect).  The working progress of this painting ran paralel with my mental condition. Sometime deeply frustrated and sometimes with an eureka-feeling. Sometimes you just don’t know were you are looking for, till it’s there.  Wat happens in your mind can be described as chaos. Lots of loose ends to connect, lots of questions.  From this choas the search for harmony and  balance starts. It is disturbing to me if that is not there. No peace of mind. So, kill your darlings and make everything connected, like live it self.

The image reflects the 21 century  ‘homo digitalis’ that has to be connected with everything and everyone and that casually has to choose from multiple choices and rol models, what suits her/him best. We are not led by one role model but by a persona of the many, that on his turn is led by many as well. Mass influencing the mass. The chaos of increasing image and word flood that never dries up, asks for attention but seems to have no focus point at all. Still, it appears a well oiled machine and working system. The Theory of Khaos: the birth of the gods from…………..nothing. And to nothing we return….An end to chaos. A simple plot for a complex history ( :

meer werk is te vinden op : Saatchi art & Art Olive 

& https://www.marginartsales.com/marit-otto

volg mij op :https://www.instagram.com/maoatelier007/

of: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

More work is also to be found on  Saatchi art ,  Art Olive, & https://www.marginartsales.com/marit-otto

follow me @ :https://www.instagram.com/maoatelier007/

or: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

Geplaatst op

work in progress fase 6/ phase 6

De (niet goddelijke) interventie, (for english scroll down)

In de voorgaande fases was ik vooral bezig met de opbouw van het beeld. En vaak gaat dat onbewust van een heerlijk gevoel van weten waar het heen moet tot het onbehagelijke gevoel dat je er nog niet bent, dat er iets moet maar je weet niet wat. Dit, in mijn geval bijna klassieke moment brengt vaak onrust en vertwijfeling om daarna tot de vorm te komen die ik onbewust zocht. Het idee, concept is het vertrek punt maar het uiteindelijke werk moet verrassen en een tikje onvoorspelbaar zijn. Ik kan dat dus ook niet van te voren al vastleggen of bepalen maar dat maakt zo’n proces vaak ook een tikkeltje moeizaam en tergend. Maar zeg ik er bij, het komt het resultaat altijd wel ten goede. Zonder wrijving geen glans. Nu, na een paar flinke ingrepen, puur op vorm en compositie en het weghalen van overbodige beeld elementen zit ik weer op een goed spoor en denk dat het volgende beeld dat ik jullie toon  het eind resultaat zal zijn. Maar zeker is dat niet.

phase 06- work in progress

(Eng) The (not devine) intervention.

In the pre – phases I was mainly buzzy with the construction of the image. Often companied by a lovely feeling of knowing where to go to the inconvenient feeling that you are no where close but you havent got a clou what to do to get there. This, in my case, almost classical moment brings turmoil and desperation what finally leeds me to the point I was unintended seeking. The concept, the idea is the base but the final outcome must surprise and be a tad unpredictable. I can not determine in advance and that makes the whole process a bit tiring and tantalizing. But I state, it will be for the best. No pain, no gain. Now, after a few interventions, pure on form and composition and removal of redundant elements, I am back on track. And I think that the next image that is shown to you will be the final one. But no guarantees.

 

Geplaatst op

Museum catalogus Artwearness

(scroll down for english)

Artwearness is mijn hybride commerciële kunstproject, mijn speeltuin en inmiddels ook een alter-ego. Hoewel het op mijn site te vinden is als commercieel project en iedereen die mij kent weet dat ik dit er naast doe, wil ik het een eigen leven laten leiden en een beetje buiten het domein van de kunsten houden. Een reden daarvoor is dat het voor verwarring zorgt een andere reden is dat het ook echt een andere kant van mijn ‘artistiek gespleten’ persoonlijkheid reflecteert. Beide komt het zonder elkaar beter tot zijn recht. Maar het zijn wel schuivende panelen en dat is nou weer wel precies de bedoeling. Het raakt aan elkaar, snuffelt in elkaars wereld en inspireert over en weer.  Iets waarin mijn ware identiteit tot in uitdrukking komt. Ik ben hybride. Ongrijpbaar is een term die ik wel eens heb horen vallen, niet te rubriceren. Het is waar en ik omarm het want dit is wat ik ben als kunstenaar, als mens en als ondernemer. Het leven is te kort en de creativiteit te groot om overal hekjes tussen te zetten. Versmelting is spannend.

