Foto serie: Patrick Laan

Patrick Laan, fotograaf, en tevens oud DOAS collega heeft in opdracht van de Stadkamer, Zwolle een serie foto’s bij mij op het voormalig atelier (Koestraat, Zwolle) gemaakt. (voor brochures en website). Dat Patrick een vakman is komt goed naar voren in deze reeks. Ik kom er subtiel in voor maar het zijn vooral sfeer en actie foto’s. Ik mag ze vrij en naar eigen inzicht voor me zelf gebruiken dus je zal ze van af nu wel vaker tegen komen!

aan het werk in atelier Koestraat 10, 2018

Patrick Laan, photographer , and former DOAS collegae made a series of foto’s in my former atelier (Koestraat 10,Zwolle) in assignment of de Stadkamer, Zwolle (for brochures and website). This series shows Patricks craftsmanship. It is also featuring me in a subtile way but it concerns mainly atmosphere and action. I am alou to use them at my free so you will encounter with them once in a while.

I am leaving but not on the midnight-train to Georgia

De  ‘Ik vertrek’  open atelier/artsale middag

vaarwel-koestraat-atelier007-vertrekt-2018

Woensdag 31 oktober 2018 houd ik ter ere van mijn aanstaande vertrek van de Koestraat een open huis/open atelier en ‘art-sale’ met kortingen van 25% tot 50% op werk van voor 2010.  Per 1 november ga ik naar een nieuwe locatie. Het voormalige R10 aan de Rieteweg.

U/je bent van harte welkom vanaf 16u tot 19u. Er is een borrel, fris en een snackje

3 jaar geleden kwam ik vanuit de voormalige Mercedes showroom aan de Russenweg 8 naar de Koestraat 10. Ik zou hier maar een half jaar zitten. 

Ik weet nog goed dat ik met de handen in het haar zat omdat er nergens betaalbare ruimte was op dat moment. Via via kwam ik terecht op deze locatie. Ik mocht komen kijken en was gelijk flabbergasted van de ruimte. Ik overspeelde (dacht ik) mijn hand direct door te roepen dat ik zowel de tuinkamer als wel de ruimte aan de voorzijde wilde hebben. Tot mijn verbazing was dit geen probleem.(van buiten bleef ik cool van binnen was het een feestje)

Dus daar zat ik dan als bohemien en als Zwolsche nouveau riche in een kapitaal historisch pareltje in de binnenstad van Zwolle. Een half jaar werd 3 jaar. Ik heb dit gebouw met plezier gedeeld met Vrouwen platform Carree en later kwam daar Dit Is Em en Lotte van Hal bij. Ons gezellige women united-bolwerk. Waar gewoon ook heel hard gewerkt wordt. En de gene die ons hier al die tijd gehuisvest hebben (je weet wie je bent) al die tijd verdienen echt een lintje, want zo kan je dus ook projectontwikkelaar zijn.

But, all good things comes to an end, out with the old and in with the new.

Want hoe jammer ook er komt natuurlijk ook wel weer iets spannends voor terug. Als moet ik hierbij wel een kleine kanttekening maken.

Kanttekening: Er zijn momenteel veel werkruimtes voor creatieven in Zwolle maar helaas wordt daar niet echt het onderscheid gemaakt tussen creatieve ‘toegepaste’ bedrijfjes en autonoom werkende kunstenaars (en academie verlaters).  De ontwerper heeft genoeg aan een laptopje en een bureautje en heeft vaak een redelijk bestendig inkomen. Dus heeft genoeg aan minder m2 en heeft per definitie (in de meeste gevallen) meer inkomen dan de autonome kunstenaar die vaak veel m2 nodig heeft en minder inkomsten heeft. Hier zit een discrepantie. Als een stad deze groep ook aan zich wil blijven binden zal er ook atelier ruimte moeten komen die echt betaalbaar is. Meer m2 tegen minder kosten. Hier loop ik zelf ook steeds weer tegenaan. Ik heb gedacht en gehoopt dat ik gemakkelijk weer een ‘anti’ kraak of tijdelijke ruimte kon betrekken want: genoeg leegstand maar dit bleek niet het geval. Hier achter gaat nog weer een heel ander verhaal van de niet Zwolse of zelfs Nederlandse beleggers schuil. Maar dat is een andere discussie. Ik zou vanaf deze plaats graag gemeente en kunstenaars uitnodigen zich in deze discussie te mengen. De tijd is daar rijp voor.

