Madonna’s contouren

Weer een korte update over de wording van de Klimaat Madonna.

De Aftrap (1e van de drieluik Klimaat vertellingen) van het project in het Klooster vond plaats op donderdag 18 januari in de kerk van het Dominicanen klooster (mooie theatrale entourage). Naast andere sprekers (o.a Kirsten Notten, Michiel van Willigen, Annemieke Traag, Gooistke Zijlstra) heb ik deze avond mijn beeld, het werkproces geïntroduceerd aan de broeders, leden van de Dominicanen gemeenschap en andere geïnteresseerden en toehoorders uit het Assendorpse/ Zwolse. Dit was tevens de eerste plastic inzamelingsavond.

Die zondag daarop heb ik weer een presentatie gegeven ditmaal voor de kerkgangers en woensdag de een masterclass mini Madonna’s maken voor de vrijwilligers van het klooster. Allemaal in het kader van….

Ondertussen ben ik ook bij het Cibap/ de Ontwerpfabriek op bezoek geweest. En heeft Ewout Verelst mij geholpen met het maken van een vacuüm vorm en/of 3d scan/print. Gelukkig had ik een test-mal mee genomen, want zoals Ewout mij al had gewaarschuwd, kwam er een enorm druk op de mal-vorm te staan bij het vacuüm- zuigen van het plastic rond de vorm en werd de test mal daarbij verbrijzeld. Het plastic resultaat was een slap aftreksel van een slap handje.

Nu had ik de originele mallen al verstevigd maar na het zien van de enorme vernietigende krachten wist ik dat ik mijn zorgvuldig gemaakte ‘echte’ mallen hier maar beter niet aan bloot kon stellen. Dan maar even verder experimenteren met 3d scannen (om het vervolgens te printen) Het scannen luistert nauw en het is toch nog een beste uitdaging een mooie gesloten (kopie) vorm te krijgen.

We, en ik zeg steeds we, maar ik bedoel dan eigenlijk Ewout (ik dacht wel actief mee ( : ), zijn er uiteindelijk redelijk in geslaagd een goeie scan te maken die als uitgangspunt gaat dienen voor, een schaal model print. Dit schaal model moet uit wijzen of er nog wat geschaafd moet worden of dat het misschien zomaar goed is. Maar het vacuüm vormen blijft toch in mijn achterhoofd en we besluiten ook dat nogmaals te doen maar dan vul ik mijn mallen in zijn geheel af. Met de zwaar gewapende mallen ga ik het hopelijk aanstaande woensdag (anders iets later) nogmaals proberen. En dan zien wat het beste resultaat geeft. Tot nu toe een interessant experiment met hopelijk een overtuigend resultaat.

Ik heb met het Cibap afgesproken dat ik dit mag doen bij hen in ruil voor een presentatie, lezing voor studenten en een zitting waarbij ik ‘vraagbaak’ ben voor studenten over vak gerelateerde vraagstukken. Goeie deal wat mij betreft. De data moeten nog worden geprikt. Bedankt Ellen (Bosman) voor deze originele wijze van samenwerking.

 

Ondertussen ben ik de romp van Madonna aan het perfectioneren.  Ze wordt steeds meer een vrouw met zachte rondingen. Al klinkt ‘zachte rondingen’ in deze context misschien wat wulps.  Ik bedoel het in deze zin meer moederlijk c.q. menselijk. Want dat is wel de grootste uitdaging; ondanks het materiaal waarmee ik het moet doen zal men toch straks zoeken naar herkenning en letten op uitstraling. Als mijn plastic Madonna geen ‘warme’ persoonlijkheid wordt zal ze haar doel misschien voorbij schieten. Als haar romp klaar is krijgt ze nogmaals een mooie transparante vuilniszak om haar heen gedrapeerd, dit maal als ‘blouse, shirt, trui, tuniek’, deze (ik vind het mooi voor zover vuilniszakken dat kunnen zijn.) vuilniszak is zowaar gesponsord. Omdat het moeilijk was aan de voor mij geschikte zak te komen ben ik bij groothandels en professionele sites gaan kijken. Om te vooromen dat ik 80 rollen had moeten afnemen was het bedrijf Rajapack bereid me wat samples toe te sturen, erg sympathiek.

Vrijdag ga ik een week op vakantie, naar Marrakech. Het idee alleen al vind ik ontzettend inspirerend. Tot die tijd nog genoeg te doen en kom ik hopelijk na een week helemaal opgeladen en fris vol indrukken van de Marokkaanse cultuur, terug. Van Fatima ((of “Moeder van de vrouwen van de wereld”) naar Madonna ( :

introductie Pilot Takemebag 2.0

Ik ben een aantal jaar geleden gestart met een project om aandacht te vragen voor het vervuilende hemd tasje.  Dit project droeg de naam Takemebag. Samen met Annemarie van der Veen (Kunst(zinnig) Textiel) heb ik een serie design- tasssen ontwikkeld. Doel en middel in een project samengebald, doel bewustwording, middel aantrekkelijke designtas.