Dit gezegd hebbende, hierna gaat het weer terug naar zijn eigen domein maar nu presenteer ik met trots een (Artwearness) museumcatalogus die ik samen met stagiaire Damien Eektimmerman tot stand heb gebracht. Het gaat precies over het bovengenoemde met als onderliggende gedachte en doel; de Artwearness designs in de museumwinkels krijgen.

(in het najaar start de campagne)

Hier de link naar de catalogus:

Hieronder het begeleidende schrijven bij de catalogus.

Entry trough the gift shop 

6 maanden geleden besloten we om een inspanning te verrichten voor een interculturele cross over met de heilige grond der schone kunsten, het museum. We bedachten dat de visuele taal van onze catalogus best ‘high brow’ zou moeten zijn gelijk de stijlvolle atmosfeer van een museum. Witte muren, gave architectuur, verbluffende kunst en overpeinzingen zijn de museum ingrediënten die we als smaakmakers in onze catalogus hebben gebruikt. We hebben daar onze kenmerkende designs en unieke, autonome modellen om ze te tonen aan toegevoegd. Alsof ze museum muren waren die hun kleurrijke canvas aan het publiek toonden.

interesse? mail @ info@artwearness.com

(ENG) Artwearness is my hybrid commercial art-project, my playground and in the meanwhile also my alter-ego. Although Artwearness is to be found on my site and everyone familiar to me knows that this is my site kick, I prefer to keep it in separate domains. One reason is that it is really a flip site of the same coin that reflects my ‘artistic split’ personality. Both better in it’s own right. But the shapes are shifting and that is also exactly the purpose of it all.  It touches each other, its sniffs at each other and inspires back and forwards.  Something that reveals my true nature, I am hybrid! Lucid is a term used to describe me, not easy to classify. It is true and I start to embrace it.  There’s no denial, this is what I am as an artist, human being and entrepreneur. Life is too short and creativity too big  to fence off everything. Fusion is exiting

Having said that, after this it will return to it’s own domain, but for now I present proudly (Artwearness) museum catalogue, I created together with Intern Damien Eektimmerman. It is actually about all the above with the underlying thought and goal; to get Artwearness designs @ the museum giftshops.

This autumn we start with the campaign

Below the subscription about the catalogue:

Entry trough the gift shop (english)

6 months ago we decided to make an effort for an intercultural cross over with the most sacred ground for fine arts; the museum. In other words, we made an effort to get our shirts in the museum giftshops.

In order to get it there we had to create a catalogue with our finest ‘art’ selection. We guessed that the visual language of our catalogue must be very high brow according to the stylish atmosphere of a museum. White walls, cool architecture, amazing art and contemplation are the museum ingredients we flavored in to our catalogue. We added our own distinctive designs and unique and autonomous models to show them off, as if they were the museum walls, showing their colored canvas to the audience.

Interest? mail @ info@artwearness.com

Geplaatst op

creatie fase drie/phase three

De totstandkoming van een schilderij, fase 3. Gelaagdheid & verdieping, contrast zoeken, uitwerking achtergrond en vormcorrecties.

The becoming of a painting, third phase. Layering en dept, seeking contrast, implement background scenery and shape corrections.

The becoming of a painting, third fase

meer werk is te vinden op : Saatchi art & Art Olive 

volg mij op :https://www.instagram.com/maoatelier007/

of: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

follow me @ :https://www.instagram.com/maoatelier007/

or: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

Geplaatst op

Do Not Disturb

(for English scroll down)

Do Not Disturb is een digitale art print, gemaakt in 2017. Dit werk is eigenlijk in opdracht gemaakt voor een thema nacht genaamd ‘ Night Shift’. Mijn aangewezen locatie was een hotel in Zwolle. Mijn thema ging automatisch richting het idee van desolate hotel nachten (featuring; de in dat jaar overleden, Leonard Cohen en zijn voormalige liefde Marianne Faithfull). In deze hotelnachten liggen de meeste mensen in diepe slaap, zijn sommige rusteloos aan het rondhangen, aan het drinken of een romance aan het beleven en een aantal zal in eenzame wanhoop de tijd doden terwijl anderen die nacht in het hotel in stilte hun werk doen. Deze print is een mix tussen de rock status van een Chelsea Hotel (NY) en de cleane, onpersoonlijke traffic ruimte in hotels over de hele wereld.