Toekomst muziek >>> voormalig R10

rieteweg-10-Zwolle- aanstaande-atelier-007-2018

Vanaf half november zit ik dus samen met verse master Corine Aalvanger in een prachtige ruimte die wij gaan delen. Een stoere kloeke ruimte met weinig liflafjes. Daar kan ik nu na drie jaar antiek behang en ornamentale beschilderde plafonds toch ook wel weer naar uitkijken…that’s how the mind works.

Zodra we daar gesettled zijn ben je van harte welkom een keer langs te komen.

Voorlopig hoop ik je/u te zien op mijn afscheidsborrel/sale : 31 oktober- 16u tot 19u.

Voetnoot ‘Sale’: Heb je een favoriet, en wil je niet wachten tot dan, mail me en we komen er samen ook wel uit.

Agenda komende tijd:

Nu tot 28 oktober: deelname KidE– (kunst in de etalage) Oldenzaal

13 oktober; deelname brainstorm dag: Artistieke Klimaat-top, Leeuwarden

10 november- See you @ Art; in de hallen, Amsterdam. Eendaagse groepsexpositie met lezing Faith in Art.

Oproep: XS academie: er kan nog ingeschreven worden!   

 

Atelier in beeld

Een van mijn stagiaires moet voor zijn opleiding (Cibap) een film maken van het bedrijf waar hij werkt. Het resultaat is een mooi overzicht van mijn atelier van uit voornamelijk kikkerperspectief. (waarbij het skateboard als slider is gebruikt)

One of my interns had to make a short film about his internship company for his study (Cibap). The result is a nice overview of my atelier mainly  in frog perspective (his skateboard is in this case used as slider)

Deze film is gemaakt door Damien Eektimmerman 2018

Excess For All

(for English version please scroll down)

Expositie ‘Excess For All’  @ Galerie Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. Van 12 november tot 02 januari 2018.

Opening: 12 november 2017 – 14.00 u door Wethouder D.H. Cziesso. 

Deze expositie bestaat uit schilderijen en beelden van 2014 tot recent gemaakt werk. Een aantal werken zijn eerder geëxposeerd maar de meest recente werken (2017) worden hier voor het eerst getoond aan publiek. In 2012 is Marit met een reeks begonnen die zij met terug werkende kracht Metropolieten is gaan noemen. Deze serie gaat over hedendaagse thema’s als technologische vooruitgang, urbanisering en massacultuur versus kwetsbaarheid, vrijheid en de menselijke maat. In deze serie worden deze thema’s multi interpretabel weergegeven. Maar eigenlijk geldt dat voor al het werk van Marit, het schuurt en wringt altijd ergens.

Excess For All, de titel van deze expositie, sluit hier naadloos op aan. In 2017 heeft Marit een aantal esthetische maar misschien ook wat verwonderde en cynische werken gemaakt die soms letterlijk inhaken op actuele en sociale vraagstukken. De onderliggende vragen gaan wederom over de mate van vrijheid die we ervaren en hoe we ons verhouden tot b.v. de natuur, anderen, de massa cultuur en het verschijnsel sociale druk, die het digitale tijdperk met zich mee brengt. Wederom is het niet duidelijk welke boodschap de werken met zich mee dragen, ze bevragen en onderzoeken. In de titels van de werken wordt soms wel een statement gemaakt welke louter berust op het buikgevoel van de kunstenares. Ze is zelf uiteindelijk ook een product van deze tijd.