Lang verhaal kort, we kregen de tassen niet ‘rendabel’ maar olievlek principe was aan het ontstaan. De zeggingskracht van dit project woog zwaarder dan de commerciële potentie….story of my life ( :.  Takemebag sneefde en we besloten dat het geen haalbare kaart was . Het grappige was dat het concept steeds weer als een soort boomerang bij mij terug kwam. Ik werd gevraagd er lezingen over te geven en presentaties – aan de gemeente en voor Co2 (Club Cele). Samen met Annemiek de Wolf heb ik nog een concept bedacht waarmee we een inschrijving gedaan hebben voor het fonds the Art of Impact voor een Takemebag project op grotere schaal, een broedplaats concept. Takemebag 2.0 was geboren. Een broedplaats met gratis M2 maar met als tegenprestatie productdesign dat in productie genomen zou worden door mensen met afstand tot de arbeidsmarkt en uiteindelijk zijn weg vind in de commerciële ‘markt’. Het materiaal  is ‘probleem’ afval afkomstig van de ROVA in dit geval textiel.

Voorzichtig als ik was bij de presentatie van dit concept, om geen mission impossible in mijn schoenen geschoven te krijgen, kon toch niet verhoeden dat het  beginnend enthousiasme voor een dergelijk project al gelijk weer enige druk in de schaal legde. Iets waar ik gevoelsmatig bijna niet onderuit kon. En eerlijk gezegd jaagde het me angst aan, te groot, te complex en te tijdrovend, ik wilde me eigenlijk niet opnieuw aan zo’n zwaar traject committeren.  Maar daar melde zich Astrid van Voorst van de Rova en daar kwam Annemiek de Wolf weer (werkzaam bij het Leger Des Heils) dit maal met een heel concreet voorstel met het Leger Des Heils als de pilot locatie voor het Takemebag2.0 project. En ineens werd het concreet. Na een laatste Stads expeditie 23 november 2017 (lezing over Takemebag 2.0 met Annemiek) werd er spontaan hulp en naaimachines aangeboden door de toehoorders (gemeente ambtenaren van gemeente Zwolle) . Het leger des Heils heeft het project omarmd en geadopteerd als hun eigen project en ik denk mee en help mee waar het gaat om de vormgeving en de werving! perfect, zo smooth kunnen dingen lopen.

Wat Takemebag 2.0 bewijst is dat je met vereende krachten, een ‘can do’ mentaliteit, de juiste mensen die niet alles in geld uitdrukken maar in menselijk kapitaal en een stukje idealisme eigenlijk alles voor elkaar kunt krijgen. Of zoals mijn oma vroeger altijd zei, willen is kunnen.

Hier volgt de oproep voor kunstenaars/ designers die het als een mooi avontuur zien om hier aan mee te werken.

Gratis werkruimte aangeboden aan een kunstenaar/ designer die bereid is een maatschappelijk kunstzinnige tegenprestatie te leveren. Nieuwsgierig??????

Meer informatie over de voorwaarden vindt je op: www.5050workcenter.nl/niews/

Werkruimte geboden, Kunstenaar-ontwerper gezocht

Gratis werkruimte voor een kunstenaar in ons prachtige 50|50 Workcenter aan de Marsweg in Zwolle. We vragen als tegenprestatie geen huur, maar wel dat er regelmatig mooie ontwerpen van gebruiksvoorwerpen van gebruikt textiel worden gemaakt met bijbehorende werkinstructies, zodat deelnemers ze kunnen maken. Daarnaast is er natuurlijk alle gelegenheid voor de kunstenaar om autonoom aan de slag te gaan. Wij vragen een kunstenaar/ontwerper die:

  • affiniteit heeft met de doelgroep;
  • de Christelijke identiteit van het Leger des Heils respecteert;
  • ondernemend is;
  • de kansen van het samenwerkingsverband met Takemebag en het Leger des Heils wil ontdekken en benutten;
  • ambassadeur wil zijn voor dit project.

Ben jij die kunstenaar-ontwerper die wij zoeken? meld je dan aan bij Hanneke Wolters @ h.wolters@legerdesheils.nl manager 50|50 Workcenter van het Leger des Heils W&G Overijssel, tel 06-22807357 of

Aanmelding voorzien van een motivatie, CV, portfolio en visie.

Na een selectie procedure zal er een kunstenaar/designer geselecteerd worden voor een periode van 6 maanden. Je maakt dan onderdeel uit van een pilotproject. Het gratis atelier is gevestigd in het 50|50 workcenter te Zwolle. Aanmelden kan tot 01 maart, 2018. Twee weken na inzending hoor je of je uitgenodigd wordt op gesprek.

Hieronder meer informatie over het project: of surf direct naar takemebag-info