Over het beeld- We zien een cleane, anonieme en desolate hal met de koele metalen liftdeuren. De hal staat voor het eenzame en desolate van de nacht en de liftdeuren staan metafoor voor zowel de kamers, (de half open deur die de geheimen prijs geeft), voor reizen, fysiek en overdrachtelijk als voor de gemoedstoestand (up en down). De waszakken illustreren de nabije aanwezigheid van de schoonmaaksters en de ‘vuile was’ die niet buiten gehangen wordt. Alle bovenstaande ingrediënten en een stukje authentieke Cohen muur poëzie uit Chelsea is mijn beeldende verhaal over het hotel, de nacht en de dingen die het daglicht niet verdragen……………………

De bewuste thema avond werd helaas gecanceld maar het werk was al gemaakt. Het is nooit opgehaald dus na anderhalf jaar heb ik me bedacht dat ik het jullie toch niet wil onthouden. Het past perfect is de rest van de 2017 serie.

Kleine aanvullende anekdote- “In 1999 heb ik samen met een hele goeie vriendin ( Anne Marieke) een rondreis gemaakt door the U.S.A . De reis startte in New York en ging via Memphis, Baton Rouge en New Orleans naar Dallas,(op visite bij mijn oom Rudi & fam)  Austin en San Antonio. Voor ons een indrukwekkende, eerste trans-Atlantische wereldreis. We hebben al onze belevenissen op-gepent in een reisverslag getiteld; No Room Service. De reis was duur, de hotels (motels)  goedkoop  en i.d.d. de hele reis geen roomservice.”

Eigenlijk was deze hele vakantie een grote zoektocht naar beroemde locaties. Een van die locaties was bijvoorbeeld het *Chelsea Hotel .

*Het Chelsea hotel is misschien wel het beroemdste Hotel ter (westerse) wereld. Hier is o.a. Sid Vicious gestorven, hier heeft  Jimmy Hendrix op zijn elektrische gitaar zitten tokkelen en hier heeft zich een liefdes affaire tussen Marianne Faithfull en Leonard Cohen afgespeeld. De beroemde song ‘Chelsea Hotel’ is hier geschreven. In dit lied zitten passages over de liefdes affaire tussen Cohen en Marianne. Dus je zou met een beetje fantasie kunnen zeggen dat de kiem voor dit werk ‘Do Not Disturb’  al 18 jaar geleden werd gelegd.”

*Mocht je interesse hebben in het reisverslag, gelardeerd met passende muziek (tips) & films (tips). Laat me weten en ik stuur het je op. 

Dit werk is te vinden op : Saatchi art

& Art Olive

*Beste opdrachtgever mocht u na het lezen van dit stukje alsnog een claim leggen op dit werk, dan bent u van harte welkom! Mocht het werk in de handen van een andere liefhebber terecht komen, meld ik me bij u!

 (ENG) Do Not Disturb is  a digital art print, created in 2017. This work is actually created in assignment for a theme night called ‘Night Shift’. The designated location was a hotel in Zwolle.  My theme automatically shifted towards the idea of desolate hotel nights (featuring late Leonard Cohen and his former lover Marianne Faithfull). In these hotel nights most people are sound a sleep, some wandering, drinking or enjoying a romance, few killing time in utterly despair, others at work. The nightshift. This image is a mix between the rock status of a Chelsea Hotel (NY) and the clean, functional and impersonal traffic space of hotels everywhere.

About the artwork-We behold a clean, anonymus and desolate hotel hal with cool metal elevator doors. The hal represents the desolate & loneliness of the night. The elevator doors are metaphors for aswel the hotel rooms (closed & half open, they grant you a sneak peek into their well kept secrets) as for traveling (physically and metaphorically) and for mind states (up or down). The laundry bags  illustrate the presents of the cleaners & the dirty laundry that will not be exposed to the public eye. All ingredients mentioned above and a piece of authentic ‘Cohen’ wall poetry from Chelsea is my story about the hotel, the night and all things that can’t stand the daylight. …………………………..

This theme night is cancelled but the work was already done. The artwork is never collected. So after a period of one and a half year I decided that I wont keep this work from you. It fits perfectly in my series of work.

An additional anecdote-   “In 1999 I made  a road trip trough the USA with my one of my best friends (Anne Marieke). This journey started in New York and went from Memphis to Baton Rouge, New Orleans,  Dallas, (visiting my uncle Rudi & fam) Austin &  San Antonio. For us an impressive, first trans-Atlantic world trip. We wrote a day to day journal of all our experiences and there were quiet a few. I was called No Room Service. The trip was expensive, hotels and motels were cheap so indeed the entire trip- no room service.

*If you are interested reading this journal, interlaced with what we thought was suitable music (tips) and movies (tips), please let me know I will send it to you.

In fact this whole trip was one big search to all the famous USA places. One of those places was Chelsea Hotel.