In de afgelopen jaren is Marit bezig geweest een voor haar nieuwe vormentaal te ontwikkelen. Deze heeft ze gevonden door ongebruikelijke elementen met elkaar te combineren. Door de vreemde combinaties, van hoekig en architectonisch en menselijk organisch, ontstaan er nieuwe spannende composities.

Sinds 1994 is Marit werkzaam als beeldend kunstenaar. Haar atelier is gevestigd aan de Koestraat 10 te Zwolle. Haar grafische achtergrond is goed terug te zien in haar werk. En hoewel zij primair kunstschilder en conceptdenker is heeft zij zich door de jaren heen ontwikkeld tot een multidisciplinair kunstenaar.

Kenmerkend voor haar autonome werk is de centrale rol voor de mens in vorm en gedrag. Het is vaak een weerspiegeling van actuele maatschappelijke thema’s maar ook het alledaagse, het persoonlijke en het absurde zijn belangrijke inspiratie bronnen. Hoewel haar werk esthetisch is om te zien schuilt er vaak een soort onbehagen in. Deze tweeledigheid of dubbelheid is ook een terug kerend gegeven. Zie je wat je ziet?

De beelden die ontstaan begeven zich vaak op het snijvlak van fictie en realisme en grafisch en plastisch. Haar autonome werk bestaat uit schilderijen, beelden en digitale fotobewerkingen

Naast haar autonome werk is zij actief met kunstprojecten in concept en uitvoering, community art projecten, educatieve projecten, grafische vormgeving, kunstcoach, gastcurator, museumdocent bij de Fundatie en ook actief als lid van de commissie beeldende kunst Zwolle.

Galerie Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. De galerie is geopend van dinsdag t/m vrijdag van 9.30u – 17.30u en zaterdag van 9.30u tot 17.00u. Contact: Remy Verzantvoort, 06 24 90 46 34/ mail- verza@live.nl. Website: www.verzantvoort.com.

Meer info over Marit Otto: www.maritotto.nl

 

Exhibition Marit Otto ‘Excess For All’

 

Gallery Verzantvoort, , Stationsstraat 148, Apeldoorn. Opening @ 12 November 2017

Alderman D.H. Cziesso. will open the exhibition round 14.00 hours.

This exhibition contains paintings and sculptures from 2014 till recent. A number of works are exhibitioned earlier but the most recent works (2017) will be shown to public for the first time. In 2012 Marit started a series that is called Metropolitans in hindsight. This series is about current everyday live themes as technological progress, urbanization and mass culture versus vulnerability, freedom and the human scale. In this series these themes are multi interpretable but actually that goes for all of Marits work. It usually wrenches and discomforts somewhere.

Excess For All, The title of this exhibition fits seamless to this greater theme. In 2017 Marit made a few aesthetic but somewhat dazzled and cynical works that link, sometimes literally, to current and social issues. The underlying questions are again about the amount of freedom that we experience and how we relate to nature, others, mass culture, and the phenomenon ‘social pressure’ that the digital age brings along. Once again it is not clear which message the artworks carries. They just seem to wonder and search. However statements are made in some titles. These statements are merely based on the underbelly of the artist. Afther all, she’s a product of this times and age too.

In the past years Marit has been busy altering and improving her style. She did so by combining unusual elements. By combining architectonic and geometrical shapes with organic, human and animal elements exciting new compositions arised.

Marit is working as an artist since 1994; She runs her atelier currently at the Koestraat 10, Zwolle, NL. Her graphical background still plays a predominant role in her work. Though she is primary a painter, she developed into a multi disciplinary artist over the years.

A distinctive feature in her work is the human body in al its shapes, forms and behavioral aspects. Her art is often a personal reflection of social issues and current affairs. But she’s also inspired by daily scenes, platitudes and the absurdities of human behaviour. Although her art is highly aesthetical; it also contains distressing elements that evoke a feeling of uneasiness. Thiscontradiction is a recurring theme in her artworks. Do you really see what is shown?

