Metropolieten In 2012 ben ik begonnen met de reeks die ik later Metropolieten zou gaan noemen. Het gaat over de urbane bewoner die gehoor geeft aan zijn eigen natuur. Die losgezongen is van zijn betonnen omgeving of er helemaal mee is samengevallen. Vervreemd, strijdbaar en op zoek naar zijn eigen weg in een desolate wereld .
Aanvankelijk waren urbane bewoners alleen mensen inmiddels zijn ook dieren onderwerp. Het dier staat nog dichter bij zijn natuur en instinct, moet vrij zijn en ruimte hebben. De dieren in mijn schilderijen zijn totaal out of place. Ze hebben er niet voor gekozen te zijn waar ze zijn maar worden opgenomen en omsloten door de voortgroeiende verstedelijkte wereld. Ze moeten dealen met de stukjes wereld die wij nog voor ze laten. Waar wij mensen ons willen verzetten tegen keurslijven en keuzes kunnen maken hebben zij geen keus dan instinctief verder te ‘over’ leven. Dat vindt ik een mooie paradox.