*The Chelsea hotel might as well be the most famous hotel in western society. Here, Sid Vicious died, did  Jimmy Hendrix  jammed his guitar and did Leonard Cohen and Marianne Faithfull fell in love. De famous Cohen song ‘Chelsea Hotel’ is written here. In this song are lines outlining their love affaire. So, with a little imagination one could say  that the seed for this work ‘Do Not Disturb’ was planted 18 years ago. 

This work is also to be found on  Saatchi art

&Art Olive

Geplaatst op

Dromen en Dwalen workshop, klein maar fijn

De workshop Dromers en Dwalers (via GO-Kids) heeft gisteren plaats gevonden. Het aantal deelnemers was gering maar ik heb toch besloten het door te laten gaan. Aangezien de workshop thematisch verbonden was aan de Neo Rauch (Dromos) tentoonstelling in Museum de Fundatie, die bijna afgelopen is, was het nu of nooit. Leuk om te kijken of de workshop werkt en om te zien of kinderen het ook daadwerkelijk ‘leuk’ vinden om en naar het museum te gaan en aansluitend ook nog een schilder workshop te doen. Sluit het aan op hun belevingswereld?

De twee meisjes die zich hebben aangemeld lieten in ieder geval zien dat kunst er op jonge leeftijd al echt goed in kan zitten. Tijdens de kijk sessie in het  museum gaven ze verrassende antwoorden en waren geboeid door wat ze zagen. De vertaling naar een kunstwerk daarna is in zekere zin gelukt. Zeker als je kijkt naar de tijd die we daarvoor gereserveerd hebben. Ik zag die meisjes daar zo vorsend, nadenkend en bevlogen bezig waren en bedacht me hoe interessant het zou zijn om dit gegeven veel verder uit te diepen. Twee uur is eigenlijk niet toereikend om ‘echt’ de diepte in te gaan. Ik denk dat je met bijvoorbeeld een hele middag of korte cursus echt geweldige resultaten kunt halen.  Deze twee uur heb ik vooral, tijdens het kijken naar Rauch, laten zien hoe een kunstenaar een ‘beeld’ opbouwt en welke technieken en trucjes hij daarvoor gebruikt en welke werelden hij schept en tijdens de workshop een paar handige tips gegeven over; compositie , het maken van een fond, het mengen /maken van kleur en het toepassen op doek (hoe geef ik diepte) en het aanbrengen van de verf  op het doek (welke kwast voor wat en niet dicht plamuren, ruimte laten). Deze technieken zou ik net zo aan een volwassen cursist hebben uitgelegd maar werden door de meisjes goed opgepakt en begrepen.

Voor een kleine sfeer impressie zie ook de filmpjes…

Geplaatst op

work in progress

(for english scroll down)

Klein kijkje in de keuken. De ruwe opzet. Vaak de plezierigste fase van een schilderij in de maak. Soms komt er twijfel…. hoe ver ga je met uitwerken. Zeker als het ruwe beeld een aantrekkelijk alternatief biedt.

Ruwe opzet/ first draft

A small peak in my kitchen… The first rough draft. Often the most pleasureful phase of a painting in the make. At times there’s a sense for doubt…. how far will you take this refining. Especially when the rough version seems an appealing alternative.

Geplaatst op

Brave New World (part two)

Mijn laatste werk Brave New World/ My latest artwork Brave New World (scroll down for english)

 

 

Brave new world (part two) heeft een voorganger, Brave new world (one). De titel van beide werken is ontleent aan een dystopische science fiction roman van Aldous Huxley (1932). In deel 1 van mijn Brave new world schilderijen, zie je een jongetje klaar om de wereld te redden van zijn ondergang. Gekleed in zijn oversized Superman pak lijkt hij overweldigd en overschaduwd door zijn eigen ’te’ grote schaduw. In deel twee zie we de jong volwassen Superman. Zijn outfit strak, om door een ringetje te halen. Zijn geest afwezig. Hij kan even niet komen redden want hij heeft zo zijn verplichtingen aan zijn virtuele sociale gemeenschap.

(ENG) Brave new world (part two) has a predecessor Brave new world (one). The title of both works based on a dystopian science fiction novel from Aldous Huxley (1932). In part one of my Brave new world paintings, a young boy desires to battle for all he’s worth. Dressed in his oversized Superman outfit he seems overwhelmed and overshadowed by his own enlarged shadow. In (part two) we see the adolescent Superman. His outfit, now sharp as a razor blade but his mind is numb. He cannot come to rescue. His world is falling apart but it escapes his observation completely. He has other obligations to his virtual social community.

Brave New World- Acryl op canvas-Beeldende Kunst- Marit Otto
acryl op canvas 2018-115/75 cm