The created images often touch upon the edge of fiction and fact and range from graphic to plastic. Therefore her artworks covers several disciplines:paintings, sculptures and processed photographs.

Next to her work as an independent artist, she creates and participates in community art projects and educational art projects. She also designs for non-profit organisations, private clients and commercial companies and last but not least she is also participating member of the visual arts committee and museum guide at the Fundatie, Zwolle

Gallery Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. De gallery is open from Tuesday till Friday from 9.30 AM till 17.30 PM. On Saturdays from 9.30 tot 17.00h. Contact: Remy Verzantvoort, 06 24 90 46 34/ mail- verza@live.nl. Website: www.verzantvoort.com.

The exhibitions lasts till 02 January 2018

More about Marit Otto: www.maritotto.nl

Prelude to ‘ Me Myselfy and I’ 02

Een maand of anderhalf geleden ben ik gestart met een meerluik (tot nu toe 16 stuks) van vierkante (Instagram maat) selfie portretten. Aanvankelijk was het de bedoeling om er in max 3 werksessies, van pakweg een uur per portret, aan te werken. Toen ik er mee startte dacht ik daar mee weg te komen. En de verademing om weer even portretjes te mogen maken gaf het gevoel vleugels te hebben. Maar een portret maken is verraderlijk. Sowieso een schilderij maken is een verraderlijk iets. Je zou denken dat je je ambacht na een x aantal jaar wel hebt gemastered. Maar elke keer stap je vol overgave in de zelfde valkuilen om daarna weer een eureka momentje te beleven. Aha, ja zo was het, dit is wat ik altijd doe. Je bent zo bezig met proporties, gelijkenis en levendigheid dat je soms het ware schilderen uit het oog verliest. Het lekkere smeren en kliederen, vegen en weg schilderen, lekker lomp met een grote kwast als was je aan het beeldhouwen, is pielen met een penseeltje bang om een fout te maken. Een gevolg kan zijn dat het portret te glad of te popperig worden. Dat wil je niet maar dat moet je dan toch eerst weer even ontdekken. Bijna alle schilders die ik ken herkennen zich hier in. Het is altijd een soort gevecht. De opzet gaat lekker, je voelt je meester over de situatie, dat was de schetsfase ( :. dan komt er een soort tussenfase, zeg maar een periodiek vagevuur, waarbij je de lossigheid van de schets kwijtraakt en opzoek gaat naar de rake klappen. Je verliest je in details, je komt er niet uit, laat het een nachtje rusten, besluit hele stukken bruusk over te schilderen, ook dat ene goeie stuk (kill your darlings), er ontstaat chaos, dan ga je weer lekker schilderen….de rommel is net wat je nodig had om het spannend of goed te maken. Een andere eeuwige strijd, waar beeldhouwers geen last van hebben, is kleur. Dat moet precies juist zijn anders is het rond uit vloeken in de kerk. Wanneer is het precies juist? Nobody knows, de eenzame strijd van de schilder. Maar om af te ronden, ik heb afgelopen week geloof ik een aha moment gehad en voel ik nu echt welke kant het op moet gaan. Misschien verander ik nog wel weer van inzicht, maar voor nu voelt dat zo. Bijwijze van experiment zet ik elke keer een ‘voor dat moment’ klaar portretje op instagram, in zijn eigen vierkante keurslijfje, home of de selfie, waar ik ze ook allemaal in eerste instantie afgeplukt heb. De portretten hebben de naam ‘prelude to’ en dan een nr. Ze zijn dus pas af als het hele raam met 16 portretten af is dus worden ze soms alweer vervangen door een improved versie. Eigenlijk net als de selfie makende mens, blijven schaven en sleutelen in de hoop op dat ene perfecte beeld. Ik ben blij dat dit niet over mij gaat ( :

Vindt je het leuk om te volgen check dan:https://www.instagram.com/maoatelier007/